Wespazjan Kochowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+ 3 cytaty, źródło
sortowanie, lit., drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, drobne techniczne, formatowanie, int., źródło
 
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Wespazjan.jpg|mały|Wespazjan Kochowski]]
[[Plik:Wespazjan.jpg|mały|<center>Wespazjan Kochowski</center>]]
'''[[w:Wespazjan Kochowski|Wespazjan Kochowski]]''' (1633–1700) – polski historyk i poeta epoki baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.
'''[[w:Wespazjan Kochowski|Wespazjan Kochowski]]''' (1633–1700) – polski historyk i poeta epoki baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.
* Barziej dbamy o włości, a niż o wolności;<br />Słobody, nie swobody głowę nam mozolą,<br />Niż złotą wolność, barziej samo złoto wolą.
* Barziej dbamy o włości, a niż o wolności;<br />Słobody, nie swobody głowę nam mozolą,<br />Niż złotą wolność, barziej samo złoto wolą.
** Źródło: ''O wolności polskiej''.
** Źródło: ''O wolności polskiej''.


* Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
* Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje –<br />jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
** Źródło: ''Księga toastów i humoru biesiadnego'', wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 148.
** Źródło: ''Księga toastów i humoru biesiadnego'', wybór i oprac. Leszek Bubel, Zamek, Warszawa 1995, s. 148.


* Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
* Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
Linia 14: Linia 14:
* Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
* Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
** Źródło: Wespazjan Kochowski, ''[[s:Psalmodia polska/Psalm III|Psalm III.]]'' w ''[[s:Psalmodia polska|Psalmodya polska]]'', Kraków 1859.
** Źródło: Wespazjan Kochowski, ''[[s:Psalmodia polska/Psalm III|Psalm III.]]'' w ''[[s:Psalmodia polska|Psalmodya polska]]'', Kraków 1859.

* Często lód przezroczysty kałużę przykrywa,<br>pod płaszczem nabożeństwa hypokrysis bywa.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
** Zobacz też: [[hipokryzja]], [[kałuża]], [[lód]], [[pobożność]]


* Często niewinne żony małżonkowie winią,<br />Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.<br />Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:<br />„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
* Często niewinne żony małżonkowie winią,<br />Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.<br />Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:<br />„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
** Źródło: ''O kornutach za żonami''
** Źródło: ''O kornutach za żonami''

* Często lód przezroczysty kałużę przykrywa,<br>Pod płaszczem nabożeństwa hypokrysis bywa.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.


* Fortunę wiedz być płochą,<br />dziś matką jutro może być macochą.
* Fortunę wiedz być płochą,<br />dziś matką jutro może być macochą.
Linia 26: Linia 27:
** Źródło: ''O Francuzie cyruliku''
** Źródło: ''O Francuzie cyruliku''


* Już tym rzeczom nazad się trudno wrócić znowu:<br>Młodości i czasowi, panieństwu i słowu.
* Już tym rzeczom nazad się trudno wrócić znowu:<br>młodości i czasowi, panieństwu i słowu.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem…'', op. cit., s. 189.
** Zobacz też: [[czas]], [[młodość]], [[panna]], [[słowo]]


* Kto by chciał dobrze umrzec, niech często umiera;<br>Kto nie być w piekle, niech tam za życia zaziera.
* Kto by chciał dobrze umrzeć, niech często umiera;<br>kto nie być w piekle, niech tam za życia zaziera.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem…'', op. cit., s. 189.
** Zobacz też: [[piekło]], [[śmierć]]


* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
Linia 39: Linia 42:
* Lękliwego śmierć bardziej goni.
* Lękliwego śmierć bardziej goni.


* Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
* Prawa są polskie jako pajęczyna:<br />pan się przebije, uwięźnie chudzina.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem…'', op. cit., s. 189.
** Zobacz też: [[pajęczyna]], [[prawo]]


* Szczęście z nieszczęściem chodzi na przemiany, jak wieniec różnymi ziołami przeplatany.
* Szczęście z nieszczęściem chodzi na przemiany<br />jak wieniec różnymi ziołami przeplatany.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem…'', op. cit., s. 189.
** Zobacz też: [[nieszczęście]], [[szczęście]]

* Ten żyje – kto pije.


