Robert Graves

Robert Graves (1895–1985) – angielski poeta i prozaik.

Ja, Klaudiusz

(ang. I, Claudius, przeł. Stefan Essmanowski)

• Mania triumfów była prawdziwym przekleństwem dla Rzymu. Ileż to niepotrzebnych wojen stoczono jedynie dlatego, że wodzowie pragnęli w blasku chwały i w wieńcu na głowie przejechać ulicami Rzymu

• Nie mszczę się nigdy, chyba zmuszony przysięgą lub w obronie własnej. Moim zdaniem zło jest samo w sobie karą. Chcę tylko poznać prawdę.
  • Opis: Klaudiusz do Liwii.

• Prawdziwy historyk stoi zawsze ponad zamieszkami politycznymi swojej epoki.
  • Opis: słowa włożone w usta cesarza Klaudiusza.
  • Źródło: Ja, Klaudiusz, Katowice 2004.
  • Zobacz też: historia

• Za dziesięć lat i dni pięćdziesiąt trzy
  Klau-Klau otrzyma, czego każdy pragnie,
  Lecz czego sam bynajmniej nie pożąda
  Pochlebcy wtedy otoczą go rojem,
  A on będzie jąkał, stękał, chromał
  I ślina będzie mu po brodzie ciekła.
  Lecz w dziewiętnaście wieków po swej śmierci,
  Kiedy na zawsze wreszcie oniemieje,
  Klau-Klau-Klaudiusz przemówi wyraźnie.
  • Opis: przepowiednia Sybilli.

• Zaraz na pierwszej lekcji Atenodor zapowiedział, że nie zamierza uczyć mnie faktów, ale należytego ich rozumienia.

• Zazwyczaj nie cierpię wygrywania, gdyż pozwala mi wejrzeć głębiej w serca moich pozornie najserdeczniejszych przyjaciół. Najlepsi z nich przegrywają do mnie z żalem; uważają za niesprawiedliwość, aby bogowie dodawali temu, który jest cesarzem i panem niezmierzonych bogactw.
  • Opis: August w liście o grze w kości.

• Żołnierze to najdziwaczniejszy rodzaj ludzi: twardzi jak skórzana tarcza, przesądni jak Egipcjanie, a czuli jak sabińska babka dla swych wnuków.

Inne

• Czując bicie dwu serc,
  Licząc wolne uderzenia serc,
  Czując, jak czas się wykrwawia w powolnym tętnie dwu serc,
  Leżą, czekają dnia.
  • Źródło: Bicie dwu serc, tłum. Stanisław Barańczak

• Nie znam pisarza, który po otrzymaniu nagrody Nobla napisałby coś, co warte jest czytania.
  • Zobacz też: pisarz

• Symptomy prawdziwej miłości
  To wychudzenie, zazdrość,
  Spóźniające się świty
  • Źródło: Objawy miłości, tłum. Stanisław Barańczak

• Tyrania wyrządza największą krzywdę tym, że odwodzi ludzi od cnoty. Tyrania uczy pochlebstwa i nikczemnej bojaźni. Pod rządami tyrana jesteśmy jako trzcina gnąca się pod podmuchem wiatru. Brak serca u człowieka jest wielką i niewybaczalną wadą, jeśli towarzyszy mu rozrzutność, samolubstwo, lenistwo, niechlujstwo, nabiera jednak zupełnie innego charakteru, jeśli występuje w parze z niezmożoną energią, umiłowaniem porządku i dobrych obyczajów. Wtedy staje się zaletą bogów. (…) jedynym rozumnym usprawiedliwieniem władcy jest chęć uniknięcia rządów ludzi mniej utalentowanych niż on sam. (…) Religijny fanatyzm jest najniebezpieczniejszą formą szaleństwa.
  • Źródło: Klaudiusz i Messalina (ang. Claudius the God), tłum. Stefan Essmanowski