Wróbel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+1
n
 
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Passer domesticus2.jpg|mały|<center>Wróbel</center>]]
[[Plik:Passer domesticus2.jpg|mały|<center>Wróbel</center>]]
'''[[w:Wróbel|Wróbel]]''' – gatunki ptaków z rodziny wróbli.
'''[[w:Wróble|Wróble]]''' – rodzina ptaków z rzędu wróblowych.
* A niebo zostawmy im –<br />Aniołom oraz wróblom.
* A niebo zostawmy im –<br />Aniołom oraz wróblom.
** ''Den Himmel überlassen wir<br />Den Engeln und den Spatzen.'' (niem.)
** ''Den Himmel überlassen wir<br />Den Engeln und den Spatzen.'' (niem.)
Linia 39: Linia 39:
* Kochajcie wróbelka dziewczęta,<br />Kochajcie, do jasnej cholery!
* Kochajcie wróbelka dziewczęta,<br />Kochajcie, do jasnej cholery!
** Źródło: [[Konstanty Ildefons Gałczyński]], ''Wróbelek''
** Źródło: [[Konstanty Ildefons Gałczyński]], ''Wróbelek''

* Wróble są małe, wzruszające i nie wypieprzają z kraju na zimę, czyli ptaki patrioci.
** Autor: [[Janusz Głowacki]]
** Źródło: Danuta Subbotko, ''Trzeba kota spytać'', „Gazeta Wyborcza” nr 77 (8989), 1 kwietnia 2017, s. 26–29.


'''Zobacz też:'''
'''Zobacz też:'''

Aktualna wersja na dzień 23:44, 9 mar 2021

Wróbel

Wróble – rodzina ptaków z rzędu wróblowych.

  • A niebo zostawmy im –
    Aniołom oraz wróblom.
  • Być radosnym, dobrze czynić i wróblom pozwolić ćwierkać – to najlepsza filozofia.
  • Gdzie się podziali
    nasi szarzy towarzysze,
    pierzaste okruszki rozhoworu,
    zadziorni malcy, nieustraszeni
    bojownicy codzienności?
  • Kto się boi wróbli, nie posieje prosa.
    • Opis: przysłowie uzbeckie
    • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części uzbeckiej: Edward Tryjarski, s. 113.
    • Zobacz też: proso, strach
  • Lepszy wróbel w garści niż gołąbek na dachu.
    • Opis: przysłowie
    • Znaczenie: lepiej mieć coś mniej cennego ale pewnego niż droższego (lub lepszego) ale o wiele mniej pewnego.
  • Szkielet wróbla zawsze odlatuje z drzewa,
    kiedy wróbel jeszcze na gałęzi.
  • We wsi Duże Kałuże
    Siedział wróbel na murze
    I ćwierkał wniebogłosy:
    – Jestem nagi i bosy,
    Nie mam dachu nad głową,
    Nie mam nic, daję słowo!
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Wróble są małe, wzruszające i nie wypieprzają z kraju na zimę, czyli ptaki patrioci.
    • Autor: Janusz Głowacki
    • Źródło: Danuta Subbotko, Trzeba kota spytać, „Gazeta Wyborcza” nr 77 (8989), 1 kwietnia 2017, s. 26–29.

Zobacz też: