Rozwód: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Wycofano edycje użytkownika 89.68.123.198 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Ytabak.
Znacznik: Wycofanie zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 28: Linia 28:
* Pewnego dnia Agnieszka zapytała mnie:<br />– Czy przestałeś już interesować się Jowitą?<br />To właściwie nie było pewnego dnia, ale pewnej nocy. Obudziła mnie, żeby o to zapytać. Chciało mi się spać i powiedziałem:<br />– Ależ nie, kochanie. Interesuję się nią bardzo. Czy mam cię o tym przekonać?<br />Chciałem ją objąć, ale odepchnęła mnie ze złością.<br />– Po pierwsze, jesteś trywialny, a po drugie jesteś uparty jak osioł. W sumie – jesteś trywialny, uparty jak osioł i to mi się nie podoba. Ja naprawdę nie jestem Jowita, a ona naprawdę istnieje.<br />Mówiła to z takim przekonaniem, czułem, że tak bardzo zależy jej, bym w to uwierzył, iż zdziwiłem się i rozbudziłem.<br />– Bardzo dobrze – powiedziałem – niech sobie będzie. Ale nie rozumiem, dlaczego ciągle wracasz do historii, o której ja już zupełnie zapomniałem. O co ci chodzi?<br />– Chodzi mi właśnie o to, że tak zupełnie zapomniałeś o tej historii. Ona o tobie nie zapomniała.<br />– Historia?<br />– Jowita.<br />– Słuchaj, kochanie, jeżeli Jowita istnieje rzeczywiście, to ty, zdaje się, usiłujesz mnie pchnąć w jej ramiona. Przysięgam ci, że jest sto pięćdziesiąt lepszych sposobów, ażeby uwolnić się od mężczyzny, którego się nie kocha. A najlepszy powiedzieć mu to wprost, po czym odejść i przechodzić na drugą stronę ulicy, jeżeli się go spotka.
* Pewnego dnia Agnieszka zapytała mnie:<br />– Czy przestałeś już interesować się Jowitą?<br />To właściwie nie było pewnego dnia, ale pewnej nocy. Obudziła mnie, żeby o to zapytać. Chciało mi się spać i powiedziałem:<br />– Ależ nie, kochanie. Interesuję się nią bardzo. Czy mam cię o tym przekonać?<br />Chciałem ją objąć, ale odepchnęła mnie ze złością.<br />– Po pierwsze, jesteś trywialny, a po drugie jesteś uparty jak osioł. W sumie – jesteś trywialny, uparty jak osioł i to mi się nie podoba. Ja naprawdę nie jestem Jowita, a ona naprawdę istnieje.<br />Mówiła to z takim przekonaniem, czułem, że tak bardzo zależy jej, bym w to uwierzył, iż zdziwiłem się i rozbudziłem.<br />– Bardzo dobrze – powiedziałem – niech sobie będzie. Ale nie rozumiem, dlaczego ciągle wracasz do historii, o której ja już zupełnie zapomniałem. O co ci chodzi?<br />– Chodzi mi właśnie o to, że tak zupełnie zapomniałeś o tej historii. Ona o tobie nie zapomniała.<br />– Historia?<br />– Jowita.<br />– Słuchaj, kochanie, jeżeli Jowita istnieje rzeczywiście, to ty, zdaje się, usiłujesz mnie pchnąć w jej ramiona. Przysięgam ci, że jest sto pięćdziesiąt lepszych sposobów, ażeby uwolnić się od mężczyzny, którego się nie kocha. A najlepszy powiedzieć mu to wprost, po czym odejść i przechodzić na drugą stronę ulicy, jeżeli się go spotka.
** Autor: [[Stanisław Dygat]], ''Disneyland''
** Autor: [[Stanisław Dygat]], ''Disneyland''

* Po rozwodzie<br />
Małżeństwa rozdział zamknięty!-<br />
Zaczęły się alimenty...<br />
** Autor: [[Leszek Wierzchowski]], ''Dziwne stany świadomości. Fraszki''


* Rozwiedziona kobieta – taka, która wyszła za mąż, aby nie pracować, a teraz pracuje, by nie musieć już wychodzić za mąż.
* Rozwiedziona kobieta – taka, która wyszła za mąż, aby nie pracować, a teraz pracuje, by nie musieć już wychodzić za mąż.

Wersja z 15:55, 21 sty 2021

Rozwód – rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Rozwód oprócz owdowienia i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.

