Erich Maria Remarque: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+1 |
+2 |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
* Deszcz- najstarsza kołysanka świata. |
* Deszcz- najstarsza kołysanka świata. |
||
* Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie. |
|||
** Źródło: ''[[Na Zachodzie bez zmian]]'' |
|||
** Zobacz też: [[Oko]] |
|||
* Kto potrafi tu coś zrozumieć, gdy widzi tych cichych ludzi o dziecięcych twarzach, o brodach apostołów! Każdy podoficer jest większym wrogiem rekrutowi, każdy nauczyciel uczniowi, niż my im, a oni nam. A przecież wypuścić ich na wolność - będziemy sie znowu nawzajem tępili. |
|||
** Źródło: ''[[Na Zachodzie bez zmian]]'' |
|||
** Zobacz też: [[I wojna światowa]] |
|||
* Miłość nie zna wartościowania. |
* Miłość nie zna wartościowania. |
Wersja z 23:31, 27 lut 2005
Erich Maria Remarque (1898-1970), niemiecki pisarz.
- Albert wypowiada to:
- Wojna zepsuła nas do wszystkiego.
Ma słuszność. My nie jesteśmy już młodzieżą. Nie pragniemy już zdobyć świata szturmem. Jesteśmy uciekinierami. Uciekamy sami przed sobą. Przed naszym życiem. Mieliśmy osiemnaście lat i rozpoczęliśmy miłować świat i istnienie; musieliśmy strzelać do tego. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serce. Jesteśmy odcięci od tego, co czynne, od dążenia, od postępu. Nie wierzymy już w to wszystko; wierzymy w wojnę.- Źródło: Na Zachodzie bez zmian
- Zobacz też: I wojna światowa
- Deszcz- najstarsza kołysanka świata.
- Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.
- Źródło: Na Zachodzie bez zmian
- Zobacz też: Oko
- Kto potrafi tu coś zrozumieć, gdy widzi tych cichych ludzi o dziecięcych twarzach, o brodach apostołów! Każdy podoficer jest większym wrogiem rekrutowi, każdy nauczyciel uczniowi, niż my im, a oni nam. A przecież wypuścić ich na wolność - będziemy sie znowu nawzajem tępili.
- Źródło: Na Zachodzie bez zmian
- Zobacz też: I wojna światowa
- Miłość nie zna wartościowania.
- Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umierać.
- Życie jest jak piłka. Gdzie by nie istniało, zawsze zachowuje równowagę.
- Życie to zbyt wieka rzecz, aby mogło się skończyć, zanim wydamy ostatnie tchnienie.