Daniel Goleman: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: removing existed iw links in Wikidata |
m zob tez |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
* Z faktu, że coś się robi, nie wynika, że robi się dobrze. |
* Z faktu, że coś się robi, nie wynika, że robi się dobrze. |
||
** Źródło: ''Inteligencja emocjonalna w praktyce'', Media Rodzina, Poznań 1999. |
** Źródło: ''Inteligencja emocjonalna w praktyce'', Media Rodzina, Poznań 1999. |
||
'''Zobacz też:''' |
|||
* [[Inteligencja emocjonalna (książka)]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 16:40, 7 kwi 2021
Daniel Goleman (ur. 1946) – amerykański psycholog i publicysta naukowy żydowskiego pochodzenia.
- Przywództwo nie jest dominacją, lecz sztuką przekonywania ludzi do osiągania wspólnego celu.
- Źródło: Zbigniew Czajkowski, Zdolności przywódcze trenera i style kierowania, „Rocznik Naukowy – IDŌ Ruch dla Kultury”, t. 3, nr 3/2002, s. 193.
- Zobacz też: przywództwo
Inteligencja emocjonalna[edytuj]
- Sukces życiowy co najwyżej w dwudziestu procentach zależy od IQ. W takim razie pozostaje jeszcze osiemdziesiąt procent innych oddziaływań - grupa czynników nazywana inteligencją emocjonalną.
- Źródło: Gordon Dryden, Jeanette Vos, Rewolucja w uczeniu, wyd. Moderski i S-ka, Poznań 2000, tłum. Bożena Jóźwiak, s. 140.
- Sztuka uspokajania się jest podstawową umiejętnością życiową.
- Źródło: Małgorzata Kronenberger, Muzykoterapia. Podstawy teoretyczne do zastosowania muzykoterapii w profilaktyce stresu, Mediatour, Szczecin 2003, ISBN 8391200620.
- Zobacz też: spokój
- Uczucia odgrywają kluczową rolą w kierowaniu nieskończonym strumieniem decyzji, które musimy podejmować w swoim życiu.
- Źródło: Małgorzata Kronenberger, Muzykoterapia…, op. cit.
- Zobacz też: uczucia
Inteligencja emocjonalna w praktyce[edytuj]
(wyd. Media Rodzina, Poznań 1999)
- Najpowszechniejszym źródłem danych są karty ocen słuchaczy oraz utrzymujące się zapotrzebowanie na dany kurs czy szkolenie, co jest bardziej wskaźnikiem popularności programu niż zbiorem rzetelnych wskaźników poprawy jakości pracy.
- Po to, by ugruntować świeżo nabytą umiejętność, trzeba wykazywać się nią w pracy, w rzeczywistych, a nie symulowanych sytuacjach. Jeśli między tym, czego się nauczyliśmy na kursie, a tym, co się dzieje w miejscu pracy, nie ma związku, to nauka ta zda się psu na budę. Kiedy mija „zauroczenie nauką”, gaśnie zapał do wykazania się tym, czego się nauczyliśmy.
- Z faktu, że coś się robi, nie wynika, że robi się dobrze.
- Źródło: Inteligencja emocjonalna w praktyce, Media Rodzina, Poznań 1999.
Zobacz też: