Jak wytresować smoka

Cosplay Czkawki

Jak wytresować smoka – amerykański film animowany z 2010 roku, reż. Dean DeBlois. Film stworzony w studiu DreamWorks techniką animacji komputerowej. Autorami scenariusza są Peter Tolan, Adam Goldberg, Cressida Cowell. Dialogi polskie: Bartosz Wierzbięta.

Wypowiedzi postaci

Czkawka Haddock III

• Wyspa Berk. Jakieś dziesięć dni na północ od Beznadziei i rzut beretem od Zamarzniesz Na Śmierć. Taki równoleżnik, gdzie wszystko równo leży. Z wyjątkiem mojej osady, która stoi. Od siedmiu pokoleń zresztą a wszystkie domy są nowe. Mamy tu ryby, owce i malownicze zachody słońca. Jedynym problemem są u nas szkodniki. Gdzie indziej są to myszy, względnie jakieś robaki. A my mamy… smoki.
  • Opis: głos Czkawki we wstępie.

• Normalni ludzie by się wynieśli, ale nie my. Jesteśmy wikingami. Bywamy nieelastyczni.
  • Opis: głosem narratora podczas ataku smoków.

• Mam na imię Czkawka. Super imię – wiem, ale mogło być gorzej. Nasi rodzice uważają, że głupie imiona odstraszają gnomy i trolle. Jakby nie wystarczały nasze nienaganne maniery…
  • Opis: głosem narratora o swoim imieniu.

• Ale tato nie tak jak ostatnie pięć razy, serio teraz na prawdę pięknie trafiłem…
  • Opis: do Stoika po trafieniu Nocnej Furii.

• Bogowie się na mnie uwzięli. Inni gubią nóż, albo kubek, ale nie ja! Mnie się udało zgubić całego smoka!
  • Opis: szukając zestrzelonej Nocnej Furii.

• T…trafiłem go… Trafiłem go! Tak! Teraz wszystko będzie inaczej! (triumfalnie kładzie stopę na Nocnej Furii) Albowiem ja własnoręcznie ubiłem bestię… (smok się porusza, Czkawka odskakuje, chwyta za nóż i ponownie, ostrożnie podchodzi do Nocnej Furii) Zabiję cię smoku. Zaraz… Zaraz wytnę ci serce i zaniosę mojemu ojcu. Jestem wikingiem… JESTEM WIKINGIEM! (podnosi nóż oburącz w górę, jednak nie dźga smoka, ich spojrzenia się spotykają, smok kładzie głowę w geście poddania, Czkawka chwilę walczy ze sobą, po czym opuszcza ręce) Co ja zrobiłem… (chce odejść, lecz staje w pół kroku i rozcina liny krępujące smoka)
  • Opis: pierwsze spotkanie Czkawki i Szczerbatka.

• Ty nie masz zębów, a mógłbym przysiądz, że… (Szczerbatek wysuwa chowane zęby i łapie trzymaną przez Czkawkę rybę) …masz…

• Dobra mordko, na spokojnie i bez szaleństw.
  • Opis: do Szczerbatka na pierwszym locie.

• Aaa! Ściągawka! Stop!
  • Opis: do Szczerbatka, gdy wypięła się kartka z ustawieniami steru.

• Wszystko czego nas o was uczono… to nieprawda!
  • Opis: głaszcząc Straszliwca Straszliwego.

• Wielkie dzięki, ty gadzie ty!
  • Opis: do Szczerbatka gdy ten wariuje podczas lotu z Astrid.

• Nie zabiłem go, bo był tak samo wystraszony jak ja. Patrząc na niego… widziałem samego siebie.
  • Opis: do Astrid o Szczerbatku.

• Złapałeś ją?
  • Opis: do Szczerbatka, gdy ten miał złapać spadającą Astrid.

• Ten olbrzym ma skrzydła! Zobaczymy, czy umie ich używać!

• Dobra mordko, koniec zabawy. Ruszamy na niego!
  • Opis: podczas ataku na Czerwoną Śmierć.

• No wiedziałem, umarłem.
  • Opis: widząc smoki żyjące w zgodzie z mieszkańcami Berk.

• Wyspa Berk. Przez dziewięć miesięcy w roku pada tu śnieg, przez resztę grad. Żarcie jest surowe i pozbawione smaku. Ludzie jeszcze bardziej. Na szczęście są jeszcze zwierzaki. Gdzie indziej mają kucyki, względnie jakieś kanarki... my mamy… smoki.
  • Opis: głosem narratora na koniec filmu.

Astrid Hofferson

• No, bez blizny to w ogóle nie ma zabawy.
  • Opis: przed pierwszym smoczym treningiem.

• Jakbyś nie wiedział to idziemy na wojnę. Może lepiej zdecyduj się po której stoisz stronie!
  • Opis: do Czkawki na smoczym treningu.

• Nikt nie może nagle stać się tak dobry jak ty. A już szczególnie ty!
  • Opis: do Czkawki.

• No dobra, muszę Ci przyznać. To jest całkiem fajne. A raczej niesamowite… a on to w ogóle.
  • Opis: podczas pierwszego lotu.

• To za to, że mnie porwałeś. (całuje Czkawkę) A to za… całą resztę…
  • Opis: do Czkawki, po powrocie ze Smoczego Leża.

• Leć!
  • Opis: do Czkawki, gdy ten ruszył do ataku na Czerwoną Śmierć.

Stoik Ważki

• Albo my wykończymy je albo one nas!

• Jesteśmy Wikingami, to ryzyko zawodowe.

• Ci, którzy zostają niańczą Czkawkę!
  • Opis: do wikingów, gdy nie ma chętnych na wyprawę do Smoczego Leża.

• Wskażesz nam drogę, demonie.
  • Opis: do Szczerbatka.

• Nie wiem jak to się skończy ale skończy się dzisiaj!
  • Opis: przed walką o Smoczą Wyspę.

• On żyje! Uratowałeś mu życie!.
  • Opis: do Szczerbatka.

Mieczyk Thorston

• Ha! On jest mniejszy od mojego… (Straszliwiec Straszliwy rzuca się na chłopaka.)

• Ranny jestem! Bardzo ranny jestem!

• Możesz liczyć na pomoc największego zachara na świecie. Czyli mnie.
  • Opis: do Czkawki, gdy ten planuje atak z użyciem smoków.

• To ja jestem bardziej wkurzający!

Szpadka Thorston

• Kwiatków to ja ci mogę zasadzić!
  • Opis: do Mieczyka, gdy kłócą się o tarczę.

• Pogibało jego czy jak?!
  • Opis: o Pyskaczu, gdy ten karze przeczytać Smoczą Księgę.

• Jesteś szurnięty… (zalotnie) i to mnie kręci…
  • Opis: do Czkawki, gdy ten planuje atak ze smoków.

Pyskacz Gbur

• Nie umiesz machać młotem, ani rąbać toporem. Nawet rzucać dobrze nie umiesz.
  • Opis: do Czkawki.

• No to idę spakować majcioszki.
  • Opis: do siebie o wyprawie do Smoczego Leża.

• Smok nie przegapi żadnej okazji… żadnej… żeby was zabić…

• I wtedy jednym kłapnięciem paszczy odgryzł mi rękę. Spojrzałem mu prosto w ślepia i zrozumiałem, że jestem smaczny. Musiał przekazać to reszcie, bo nie minął miesiąc a jakiś jego koleżka odgryzł mi nogę.
  • Opis: opowieść przy ognisku.

• Jeśli już chcecie coś odgryzać to skrzydła i ogon. Smok, który nie może latać, to martwy smok.
  • Opis: do Sączysmarka.

• Z tego chłopaka jest jeszcze bardziej uparty skurczybyk od ciebie.
  • Opis: do Stoika.

Sączysmark Jorgenson

• Czkawka już zabił jedną Nocną Furię. To znaczy, że wypada, czy…?

• Urządziłem u starych w piwnicy siłkę, może wpadniesz potem to poćwiczymy? przecież widzę że ćwiczysz.
  • Opis: do Astrid

• Kurczę! Jak ja ich nienawidzę! Pomszczę pana piękną rękę i piękną nogę też! Każdemu smokowi, którego spotkam odgryzę łapy! Tymi zębami!

• Ej, masz jakiś problem stary? Coś ci wpadło do oka?
  • Opis: do Czerwonej Śmierci dźgając ją w oczy młotem.

