Owidiusz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m →‎W: brak gwiazdki
→‎N: +1
Linia 71: Linia 71:
* Nie doradzam wam rozpusty,<br />lecz podkreślam z całą siłą,<br />iż miłością szafowanie<br />nikogo nie zubożyło.
* Nie doradzam wam rozpusty,<br />lecz podkreślam z całą siłą,<br />iż miłością szafowanie<br />nikogo nie zubożyło.
** Źródło: ''Sztuka kochania'' (''Ars amatoria''), księga II
** Źródło: ''Sztuka kochania'' (''Ars amatoria''), księga II

*Nikt nie pożąda tego, co mogą mieć wszyscy, kusi to, co zakazane.


==O==
==O==

Wersja z 13:45, 30 maj 2007

Owidiusz łac. Publius Ovidius Naso, (43 p.n.e.-17 n.e.), rzymski poeta.


A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

B

  • Być zakochanym, to być szalonym przy zdrowych zmysłach.

C

  • Cokolwiek czynisz, czyń rozważnie i patrz końca.
    • Quidquid agis, prudenter agas et respice finem (łac.)
  • Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.
  • Czas, pożerca rzeczy.
    • Tempus edax rerum. (łac.)
  • Czas upływa a my starzejemy się wraz z cicho biegnącymi latami.
    • Tempora labuntur tacitisque senescimus annis. (łac.)
    • Źródło: Fasti, 6, 771.
  • Czy dają, czy odmawiają, cieszą się, że się je prosi.

D

  • Dla człowieka nie ma nic pewnego.

G

  • Gdy tak Twórca, ktokolwiek z bogów nim być może;
    Urządził, gdy na części rozdzielił to brzemię,
    Natychmiast w postać koła zaokrąglił ziemię.

    Sieje obrazy bogów na niebios sklepienie,
    Skrzelistymi rybami wód przestwór zaplemia.
    Ptactwem powietrze, zwierzem zaludnia się ziemia.

    Człowieka lepi […]
    A gdy każde ze zwierząt wzrok w ziemię spuszczało,
    Postawę człowiekowi nadaje wspaniałą
    I w niebo patrzeć każe, i do gwiazd sklepienia
    Pozwala mu wyniosłe obracać wejrzenia.
    • Źródło: Przemiany
  • Godzi się uczyć i od wroga.
    • Fas est et ab hoste doceri. (łac.)

I

  • I łzy są jakąś rozkoszą.
    • Est quaedam flere voluptas. (łac.)

K

  • Kiedy przekwitną róże życia, nie zostaje nic prócz kolców.
  • Kobiety lubią gdy się je prosi.
  • Kobiety odmawiają tego, o co je proszą, a dają to, o co nikt ich nie prosi.
  • Koniec wieńczy dzieło.
    • Finis coronat opus. (łac.)
    • Finis adest operi. (łac.)
  • Kropla drąży skałę nie siłą, lecz często padając.
    • Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo (łac.)
  • Ktokolwiek zechce dotknąć przedmiotu swej miłości, jeżeli tylko wytrwa, otrzyma należną nagrodę.
    • Ad venerem quicumque voles attingere suam, si modo duraris, praemia digna feres. (łac.)

L

  • Lekki jest ciężar, gdy go dźwigasz z ochotą.

M

  • Miłości nie da się wyleczyć ziołami.
    • Amor non est medicabilis herbis (łac.)

Ł

  • Łagodny spokój przystoi ludziom, a gniew dzikim zwierzętom.
  • Łatwo przychodzi wiara w to, czego się pragnie.

N

  • Niechaj ziemia przyjmie prochy moje.
    • Accipiat cineres terra paterna meos. (łac.)
  • Nie doradzam wam rozpusty,
    lecz podkreślam z całą siłą,
    iż miłością szafowanie
    nikogo nie zubożyło.
    • Źródło: Sztuka kochania (Ars amatoria), księga II
  • Nikt nie pożąda tego, co mogą mieć wszyscy, kusi to, co zakazane.

O

  • Oczekiwać złota od poetów to zbrodnia.
    • A doctis pretium scelus est sperare poetis. (łac.)
  • Odważnym sprzyja okazja i Wenus.
    • Audentem forsque Venusque iuvat. (łac.)

P

  • Prędzej na wiosnę zamilkną ptaki, niż kobieta oprze się czułym zalotom młodego mężczyzny.
  • Przeciwdziałaj początkom, za późno przygotowywane jest lekarstwo.
    • Principiis obsta, sero medicina paratur (łac.)

S

  • Sen pozwala zwykle na wiele rzeczy nieskromnych.
  • Stół i wino sprzyjają przyjemnemu spędzeniu czasu.
    • Aptior est dulci mensa merumque ioco. (łac.)
  • Sztuką jest ukrycie (wysiłków) sztuki.
    • Ars est celare artem. (łac.)

T

  • Teraz są pola uprawne tam, gdzie kiedyś była Troja.
    • Iam seges est ubi Troia fuit. (łac.)
    • Źródło: Heroidy
  • Tu jestem barbarzyńcą, którego nikt nie zrozumie.
    • Barbarus hic ego sum, qui non intellegor ulli. (łac.)
    • Opis: pisze o sobie będąc na wygnaniu

W

  • W braku sił, chęć jest chwalebna.
  • Widzę i pochwalam to, co lepsze, ale idę za tym, co gorsze.
    • Video meliora proboque, deteriora sequor. (łac.)
  • Wolno się uczyć nawet od wroga.
  • W zabawie ujawniamy, jakimi jesteśmy ludźmi.

Z

  • Za późno na lekarstwo, gdy zło nabiera siły wskutek zwłoki.
  • Zło niszcz w zarodku.
    • Principiis obsta (łac.)
  • Złoty był ów pierwszy wiek.
    • Aurea prima sata est aetas (łac.)
    • Źródło: Metamorfozy 1, 89