  • Dr [Jacobus] Dominian oświadczył, że w Anglii rozkład małżeństwa – w roku 1971 rozwiodło się 110 000 małżeństw, czyli dwa razy tyle co w roku 1968 – jest obecnie największym problemem społecznym. Zdystansował on problem alkoholizmu, poważnych przestępstw, chorób wenerycznych oraz obrazy moralności.
    • Źródło: Życie rodzinne w niebezpieczeństwie, „Daily Mail”, Londyn, 18 czerwca 1973
  • Jeśli ktokolwiek, należąc do kleru, powtórnie się ożeni lub pojmie za żonę wdowę, niechaj będzie od razu pozbawiony godności kościelnej, do Komunii może być dopuszczony tylko ze świeckimi.
    • Autor: papież Syrycjusz
    • Źródło: Ewa Wipszycka, Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 33.
  • Jeśli porównamy prawo rzymskie z prawem greckim, żydowskim czy orientalnym, gdzie kobieta, jeśli w ogóle miała prawo do rozwodu, to obwarowane licznymi ograniczeniami - rzymskie wypada najlepiej. Zresztą rozwód to jedno, a zawarcie małżeństwa to drugie. W większości systemów prawnych kobiety nie miały wiele do powiedzenia w tej sprawie; po prostu wydawano je za mąż, nie pytając o zdanie. Prawo rzymskie w swej najbardziej klasycznej postaci bardzo dowartościowywało pozycję kobiet, które były praktycznie niezależne, zarządzały swoim majątkiem i decydowały kiedy i za kogo wychodzą za mąż, mogąc też decydować o rozwodzie.
  • Katolik nie uznaje rozwodów. (…) Na Malcie są zakazane. Ale nie z przyczyn religijnych. Tylko wtedy, kiedy są dzieci. Rozwód uderza w dzieci. (…) Ludzie często biorą rozwód, bo przeżywają kryzys. I nikt im nie mówi, że jeśli przetrwają ten kryzys, to małżeństwo może być szczęśliwe. Uważam też, że prawo powinno podsuwać rozwiązania lepsze. Na przykład nieco utrudniać rozwód, a nie go ułatwiać.
  • Kobieta traci zawsze w pierwszym małżeństwie najpiękniejsze dni swej młodości, a niech weźmie rozwód, głupcy zawsze coś przeciw niej znajdą.
  • Mężczyźni myślą, że są jakieś nieodkryte prawdy o rozwodach, a wszystkie wyglądają tak samo – ona go kochała, a on nie. Nawet jeśli kobieta odchodzi do innego mężczyzny, wkrótce się okazuje, że jednak nie jest szczęśliwa.
  • O tym, że kardynał Rouco Varela nie jest zwolennikiem rozwodów, poinformował nas pod koniec zeszłego roku, wkładając w to wielki wysiłek propagandowy i angażując media i pośród aplauzu wiernych. Ale jak to bywa, wyjątek potwierdza regułę: był pewien rozwód, który jakoś nie wzbudził jego sprzeciwu. Mamy na myśli rozwód księżnej Letizii, dzięki któremu mógł z właściwą pompą udzielić sakramentu małżeństwa następcy tronu w scenerii godnej inscenizacji dramatu Jeana Anouliha, kiedy to honor Boga i honor korony ukazały się przez chwałę absolutnie złączone.
  • Pewnego dnia Agnieszka zapytała mnie:
    – Czy przestałeś już interesować się Jowitą?
    To właściwie nie było pewnego dnia, ale pewnej nocy. Obudziła mnie, żeby o to zapytać. Chciało mi się spać i powiedziałem:
    – Ależ nie, kochanie. Interesuję się nią bardzo. Czy mam cię o tym przekonać?
    Chciałem ją objąć, ale odepchnęła mnie ze złością.
    – Po pierwsze, jesteś trywialny, a po drugie jesteś uparty jak osioł. W sumie – jesteś trywialny, uparty jak osioł i to mi się nie podoba. Ja naprawdę nie jestem Jowita, a ona naprawdę istnieje.
    Mówiła to z takim przekonaniem, czułem, że tak bardzo zależy jej, bym w to uwierzył, iż zdziwiłem się i rozbudziłem.
    – Bardzo dobrze – powiedziałem – niech sobie będzie. Ale nie rozumiem, dlaczego ciągle wracasz do historii, o której ja już zupełnie zapomniałem. O co ci chodzi?
    – Chodzi mi właśnie o to, że tak zupełnie zapomniałeś o tej historii. Ona o tobie nie zapomniała.
    – Historia?
    – Jowita.
    – Słuchaj, kochanie, jeżeli Jowita istnieje rzeczywiście, to ty, zdaje się, usiłujesz mnie pchnąć w jej ramiona. Przysięgam ci, że jest sto pięćdziesiąt lepszych sposobów, ażeby uwolnić się od mężczyzny, którego się nie kocha. A najlepszy powiedzieć mu to wprost, po czym odejść i przechodzić na drugą stronę ulicy, jeżeli się go spotka.
  • Po rozwodzie

Małżeństwa rozdział zamknięty!-
Zaczęły się alimenty...

  • Rozwiedziona kobieta – taka, która wyszła za mąż, aby nie pracować, a teraz pracuje, by nie musieć już wychodzić za mąż.
  • Rozwodowi najlepiej zapobiec zawczasu, a mianowicie już przed ślubem.
  • Rozwody sprowadzają największą niedolę na potomstwo rozwiedzionych, rozdzielając dzieci od rodziców, choć dla pomyślnego rozwoju cielesnego i wychowania moralnego potrzebują zarazem i powagi ojca i czułości matki. Dzieci, skazane przez rozwód rodziców na poniewierkę, tracą szacunek dla nich, widząc, że dla dogodzenia namiętności, odepchnęli je od swego serca – często za to odczuwają nienawiść do ojca lub matki.
  • Rozwód jest dla mnie sztuczną granicą, wyznaczaną na zakończenie związku. To raczej gigantyczna brama do poznania drugiego człowieka, większa niż małżeństwo. Rozwód uwalnia od hipokryzji i złych małżeńskich gier.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Rozwód&oldid=517827”