Śledzik Ingerman

• Nasze szanse na przeżycie niebezpiecznie zbliżają się do zera…

• Zaczynam wątpić w pana metody pedagogiczne!
  • Opis: do Pyskacza

• Gronkiel mi nawala!
  • Opis: dezorientując Czerwoną Śmierć i jednocześnie swojego smoka.

• Nic mi nie jest (Gronkiel przechyla się do przodu, przygniatając Śledzika.) A teraz jest…

Dialogi

Pyskacz: O! Jak miło że wpadłeś! A już myślałem, że cię capnęły.

Czkawka: Co? Mnie? Nieee… Ja jestem dla nich zbyt… napakowany. Nie poradziłyby sobie z taką… no wiesz… masą.

Pyskacz: Czemu? Na wykałaczkę w sam raz.

---

Czkawka: Oooo…

Pyskacz: Oooo… Tak…

Czkawka: Niebezpieczną pan tu prowadzisz grę. Wiesz co się dzieje jak taka pierwotna energia nie znajduje ujścia? Dzieją się rzeczy straszne!

Pyskacz:(ze stoickim spokojem) Zaryzykuję. (rzuca mu miecz, Czkawka łapie oburącz) Miecz, ostrzenie, na zaraz.

---

Stoik: Wszystko za co się bierzesz kończy się katastrofą! Nie widzisz że mam poważniejsze problemy? Zima za pasem, a ja mam całą osadę do wyżywienia!

Czkawka: No, wiesz tak między nami to niektórym nie zaszkodziła by mała dieta, nie prawda?

---

Czkawka: Jak widzę smoka to muszę go… zabić noo…. Taki… przymus mam jakby…

Stoik: O tak, to na pewno masz… Ale pogromcą smoków to ty nie jesteś…

---

Czkawka: … a jak coś mówię to patrzy na mnie z takim jakimś rozczarowaniem, jakby mu dali za mało wędliny w kanapce (parodiując Stoika) Kierowniku, przepraszam, pan chyba źle zrozumiał moje zamówienie. Chciałem tłustego chłopakami z rękami jak golonki i żeby miał pary co najmniej jak szafa. No i co? No i dostałem jakiś rybi szkielet.

Pyskacz: Nieee… nie potrzebnie to tak dramatyzujesz. Nie chodzi o to że nędznie wyglądasz. To twój charakter najbardziej go drażni.

Czkawka: O dzięki, że mi to podsumowałeś.

Pyskacz: Oj zrozum no… przestań na siłę próbować być kimś kim nie jesteś.

Czkawka: Ja tylko próbuje być jednym z was…

---

Stoik: No i powiedz, co ja mam z nim zrobić?

Pyskacz: To na szkolenie go poślij.

Stoik: Ja mówię poważnie.

Pyskacz: No i ja też.

Stoik: Sam by się zabił zanim wypuścił byś pierwszego smoka z klatki.

Pyskacz: Tego nie możesz być pewien.

---

Stoik: Już jako niemowlę był jakiś… inny. Robi co chce, na niczym nie umie się skupić… zabieram go na ryby, a on rozgląda się za… za trollami!

Pyskacz: Ale trolle istnieją! I kradną onucki. Ale tylko z lewej nogi. Bądź tu mądry.

Stoik: Kiedy ja byłem chłopcem…

Pyskacz: Nooo zaczyna się…

Stoik: …Ojciec kazał mi walić głową w głaz. Wiedziałem, że to głupie, ale słuchałem ojca. I wiesz co się stało?

Pyskacz: Nabiłeś sobie guza…

Stoik: Pewnego dnia ten głaz pękł. Wtedy zrozumiałem, że wiking może wszystko rozumiesz?! Może przenosić góry, kosić drzewa jak trawę, okiełznać morze! Już jako chłopak wiedziałem kim jestem i kim kiedyś będę… A Czkawka tego nie wie…

Pyskacz: Nie ochronisz go przed przeznaczeniem. Ale możesz go przygotować. Wiem że szanse są marne ale prawda jest taka że cały czas i tak go nie upilnujesz, w końcu i tak gdzieś się wymknie a jak znam życie to już to zrobił.

---

Stoik: Czkawka…

Czkawka: Tato… muszę ci coś powiedzieć.

Stoik: Ja też muszę ci coś powiedzieć.

