Wespazjan Kochowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
jeden
+ 3 cytaty, źródło
Linia 17: Linia 17:
* Często niewinne żony małżonkowie winią,<br />Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.<br />Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:<br />„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
* Często niewinne żony małżonkowie winią,<br />Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.<br />Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:<br />„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
** Źródło: ''O kornutach za żonami''
** Źródło: ''O kornutach za żonami''

* Często lód przezroczysty kałużę przykrywa,<br>Pod płaszczem nabożeństwa hypokrysis bywa.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.


* Fortunę wiedz być płochą,<br />dziś matką jutro może być macochą.
* Fortunę wiedz być płochą,<br />dziś matką jutro może być macochą.
Linia 22: Linia 25:
* I choroba, i doktor z jednej są nacyjej.<br />Doktor Francuz i franca rodem ze Francyjej.<br />Toć nie dziw, że się Nohel zna na tej chorobie,<br />Gdyż się społem rodzili i ziomkami sobie.
* I choroba, i doktor z jednej są nacyjej.<br />Doktor Francuz i franca rodem ze Francyjej.<br />Toć nie dziw, że się Nohel zna na tej chorobie,<br />Gdyż się społem rodzili i ziomkami sobie.
** Źródło: ''O Francuzie cyruliku''
** Źródło: ''O Francuzie cyruliku''

* Już tym rzeczom nazad się trudno wrócić znowu:<br>Młodości i czasowi, panieństwu i słowu.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.

* Kto by chciał dobrze umrzec, niech często umiera;<br>Kto nie być w piekle, niech tam za życia zaziera.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.


* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
Linia 31: Linia 40:


* Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
* Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.


* Szczęście z nieszczęściem chodzi na przemiany, jak wieniec różnymi ziołami przeplatany.
* W kościele bądź nabożny a pokorny w szkole,<br />W polu bitny, w grze wesół, żartowny przy stole.
** Źródło: ''Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych'', wyboru dokonał [[Władysław Bełza]]
** Źródło: ''Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje'', wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.

* Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.


* Ten żyje – kto pije.
* Ten żyje – kto pije.
Linia 45: Linia 53:
* Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
* Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
** Źródło: Wespazjan Kochowski, ''[[s:Psalmodia polska/Psalm XVII|Psalm XVII.]]'' w ''[[s:Psalmodia polska|Psalmodya polska]]'', Kraków 1859.
** Źródło: Wespazjan Kochowski, ''[[s:Psalmodia polska/Psalm XVII|Psalm XVII.]]'' w ''[[s:Psalmodia polska|Psalmodya polska]]'', Kraków 1859.

* W kościele bądź nabożny a pokorny w szkole,<br />W polu bitny, w grze wesół, żartowny przy stole.
** Źródło: ''Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych'', wyboru dokonał [[Władysław Bełza]]

* Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.


* Z dobrym [prawym] będziesz dobry.
* Z dobrym [prawym] będziesz dobry.

Wersja z 05:39, 9 lip 2019

Wespazjan Kochowski

Wespazjan Kochowski (1633–1700) – polski historyk i poeta epoki baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.

  • Barziej dbamy o włości, a niż o wolności;
    Słobody, nie swobody głowę nam mozolą,
    Niż złotą wolność, barziej samo złoto wolą.
    • Źródło: O wolności polskiej.
  • Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
    • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 148.
  • Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
  • Co to jest świat? Nic inszego jeno błaznów klatka!
  • Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
  • Często niewinne żony małżonkowie winią,
    Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.
    Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:
    „Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
    • Źródło: O kornutach za żonami
  • Często lód przezroczysty kałużę przykrywa,
    Pod płaszczem nabożeństwa hypokrysis bywa.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
  • Fortunę wiedz być płochą,
    dziś matką jutro może być macochą.
  • I choroba, i doktor z jednej są nacyjej.
    Doktor Francuz i franca rodem ze Francyjej.
    Toć nie dziw, że się Nohel zna na tej chorobie,
    Gdyż się społem rodzili i ziomkami sobie.
    • Źródło: O Francuzie cyruliku
  • Już tym rzeczom nazad się trudno wrócić znowu:
    Młodości i czasowi, panieństwu i słowu.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
  • Kto by chciał dobrze umrzec, niech często umiera;
    Kto nie być w piekle, niech tam za życia zaziera.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
  • Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
  • Lada komu powierzać zdrowia błąd niemały,
    Bo cyrulik niedoszły jest kat doskonały.
  • Lękliwego śmierć bardziej goni.
  • Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
  • Szczęście z nieszczęściem chodzi na przemiany, jak wieniec różnymi ziołami przeplatany.
    • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, wybór i oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, s. 189.
  • Ten żyje – kto pije.
  • Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
  • W kościele bądź nabożny a pokorny w szkole,
    W polu bitny, w grze wesół, żartowny przy stole.
    • Źródło: Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych, wyboru dokonał Władysław Bełza
  • Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.
  • Z dobrym [prawym] będziesz dobry.
    • Cum bono bonus eris. (łac.)
    • Źródło: Czesław Jędraszko, Łacina na co dzień, Warszawa 1988, s. 59.
  • Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy.

O Wespazjanie Kochowskim

  • Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy Kochowskiego odnosi się wrażenie, jakby Polacy uczynili łaskę Maryi, ogłaszając ją swoją królową.
Wikisource