Piotr Bratkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+ 1
m drobne redakcyjne
Linia 8: Linia 8:
** Zobacz też: [[Adolf Rudnicki]]
** Zobacz też: [[Adolf Rudnicki]]


* Byłem uczniem liceum, kiedy sam dla siebie odkryłem twórczość Stachury. Autor ''Całej jaskrawości'' był pierwszym pisarzem, którego nikt mi nie polecał: przeglądając kolejny numer „Twórczości” natknąłem się na podpisaną nie znanym mi nazwiskiem prozę; była to ''Siekierezada''. Wspominam o tym, by wyjaśnić fakt bardzo ważny dla mojego odbioru twórczości Stachury; mój pierwszy z nią kontakt był kontaktem najsilniejszym. ''Siekierezada była po prostu książką, która kilkunastoletniego czytelnika, jakim wówczas byłem, usatysfakcjonowała w pełni.
* Byłem uczniem liceum, kiedy sam dla siebie odkryłem twórczość Stachury. Autor ''Całej jaskrawości'' był pierwszym pisarzem, którego nikt mi nie polecał: przeglądając kolejny numer „Twórczości” natknąłem się na podpisaną nie znanym mi nazwiskiem prozę; była to ''Siekierezada''. Wspominam o tym, by wyjaśnić fakt bardzo ważny dla mojego odbioru twórczości Stachury; mój pierwszy z nią kontakt był kontaktem najsilniejszym. ''Siekierezada'' była po prostu książką, która kilkunastoletniego czytelnika, jakim wówczas byłem, usatysfakcjonowała w pełni.
** Źródło: „Literatura” 9/1981, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 248.
** Źródło: „Literatura” 9/1981, cyt. za: Marian Buchowski, ''Edward Stachura. Biografia i legenda'', Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 248.
** Zobacz też: [[Edward Stachura]]
** Zobacz też: [[Edward Stachura]]

Wersja z 10:25, 25 wrz 2021

Piotr Bratkowski (ur. 1955) – polski poeta, krytyk literacki i publicysta.

  • A wiara w uzdrawiającą moc jedności wszystkich ze wszystkimi to mentalny, postpeerelowski fantom, bezwiednie przyjęty przez sporą część Polaków, zwłaszcza w epoce gierkowskiej.
  • Adolf Rudnicki, autor Czystego nurtu, był dla mojego pokolenia jednym z najważniejszych pisarzy polskich. Zwłaszcza w opowiadaniach pisanych tuż po wojnie opisał prawie wszystko to, co dziś na nowo odkrywają literaccy specjaliści od Holocaustu. Zaś w latach 80. miał triumfalny come back, gdy w kilku eseistyczno-wspomnieniowych książkach dokonał bardzo przenikliwego rozliczenia postaw intelektualistów swego pokolenia (w tym własnej) wobec komunizmu. Za życia nie narzekał też na brak uznania, ba – w latach 50. i 60. XX wieku był (jak na ówczesne standardy) kimś w rodzaju warszawskiego, literackiego celebryty.
  • Byłem uczniem liceum, kiedy sam dla siebie odkryłem twórczość Stachury. Autor Całej jaskrawości był pierwszym pisarzem, którego nikt mi nie polecał: przeglądając kolejny numer „Twórczości” natknąłem się na podpisaną nie znanym mi nazwiskiem prozę; była to Siekierezada. Wspominam o tym, by wyjaśnić fakt bardzo ważny dla mojego odbioru twórczości Stachury; mój pierwszy z nią kontakt był kontaktem najsilniejszym. Siekierezada była po prostu książką, która kilkunastoletniego czytelnika, jakim wówczas byłem, usatysfakcjonowała w pełni.
    • Źródło: „Literatura” 9/1981, cyt. za: Marian Buchowski, Edward Stachura. Biografia i legenda, Opole 1993, ISBN 8385971009, s. 248.
    • Zobacz też: Edward Stachura
  • Fora internetowe rządzą się własnymi prawami. Dzielni sieciowi żeglarze, korzystając z anonimowości, czasem zamieniają je w rynsztok.
    • Źródło: Zmieniam płeć!, „Newsweek”, 3 maja 2009.
    • Zobacz też: forum dyskusyjne