Tarabuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
niu
 
m kat,.
Linia 4: Linia 4:
* "(...)Pewnego razu o poranku poszedł na brzeg morza. Ustawił stolik składany, umoczył złote pióro w srebrnym kałamarzu i zaczął pisać jakiś wiersz na różowym papierze. Pisał i pisał, skrobał i skrobał, pocił się i pocił, sapał i sapał, aż wreszcie po nieludzkich trudach i mękach ułożył wiersz następujący:<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Morze - to nie rzeka, a ptak - to nie krowa!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Szczęśliwy, kto kocha rymowane słowa!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Rymuj mi się, rymuj, drogi mój wierszyku!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Stój w miejscu cierpliwie, składany stoliku!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Stoi stolik, stoi, zachwiewa się nieco,<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Za stolikiem - morze, za morzem - Bóg wie co!<br>&nbsp;Napisawszy ten wiersz wuj Tarabuk odczytał go głośno i zawołał: - Piękny wiersz! Jaki prawdziwy początek! Morze - to nie rzeka, a ptak - to nie krowa. Któż zaprzeczy prawdzie tych słów! I jaki trafny koniec! Za stolikiem morze - za morzem - Bóg wie co. Rzeczywiście, za morzem widać mgłę, a w tej mgle dal nieznaną. Jeden Bóg wie, co się w tej dali kryje. Dlatego też napisałem: za morzem - Bóg wie co."
* "(...)Pewnego razu o poranku poszedł na brzeg morza. Ustawił stolik składany, umoczył złote pióro w srebrnym kałamarzu i zaczął pisać jakiś wiersz na różowym papierze. Pisał i pisał, skrobał i skrobał, pocił się i pocił, sapał i sapał, aż wreszcie po nieludzkich trudach i mękach ułożył wiersz następujący:<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Morze - to nie rzeka, a ptak - to nie krowa!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Szczęśliwy, kto kocha rymowane słowa!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Rymuj mi się, rymuj, drogi mój wierszyku!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Stój w miejscu cierpliwie, składany stoliku!<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Stoi stolik, stoi, zachwiewa się nieco,<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;Za stolikiem - morze, za morzem - Bóg wie co!<br>&nbsp;Napisawszy ten wiersz wuj Tarabuk odczytał go głośno i zawołał: - Piękny wiersz! Jaki prawdziwy początek! Morze - to nie rzeka, a ptak - to nie krowa. Któż zaprzeczy prawdzie tych słów! I jaki trafny koniec! Za stolikiem morze - za morzem - Bóg wie co. Rzeczywiście, za morzem widać mgłę, a w tej mgle dal nieznaną. Jeden Bóg wie, co się w tej dali kryje. Dlatego też napisałem: za morzem - Bóg wie co."
** ''B. Leśmian "Przygody Sindbada Żeglarza" - Przygoda Wstępna.''
** ''B. Leśmian "Przygody Sindbada Żeglarza" - Przygoda Wstępna.''
{{Kategoria: Postacie literackie}}

Wersja z 22:10, 19 mar 2007

Tarabuk - fikcyjna postać literacka stworzona przez Bolesława Leśmiana na potrzeby napisanej w 1913 r. książki "Przygody Sindbada Żeglarza".

  • " (...) Wuj Tarabuk był poetą. Co dzień niemal układał wiersze i odczytywał potem tak głośno, że dostawał bólu gardła i musiał je starannie przepłukiwać lekarstwem, które pilnie ukrywał przed okiem ludzkim, zachowując ścisłą tajemnicę. Twierdził przy tym, że gardło go wcale nie boli i że nie ma przeto potrzeby płukania gardła lekarstwem. Wuj Tarabuk kochał poezję, lecz nienawidził gramatyki. Pisał z błędami i zazwyczaj na jedno słowo dwa do trzech błędów popełniał. Wstydził się wszakże swej błędnej pisowni i twierdził, że popełnia błędy umyślnie, ażeby potem mieć sposobność i przyjemność poprawiania swych utworów."
    • B. Leśmian "Przygody Sindbada Żeglarza" - Przygoda Wstępna.
  • "(...)Pewnego razu o poranku poszedł na brzeg morza. Ustawił stolik składany, umoczył złote pióro w srebrnym kałamarzu i zaczął pisać jakiś wiersz na różowym papierze. Pisał i pisał, skrobał i skrobał, pocił się i pocił, sapał i sapał, aż wreszcie po nieludzkich trudach i mękach ułożył wiersz następujący:
       Morze - to nie rzeka, a ptak - to nie krowa!
       Szczęśliwy, kto kocha rymowane słowa!
       Rymuj mi się, rymuj, drogi mój wierszyku!
       Stój w miejscu cierpliwie, składany stoliku!
       Stoi stolik, stoi, zachwiewa się nieco,
       Za stolikiem - morze, za morzem - Bóg wie co!
     Napisawszy ten wiersz wuj Tarabuk odczytał go głośno i zawołał: - Piękny wiersz! Jaki prawdziwy początek! Morze - to nie rzeka, a ptak - to nie krowa. Któż zaprzeczy prawdzie tych słów! I jaki trafny koniec! Za stolikiem morze - za morzem - Bóg wie co. Rzeczywiście, za morzem widać mgłę, a w tej mgle dal nieznaną. Jeden Bóg wie, co się w tej dali kryje. Dlatego też napisałem: za morzem - Bóg wie co."
    • B. Leśmian "Przygody Sindbada Żeglarza" - Przygoda Wstępna.
Wikipedia
Wikipedia
Zobacz też kategorię Postacie literackieWikipedii