Piotr Abelard: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 10:49, 24 kwi 2022

Pierre Abélard (Abaelard, Abailard) (1079–1142) – francuski filozof i teolog katolicki.

Słyszałem w tym czasie, jak mówiono o bardzo rzadkim zjawisku, że jest taka młoda kobieta, która choć wcale jeszcze nie wyzwolona z światowych więzów, wszystkie swe siły i całą duszę poświęca zdobywaniu, świeckiej co prawda mądrości.
- Źródło: Pisma wybrane, cyt. za: Andrzej Donimirski, Niezwykłe kobiety w dziejach, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, s. 95.

Szatan jest doskonałym znawcą natury wszechrzeczy zarówno przez bystrość inteligencji, jak i przez długie doświadczenie, dlatego też nazywa się również demonem, to znaczy wiedzącym, zna siły działające w naturze i wie najlepiej, pod wpływem czego można najłatwiej pobudzić słabość człowieka do rozkoszy i wszystkich innych pożądań.
- Źródło: Etyka czyli Poznaj samego siebie, [w:] Rozprawy, tłum. Leon Joachimowicz, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 2000, s. 191.

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 ** Źródło: ''Pisma wybrane'', cyt. za: Andrzej Donimirski, ''Niezwykłe kobiety w dziejach'', Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1988, s. 95.
-* Szatan jest doskonałym znawcą natury wszechrzeczy zarówno przez bystrość inteligencji, jaki i przez długie doświadczenie, dlatego też nazywa się również demonem, to znaczy wiedzącym, zna siły działające w naturze i wie najlepiej, pod wpływem czego można najłatwiej pobudzić słabość człowieka do rozkoszy i wszystkich innych pożądań.
+* Szatan jest doskonałym znawcą natury wszechrzeczy zarówno przez bystrość inteligencji, jak i przez długie doświadczenie, dlatego też nazywa się również demonem, to znaczy wiedzącym, zna siły działające w naturze i wie najlepiej, pod wpływem czego można najłatwiej pobudzić słabość człowieka do rozkoszy i wszystkich innych pożądań.
 ** Źródło: ''Etyka czyli Poznaj samego siebie'', [w:] ''Rozprawy'', tłum. Leon Joachimowicz, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 2000, s. 191.