Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
94rain (dyskusja | edycje)
m Reverted 1 edit by 37.130.17.30 (talk) to last revision by Zero. (TW)
Znacznik: Anulowanie edycji
Dodałęm w przekładzie "po polsku", a po "pomielę" usunąłem "żarna".
Linia 4: Linia 4:
** Autor: Bogwał (koniec XIII wieku), właściciel Brukalic na Śląsku.
** Autor: Bogwał (koniec XIII wieku), właściciel Brukalic na Śląsku.
** Tłumaczenie: Daj, niech ja pomielę (pokręcę żarna), a ty odpoczywaj.
** Tłumaczenie: Daj, niech ja pomielę (pokręcę żarna), a ty odpoczywaj.
** Opis: wedle zapisu łacińskiego (zlatynizowany zapis staropolski): ''Day ut ia pobrusa, a ti poziwai''. Według niektórych językoznawców, ostatnie słowo powinno być odczytane jako „podziwiaj”, czyli popatrz, przyjrzyj się, i miało stanowić aluzję do niezdarności jego adresatki.<br />Jest to najstarsze znane zdanie zapisane w języku polskim i na ziemiach Śląska. Zamieszczone jest w ''Księdze Henrykowskiej'' spisanej w opactwie cystersów w [[Henryków|Henrykowie]] ok. 1270 roku przez jej opata Piotra. Opisując dzieje klasztoru, księga zachowała powyższe zdanie Bogwała do żony.<br />Dłuższa treść zapisu: ''Bogwali uxor stabat, ad molam molendo. Cui vir suus idem Bogwalus, compassus dixit: Sine, ut ego etiam molam. Hoc est in polonico: Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai.'' Co przetłumaczone na język polski oznacza: „Żona Boguchwała stała i przy żarnach mełła zboże. Gdy jej mąż Boguchwał, zobaczył to, wzruszył się miłosierdziem i rzekł: odpocznij, a ja pomielę żarna.”
** Opis: wedle zapisu łacińskiego (zlatynizowany zapis staropolski): ''Day ut ia pobrusa, a ti poziwai''. Według niektórych językoznawców, ostatnie słowo powinno być odczytane jako „podziwiaj”, czyli popatrz, przyjrzyj się, i miało stanowić aluzję do niezdarności jego adresatki.<br />Jest to najstarsze znane zdanie zapisane w języku polskim i na ziemiach Śląska. Zamieszczone jest w ''Księdze Henrykowskiej'' spisanej w opactwie cystersów w [[Henryków|Henrykowie]] ok. 1270 roku przez jej opata Piotra. Opisując dzieje klasztoru, księga zachowała powyższe zdanie Bogwała do żony.<br />Dłuższa treść zapisu: ''Bogwali uxor stabat, ad molam molendo. Cui vir suus idem Bogwalus, compassus dixit: Sine, ut ego etiam molam. Hoc est in polonico: Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai.'' Co przetłumaczone na język polski oznacza: „Żona Boguchwała stała i przy żarnach mełła zboże. Gdy jej mąż Boguchwał, zobaczył to, wzruszył się miłosierdziem i rzekł po polsku: odpocznij, a ja pomielę.”


==Nawiązania==
==Nawiązania==

Wersja z 00:03, 23 lis 2020

Księga henrykowska

Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj

  • Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj.
    • Autor: Bogwał (koniec XIII wieku), właściciel Brukalic na Śląsku.
    • Tłumaczenie: Daj, niech ja pomielę (pokręcę żarna), a ty odpoczywaj.
    • Opis: wedle zapisu łacińskiego (zlatynizowany zapis staropolski): Day ut ia pobrusa, a ti poziwai. Według niektórych językoznawców, ostatnie słowo powinno być odczytane jako „podziwiaj”, czyli popatrz, przyjrzyj się, i miało stanowić aluzję do niezdarności jego adresatki.
      Jest to najstarsze znane zdanie zapisane w języku polskim i na ziemiach Śląska. Zamieszczone jest w Księdze Henrykowskiej spisanej w opactwie cystersów w Henrykowie ok. 1270 roku przez jej opata Piotra. Opisując dzieje klasztoru, księga zachowała powyższe zdanie Bogwała do żony.
      Dłuższa treść zapisu: Bogwali uxor stabat, ad molam molendo. Cui vir suus idem Bogwalus, compassus dixit: Sine, ut ego etiam molam. Hoc est in polonico: Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai. Co przetłumaczone na język polski oznacza: „Żona Boguchwała stała i przy żarnach mełła zboże. Gdy jej mąż Boguchwał, zobaczył to, wzruszył się miłosierdziem i rzekł po polsku: odpocznij, a ja pomielę.”

Nawiązania

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Dowiedziałem się, że jednym z pierwszych zapisanych zdań w naszym ojczystym języku – oprócz słynnego, cytowanego z dumą wszędzie „Daj, at ja pobruszu, a ty pocziwaj”, co oddaje wspaniale pełną galanterii opiekuńczą naturę Polaka (…) – również drugie, mniej cytowane przez podręczniki „Dum bibo piwo, stabat mihi kolano krzywo”, co po części tłumaczy, dlaczego mamy dzisiaj jeden z najwyższych wskaźników spożycia alkoholu w Europie. Dla drogiego Inżyniera tłumaczę oba zdania ze staropolskiego na nasze: Zdanie pierwsze (do żony?!): „Daj, teraz ja pomielę (na żarnach – przyp. autora), a ty sobie odpocznij”. Zdanie drugie (do kumpla?!): „Kiedy się przysmaruje piwem, to mom, kurwa (z łac. – krzywa), miękko w nogach.”
  • Daj, ja pobruszę, ty leż!
    • Autor: Abradab, (Why Is It) Fresh z repertuaru zespołu Kaliber 44, album Ułamek tarcia
    • Opis: nawiązanie do kręcenia młynkiem.