* Te oczy płaczą, któremi gdy rzuci<br />Łaskawie, żaden z grzesznych się nie smuci;<br />Te oczy płaczą, któremi gdy kinie<br />Na człeka, żaden na wiek i nie zginie.<br /><br />Te oczy płaczą, twarz łzami skrapiają,<br />Które na Polskę łaskawie wzglądają,<br />Te oczy płaczą Matki naszej drogi<br />Dla napomnienia nam i dla przestrogi.
* Te oczy płaczą, któremi gdy rzuci<br />Łaskawie, żaden z grzesznych się nie smuci;<br />Te oczy płaczą, któremi gdy kinie<br />Na człeka, żaden na wiek i nie zginie.<br /><br />Te oczy płaczą, twarz łzami skrapiają,<br />Które na Polskę łaskawie wzglądają,<br />Te oczy płaczą Matki naszej drogi<br />Dla napomnienia nam i dla przestrogi.
** Opis: o [[Maria z Nazaretu|Marii z Nazaretu]]
** Opis: o [[Maria z Nazaretu|Marii z Nazaretu]]
** Źródło: [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Collectanea_Theologica/Collectanea_Theologica-r1984-t54-n2/Collectanea_Theologica-r1984-t54-n2-s41-49/Collectanea_Theologica-r1984-t54-n2-s41-49.pdf Jacek Salij, ''Płaczące obrazy Matki Bożej w okresie konfrontacji z protestantyzmem'', Collectanea Theologica 54/2, 41-49], bazhum.muzhp.pl
** Źródło: [http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Collectanea_Theologica/Collectanea_Theologica-r1984-t54-n2/Collectanea_Theologica-r1984-t54-n2-s41-49/Collectanea_Theologica-r1984-t54-n2-s41-49.pdf Jacek Salij, ''Płaczące obrazy Matki Bożej w okresie konfrontacji z protestantyzmem'', Collectanea Theologica 54/2, 41-49], bazhum.muzhp.pl

* Ten żyje – kto pije.


* Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
* Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
Linia 55: Linia 60:


* W kościele bądź nabożny a pokorny w szkole,<br />W polu bitny, w grze wesół, żartowny przy stole.
* W kościele bądź nabożny a pokorny w szkole,<br />W polu bitny, w grze wesół, żartowny przy stole.
** Źródło: ''Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych'', wyboru dokonał [[Władysław Bełza]]
** Źródło: [http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=16594 ''Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencyi ze stu pisarzy polskich wybranych''], oprac. [[Władysław Bełza]], Księgarnia H. Altenberga, Lwów 1888, s. 18.


* Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.
* Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.
Linia 75: Linia 80:




{{DEFAULTSORT:Kochowski, Wespazjan}}
{{SORTUJ:Kochowski, Wespazjan}}
[[Kategoria:Polscy historycy]]
[[Kategoria:Polscy historycy]]
[[Kategoria:Polscy poeci barokowi]]
[[Kategoria:Polscy poeci barokowi]]

Aktualna wersja na dzień 14:04, 9 lip 2019

Wespazjan Kochowski

Wespazjan Kochowski (1633–1700) – polski historyk i poeta epoki baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.

  • Barziej dbamy o włości, a niż o wolności;
    Słobody, nie swobody głowę nam mozolą,
    Niż złotą wolność, barziej samo złoto wolą.
    • Źródło: O wolności polskiej.
  • Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje –
    jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
    • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, Zamek, Warszawa 1995, s. 148.
  • Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
  • Co to jest świat? Nic inszego jeno błaznów klatka!
  • Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
  • Często lód przezroczysty kałużę przykrywa,
    pod płaszczem nabożeństwa hypokrysis bywa.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
    • Zobacz też: hipokryzja, kałuża, lód, pobożność
  • Często niewinne żony małżonkowie winią,
    Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.
    Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:
    „Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
    • Źródło: O kornutach za żonami
  • Fortunę wiedz być płochą,
    dziś matką jutro może być macochą.
  • I choroba, i doktor z jednej są nacyjej.
    Doktor Francuz i franca rodem ze Francyjej.
    Toć nie dziw, że się Nohel zna na tej chorobie,
    Gdyż się społem rodzili i ziomkami sobie.
    • Źródło: O Francuzie cyruliku
  • Już tym rzeczom nazad się trudno wrócić znowu:
    młodości i czasowi, panieństwu i słowu.
  • Kto by chciał dobrze umrzeć, niech często umiera;
    kto nie być w piekle, niech tam za życia zaziera.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, op. cit., s. 189.
    • Zobacz też: piekło, śmierć
  • Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
  • Lada komu powierzać zdrowia błąd niemały,
    Bo cyrulik niedoszły jest kat doskonały.
  • Lękliwego śmierć bardziej goni.
  • Prawa są polskie jako pajęczyna:
    pan się przebije, uwięźnie chudzina.
    • Źródło: Myślę, więc jestem…, op. cit., s. 189.
    • Zobacz też: pajęczyna, prawo
  • Szczęście z nieszczęściem chodzi na przemiany
    jak wieniec różnymi ziołami przeplatany.
  • Ten żyje – kto pije.
  • Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
  • Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.
  • Z dobrym [prawym] będziesz dobry.
    • Cum bono bonus eris. (łac.)
    • Źródło: Czesław Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 59.
  • Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy.

O Wespazjanie Kochowskim[edytuj]

  • Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy Kochowskiego odnosi się wrażenie, jakby Polacy uczynili łaskę Maryi, ogłaszając ją swoją królową.
Wikisource