Francesco Petrarca

Francesco Petrarca

Francesco Petrarca (1304–1374) – średniowieczny poeta pochodzący z Italii.

Sonety

• Błogosławiony dzień, miesiąc, rok, godzina, miejsce, chwila,
  gdy zostałem więźniem tych dwojga błyszczących oczu.
  • Źródło: Sonet XLVII

• Być może, niegdyś miłość była rzeczą
  Słodką; może, nie pomnę. Ale teraz
  Goryczy pełna.
  • Fu forse un tempo dolce cosa amore,
    non perch’i’sappia il quando: or è sí amara,
    che nulla piú; (wł.)
  • Źródło: Sonet CCCXLIV, tłum. Jalu Kurek

• Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję?
  A jeśli miłość – co to jest takiego?
  Jeśli rzecz dobra – skąd gorycz, co truje?
  Gdy zła – skąd słodycz cierpienia każdego?
  • S’amor non è, che dunque è quel ch’io sento?
    Ma s’egli è amor, perdio, che cosa et quale?
    Se bona, onde l’effecto aspro mortale?
    Se ria, onde sí dolce ogni tormento? (wł.)
  • Źródło: Sonet CXXXII, tłum. Jalu Kurek

• Pokoju nie znajduję, choć nie wszczynam wojny,
  boję się i mam nadzieję, płonę i jestem jak z lodu.
  • Źródło: Sonet CIV

• Widziałem tu na ziemi anielskie uroki
  I niebiańskie piękności (...).
  • Źródło: Sonet CXXIII w: Poezye t. III, wyd. Gebethner i Wolff, Lwów 1898, s. 227, tłum. Adam Asnyk.

Inne

• Kto bierze rzeczy zbyt cienko, gubi wątek.

• Ktoś, kto o innych źle mówi, potępia siebie samego.

• Miło jest spróbować.

• Miłość złych ludzi kończy się zawsze nienawiścią.

• Nie jest mocno zakochany ten, co dobrze potrafi opowiadać o miłości.

• Rzym nie upadnie zwyciężony przez wroga; żadne stworzenie ludzkie nie dostąpi takiego zaszczytu, żaden lud nie będzie mógł się tym pochwalić. Czas pokona Rzym, wśród pustkowia ruin zestarzeje się on i stopniowo rozpadnie cząstka po cząstce.

O Petrarce

• Petrarka odcieleśniony obraz kobiety sprowadził na ziemię, zachowując jej anielską osobowość i rolę przewodniczki prowadzącej do doskonałości wewnętrznej.
  • Autor: Jadwiga Kotarska, Erotyk staropolski. Inspiracje i odmiany (1980)
  • Zobacz też: kobieta