Żołnierz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+ cytat
+ cytat H.S.
Linia 27: Linia 27:
* Ze starannego przeglądu wszystkich dostępnych informacji wynika, że do czasów Marka Aureliusza żaden chrześcijanin nie został żołnierzem; żaden też żołnierz, gdy stał się chrześcijaninem, nie pozostawał w służbie wojskowej.
* Ze starannego przeglądu wszystkich dostępnych informacji wynika, że do czasów Marka Aureliusza żaden chrześcijanin nie został żołnierzem; żaden też żołnierz, gdy stał się chrześcijaninem, nie pozostawał w służbie wojskowej.
** Autor: E.W. Barnes, ''The Rise of Christianity'', Londyn 1947, s. 333.
** Autor: E.W. Barnes, ''The Rise of Christianity'', Londyn 1947, s. 333.

* Żołnierz chętnie przelewa krew, jeżeli jest pewien, że go bez potrzeby nie wygubią.
** Autor: [[Henryk Sienkiewicz]], ''Ogniem i mieczem'', t. 2, rozdz. XXIV.


* Żołnierz, który wykonuje rozkaz dowódcy błędnie, tj. nieskutecznie z punktu widzenia techniki wojennej, nie jest z samego tego tytułu odpowiedzialny za przegraną bitwę. Żołnierz, który na rozkaz bierze udział w masowym ludobójstwie cywilnej ludności, jest odpowiedzialny za ludobójstwo. Jego moralnym obowiązkiem jest nie wykonać rozkazu; na tej tylko zasadzie można było sądzić SS-manów.
* Żołnierz, który wykonuje rozkaz dowódcy błędnie, tj. nieskutecznie z punktu widzenia techniki wojennej, nie jest z samego tego tytułu odpowiedzialny za przegraną bitwę. Żołnierz, który na rozkaz bierze udział w masowym ludobójstwie cywilnej ludności, jest odpowiedzialny za ludobójstwo. Jego moralnym obowiązkiem jest nie wykonać rozkazu; na tej tylko zasadzie można było sądzić SS-manów.

Wersja z 11:12, 2 maj 2021

Żołnierz

Żołnierz – osoba pełniąca służbę wojskową w siłach zbrojnych państwa.

  • [Chrześcijanie] odmawiali wzięcia jakiegokolwiek czynnego udziału w administracji państwowej Cesarstwa i w jego obronie zbrojnej. (…) Niemożliwością było, aby chrześcijanin mógł zostać żołnierzem, dostojnikiem państwowym bądź władcą, nie wyrzekając się tym samym obowiązku bardziej uświęconego.
    • Autor: Edward Gibbon, Zmierzch Cesarstwa Rzymskiego, tłum.Z. Kierszys, Warszawa 1975, t. 2, s. 37.
  • Nikt na świecie nie jest usprawiedliwiony z tej racji, że działał na rozkaz. Albo że kierował się poczuciem honoru. Koniec z rzymskimi cnotami. Koniec z kretynizmem militarnej moralności.
    • Autor: Leszek Kołakowski, Casus Eichmanna (1961), cyt. za: „Gazeta Wyborcza”, 19–20 lipca 2014.
  • Tylko głupi żołnierz odrzuca tuż przed bitwą nawet najskromniejszą broń.
    • Autor: Andre Norton, Tkaczka pieśni, postać: czarownica Arvis do tkaczki pieśni Eydryth
  • Ze starannego przeglądu wszystkich dostępnych informacji wynika, że do czasów Marka Aureliusza żaden chrześcijanin nie został żołnierzem; żaden też żołnierz, gdy stał się chrześcijaninem, nie pozostawał w służbie wojskowej.
    • Autor: E.W. Barnes, The Rise of Christianity, Londyn 1947, s. 333.
  • Żołnierz chętnie przelewa krew, jeżeli jest pewien, że go bez potrzeby nie wygubią.
  • Żołnierz, który wykonuje rozkaz dowódcy błędnie, tj. nieskutecznie z punktu widzenia techniki wojennej, nie jest z samego tego tytułu odpowiedzialny za przegraną bitwę. Żołnierz, który na rozkaz bierze udział w masowym ludobójstwie cywilnej ludności, jest odpowiedzialny za ludobójstwo. Jego moralnym obowiązkiem jest nie wykonać rozkazu; na tej tylko zasadzie można było sądzić SS-manów.
  • Żołnierz na wojnie jest jak ziarnko piasku na plaży. Fale przelewają się po nim, zabierają je z powrotem i znowu wyrzucają na brzeg – znika i nikt tego nawet nie zauważa, ani nie interesuje się tym.
    • Autor: Sven Hassel, Koła terroru, Międzyzdroje 2003, s. 114.