Piotr Bratkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m poprawa linków, kat.
 
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Piotr Bratkowski|Piotr Bratkowski]]''' (1955–2021) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta.
'''[[w:Piotr Bratkowski|Piotr Bratkowski]]''' (1955–2021) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta.
* A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej.
* A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej.
** Źródło: [http://www.rp.pl/artykul/460202,521125-Bratkowski--Wojna-patosu-z-karnawalem-.html ''Wojna patosu z karnawałem''], „Rzeczpospolita”, 12 sierpnia 2010.
** Źródło: [https://www.rp.pl/opinie-polityczno-spoleczne/art15055711-piotr-bratkowski-wojna-patosu-z-karnawalem ''Wojna patosu z karnawałem''], „Rzeczpospolita”, 12 sierpnia 2010.
** Zobacz też: [[Edward Gierek]], [[Polacy]]
** Zobacz też: [[Edward Gierek]], [[Polacy]]


Linia 18: Linia 18:


{{SORTUJ:Bratkowski, Piotr}}
{{SORTUJ:Bratkowski, Piotr}}
[[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]]
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]]
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]]
[[Kategoria:Polscy poeci współcześni]]
[[Kategoria:Polscy poeci współcześni]]

Aktualna wersja na dzień 23:33, 28 wrz 2021

Piotr Bratkowski (1955–2021) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta.

  • A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej.
  • Adolf Rudnicki, autor Czystego nurtu, był dla mojego pokolenia jednym z najważniejszych pisarzy polskich. Zwłaszcza w opowiadaniach pisanych tuż po wojnie opisał prawie wszystko to, co dziś na nowo odkrywają literaccy specjaliści od Holocaustu. Zaś w latach 80. miał triumfalny come back, gdy w kilku eseistyczno-wspomnieniowych książkach dokonał bardzo przenikliwego rozliczenia postaw intelektualistów swego pokolenia (w tym własnej) wobec komunizmu. Za życia nie narzekał też na brak uznania, ba – w latach 50. i 60. XX wieku był (jak na ówczesne standardy) kimś w rodzaju warszawskiego, literackiego celebryty.
  • Byłem uczniem liceum, kiedy sam dla siebie odkryłem twórczość Stachury. Autor Całej jaskrawości był pierwszym pisarzem, którego nikt mi nie polecał: przeglądając kolejny numer „Twórczości” natknąłem się na podpisaną nie znanym mi nazwiskiem prozę; była to Siekierezada. Wspominam o tym, by wyjaśnić fakt bardzo ważny dla mojego odbioru twórczości Stachury; mój pierwszy z nią kontakt był kontaktem najsilniejszym. Siekierezada była po prostu książką, która kilkunastoletniego czytelnika, jakim wówczas byłem, usatysfakcjonowała w pełni.
    • Źródło: „Literatura” 9/1981, cyt. za: Marian Buchowski, Edward Stachura. Biografia i legenda, Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 248.
    • Zobacz też: Edward Stachura
  • Fora internetowe rządzą się własnymi prawami. Dzielni sieciowi żeglarze, korzystając z anonimowości, czasem zamieniają je w rynsztok.
    • Źródło: Zmieniam płeć!, „Newsweek”, 3 maja 2009.
    • Zobacz też: forum dyskusyjne