Szron: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m dr zmiana |
m zm kat, sprzątanie kodu |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:White frost 1.jpg|mały| |
[[Plik:White frost 1.jpg|mały|{{center|Oszronione drzewo}}]] |
||
'''[[w:Szron|Szron]]''' – warstwa kryształków lodu powstałych z zamarzającej pary wodnej osadzająca się na przedmiotach. |
'''[[w:Szron|Szron]]''' – warstwa kryształków lodu powstałych z zamarzającej pary wodnej osadzająca się na przedmiotach. |
||
* Grzmot w kwietniu – dobra nowina, już szron roślin nie pościna. |
* Grzmot w kwietniu – dobra nowina, już szron roślin nie pościna. |
||
** Opis: [[przysłowia polskie|przysłowie polskie]] |
** Opis: [[przysłowia polskie|przysłowie polskie]] |
||
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], wyd. Druk. |
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], wyd. Druk.E. Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 255. |
||
* Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!<br />Płachta na niej długa, biała,<br />W ręku gałąź oszroniała,<br />A na plecach drwa…<br />Nasza zima zła! |
* Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!<br />Płachta na niej długa, biała,<br />W ręku gałąź oszroniała,<br />A na plecach drwa…<br />Nasza zima zła! |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Zima]] |
||
Aktualna wersja na dzień 00:43, 31 maj 2021
Oszronione drzewo
Szron – warstwa kryształków lodu powstałych z zamarzającej pary wodnej osadzająca się na przedmiotach.
- Grzmot w kwietniu – dobra nowina, już szron roślin nie pościna.
- Opis: przysłowie polskie
- Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, wyd. Druk.E. Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 255.
- Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
Płachta na niej długa, biała,
W ręku gałąź oszroniała,
A na plecach drwa…
Nasza zima zła!- Autor: Maria Konopnicka, Zła zima
- Serca gwiazd – twardy lód.
Pod żarem schowany szklany chłód.
Serca gwiazd – twardy lód,
Pod złotym morzem ognia,
Lęk się czai, tak jak zbrodnia
Serca gwiazd – diament, szron,
Świeć gwiazdo samotna, blask swój chroń,
Chroń swój chłód – dobrze wiesz,
Że miłość znaczy śmierć.- Autor: Jonasz Kofta, Serca gwiazd
- Starsi panowie, starsi panowie,
Starsi panowie dwaj,
Już szron na głowie, już nie to zdrowie.
A w sercu – ciągle maj!- Autor: Jeremi Przybora
- Wiatr strącał im
na głowy gwiazdy
które osiadały
we włosach jak szron- Autor: Małgorzata Hillar, O sowie