Czkawka: Czy ja na prawdę muszę zabijać smoki? (naraz)

Stoik: Czas, żebyś nauczył się zabijać smoki. (naraz)

Czkawka: Co?

Stoik: Co? E… mów pierwszy.

Czkawka: Nie, ty mów pierwszy…

Stoik: No więc… chciałeś to masz. Smocze szkolenie. Zaczynasz jutro rano.

Czkawka: O kurcze, a mogłem mówić pierwszy. Bo widzisz… tak sobie pomyślałem… że mamy jakby nadwyżkę wikingów zabijających smoki a deficyt na przykład wikingów… piekarzy! Albo wikingów inkwizytorów…

Stoik: Trzymaj. (rzuca mu topór)

Czkawka: Ale ja nie chcę zabijać smoków…

Stoik: Ależ jasne, że chcesz!

Czkawka: Dobra, podejście drugie… Tato, ja nie potrafię zabić smoka.

Stoik: Ale nauczysz się, nauczysz…!

Czkawka: Nie, wiesz mam jakieś takie silne przeczucie, że nie.

Stoik: Już czas, chłopcze…

Czkawka: Ty mnie w ogóle słuchasz?!

Stoik: To nie są żarty, Czkawka! Biorąc do ręki ten topór, stajesz się takim jak my. To znaczy mówisz jak my, chodzisz jak my, myślisz jak my. Musisz skończyć z …(pokazuje na Czkawkę) tym…

Czkawka: Mam rozumieć, że chodzi ci o mnie…

Stoik: Tak?

Czkawka: Ta rozmowa jakby przestaje przypominać dialog…

Stoik: Tak?!

Czkawka:(wzdycha) Tak…

Stoik: Dobrze… Nie oszczędzaj się! Niedługo wrócę… mam nadzieję.

Czkawka: A ja będę czekał… chyba…

---

Sączysmark: Ej, a może najpierw trochę teorii?

Pyskacz: Obawiam się, że to praktyka czyni mistrza.

---

Pyskacz: Co jest wam teraz najbardziej potrzebne?

Czkawka: Lekarz?

Śledzik: Bonus do szybkości?

Astrid: Tarcza!

---

Pyskacz: Każdy smok ma ograniczoną ilość splunięć. Ile splunięć ma Gronkiel?

Sączysmark: Pięć?

Śledzik: Nie! Sześć!

Pyskacz: Dokładnie tak! Sześć. Po jednym na każdego z was.

Śledzik: Wiedziałem (Gronkiel spluwa kulą lawy w tarczę Śledzika, rozbijając ją)

Pyskacz: Śledzik! Wypadasz!

---

Pyskacz: Wiecie co to martwa strefa? Kąt pod którym smok nic nie widzi. Znajdźcie go i się go trzymajcie.

Szpadka:(obwąchując stojącego przed nią brata) Fuj! Ty się w ogóle myjesz?

Mieczyk: Jak ci się nie podoba, to znajdź sobie swoją własną martwą strefę!

Szpadka: Zaraz sam będziesz martwy!

---

Czkawka: A czy Nocne Furie mają martwą strefę?

Pyskacz: Jakoś nikt kto próbował to ustalić nie przeżył.

---

Szpadka: Ej! To my! Gamonie!

Mieczyk: Macie takie wielkie tyłki, że wzięliśmy was za smoka.

Sączysmark: Ale to nic złego, ja nawet lubię takie większe… (Astrid powala go prawym sierpowym)

---

Czkawka: Spokojnie mały! Spokojnie! Przestraszyłaś go.

Astrid: Ja jego tak!? Co… to jest?

Czkawka: Astrid, Szczerbatek. Szczerbatku… Astrid. (Szczerbatek syczy na Astrid, dziewczyna ucieka) Ta ta ra! I kicha! (Szczerbatek odchodzi) Ej! A ty dokąd?!

---

Astrid: Czkawka! Masz zdjąć mnie stąd!

Czkawka: Daj mi szansę to wyjaśnić.

Astrid: Nie obchodzi mnie co chcesz mi powiedzieć!

Czkawka: To nic nie powiem. Ale pokazać mogę? (wyciąga rękę) Proszę, Astrid.

(dziewczyna podciąga się na gałęzi i wchodzi na grzbiet Szczerbatka)

Astrid: A teraz ląduj…

Czkawka: Szczerbatek, ląduj.Delikatnie. (smok rozkłada skrzydła) I widzisz? Potulny jak baranek. (Szczerbatek gwałtownie wyrywa się do szalonego lotu)

---

Czkawka: Wszystkie niosą zdobycz.

Astrid: Nas to też dotyczy?

---

Astrid: Kiepsko, co? Musisz czuć się podle. Straciłeś wszystko co miałeś. I ojca i plemię, najlepszego przyjaciela…

Czkawka: Dziękuję, że mi to podsumowałaś. (wzdycha) Dlaczego po prostu go nie zabiłem gdy miałem ku temu okazję. Dla wszystkich byłoby prościej i lepiej.

Astrid: Fakt, większość z nas by tak zrobiła. Więc dlaczego ty nie? Dlaczego ty nie?

Czkawka: Nie wiem, nie mogłem…

Astrid: To nie jest odpowiedź.

Czkawka: Dlaczego nagle cię to tak interesuje?!

Astrid: Bo to co teraz powiesz jest dla mnie niezwykle ważne.

Czkawka: Na miłość bo… bo jestem tchórzem, bo jestem słaby, bo nie chciałem zabić smoka!

Astrid: Nie chciałeś czy nie mogłeś?

Czkawka: Nie ważne! Nie mogłem! Trzysta lat tradycji i jestem pierwszym wikingiem, który nie zabija smoków!

Astrid: I pierwszym, który na nich lata… No więc?

Czkawka: Nie zabiłem go, bo był tak samo wystraszony jak ja. Patrząc na niego… widziałem samego siebie.

Astrid: Na pewno teraz jeszcze bardziej się boi. Co zamierzasz z tym zrobić?

Czkawka: E… pewnie coś głupiego.

Astrid: Do prawdy? Bo myślałam, że to już zdążyłeś zrobić.

Czkawka: No to coś szalonego.

Astrid: I to jest odpowiedź.

---

Stoik: Kiedy zaatakujemy tą górę, rozpęta się piekło…

Pyskacz: W moich gatkach też. Dobrze, że wziąłem na zmianę.

---

Czkawka:(do Szczerbatka) Dobry pomysł mordko.

Stoik:(powstrzymując wsiadającego na smoka Czkawkę) Czkawka! Ja… przepraszam za… za wszystko.

Czkawka: Ja również.

Stoik: Nie musisz tego robić.

Czkawka: Jesteśmy wikingami. To ryzyko zawodowe.

Stoik: Jestem dumny, że mogę nazywać cię moim synem.

Czkawka: Dziękuję.

---

Stoik:(unosząc nieprzytomnego syna) On żyje! Uratowałeś mu życie. (wśród wikingów wybucha euforia) Dziękuję, że uratowałeś mi syna.

Pyskacz:(podchodzi, przygląda się krytycznie nogom Czkawki) Cóż… przynajmniej część.

---

Czkawka: No wiedziałem. Umarłem.

Stoik: Nie, chociaż bardzo się starałeś. I co o tym sądzisz?

Wiking:(w tle) Patrzcie! To Czkawka!

Stoik: Wygląda na to, że wszyscy potrzebowaliśmy odrobiny… (wskazuje na Czkawkę) tego.

Czkawka: Mam rozumieć, że chodzi ci o mnie?

Pyskacz: W większości. (pokazuje na protezę) Ta część to moja zasługa. Tylko trochę w takim czkawkowskim stylu. Nada się?

Czkawka:(żartem, krytycznie patrząc na protezę) No zmieniłbym to i owo…

(Wikingowie się śmieją. Astrid podchodzi z tyłu Czkawki i uderza go w bark)

Astrid: To za to, jak mnie wystraszyłeś.

Czkawka: Zawsze mnie będziesz tak traktować? (Astrid przerywa, całując go w usta) Chyba się jednak przyzwyczaję.

(z domu wyskakuje Szczerbatek)

Wiking 1: Nocna Furia!

Wiking 2: Kryć się!

(Szczerbatek podskakuje do Czkawki, Pyskacz wręcza chłopakowi nowy ogon i siodło.)

Pyskacz:Witaj w domu.

Zobacz też

• Shrek
• Madagaskar