Clive Staples Lewis: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Emotikony Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Anulowanie wersji 495434 autorstwa 5.173.66.121 (dyskusja) Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Statue of C.S. Lewis, Belfast.jpg|mały|Pomnik C.S. Lewisa w Belfaście, rodzinnym mieście pisarza]] |
[[Plik:Statue of C.S. Lewis, Belfast.jpg|mały|Pomnik C.S. Lewisa w Belfaście, rodzinnym mieście pisarza]] |
||
'''[[w:Clive Staples Lewis|Clive Staples Lewis]]''' (1898–1963) – angielski pisarz, historyk, filozof i teolog |
'''[[w:Clive Staples Lewis|Clive Staples Lewis]]''' (1898–1963) – angielski pisarz, historyk, filozof i teolog. |
||
____________Yuki_______Pozdro_______ |
|||
==''Brzemię chwały''== |
==''Brzemię chwały''== |
||
(ang. ''The Weight of Glory and Other Addresses''; tłum. Dariusz Bakalarz, Jan Muranty) |
(ang. ''The Weight of Glory and Other Addresses''; tłum. Dariusz Bakalarz, Jan Muranty) |
Wersja z 09:44, 12 kwi 2019
Clive Staples Lewis (1898–1963) – angielski pisarz, historyk, filozof i teolog.
Brzemię chwały
(ang. The Weight of Glory and Other Addresses; tłum. Dariusz Bakalarz, Jan Muranty)
- Bycie chrześcijaninem oznacza przebaczanie tego, czego nie da się usprawiedliwić, ponieważ Bóg przebacza nam to, co nie ma usprawiedliwienia...
- On ma prawo do wszystkiego, bo On jest miłością i musi błogosławić. A nie może nas pobłogosławić, jeśli nas nie ma. Gdy staramy się zatrzymać w sobie pewien obszar tylko dla siebie, próbujemy utrzymywać strefę śmierci. Zatem, z racji miłości, On żąda wszystkiego. Nie można się z Nim targować.
Cztery miłości
(ang. The Four Loves; tłum. Piotr Szymczak)
- Bo najważniejsze na najniższym wznosi się i opiera.
- Ci, co powiadają: „Im lepiej poznaję ludzi, tym więcej kocham psy”, ci co znajdują w zwierzętach wytchnienie od wymagań, które im stawia towarzystwo ludzi, niech się dobrze zastanowią nad prawdziwą przyczyną swoich uczuć.
- Czyż można złożyć na ołtarzu miłości cenniejszy dar niż własne sumienie?
- Gdyby przyroda nie wzbudziła we mnie pewnych określonych tęsknot, cała wielka dziedzina tego, co dziś nazywam „miłością” Bożą, nie istniałaby nigdy dla mnie.
- Jeśli będziemy usiłowali żyć wyłącznie przywiązaniem, przywiązanie „zemści się na nas”.
- Jeśli przywiązanie zapanuje niepodzielnie nad życiem człowieka, ziarno zła zacznie kiełkować. Miłość, która została bogiem, stanie się demonem.
- Kochać to znaczy być wrażliwym.
- (...) lepiej tracić niż nigdy nie spotkać.
- Ludzie, którzy wzajemnie siebie nudzą, powinni się rzadko widywać, a ci, co siebie wzajemnie interesują – często.
- Mało osób ceni przyjaźń, bo mało osób ją odczuwa.
- Nie odkryjesz sojusznika, poety, filozofa czy chrześcijanina, patrząc mu w oczy, jak gdyby był twoją kochanką. Walcz raczej u jego boku, czytaj z nim, dyskutuj i módlcie się razem.
- Przyjaciele, czy chcą tego, czy nie, napotykają wokół siebie samotność, ową barierę wznoszącą się między nimi i stadem ludzkim.
- Przyjaźń rodzi się w momencie, gdy jedna osoba mówi do drugiej: „Co? Ty też? Myślałem, że tylko ja”.
- Sądząc z mojego doświadczenia właśnie przywiązanie wzbudza w nas te zamiłowania, ucząc z początku dostrzegać, potem znosić, potem uśmiechać się, potem cieszyć się, a w końcu doceniać ludzi, którzy się „tu przypadkiem znaleźli”. Stworzeni dla nas? Bogu dzięki nie, są sobą, bardziej dziwaczni, niż można było uwierzyć, i więcej warci, niż można było przypuszczać.
- Z początku polubiłem „takiego i takiego”, dlatego że po prostu się tu znalazł, a z biegiem czasu zauważyłem, że koniec końców „coś w nim jest”.
Dopóki mamy twarze
(ang. Till We Have Faces; tłum. Albert Gorzkowski)
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Dopóki mamy twarze.
- Ci, którzy kochają, muszą czasami ranić.
- Czy myślisz, że marzenie nie odczuwałoby nieśmiałości, jeśli ktoś mógłby je zobaczyć na jawie?
- Dziecko, wyrazić dokładnie to, co masz na myśli, wyrazić w całości, ni mniej ni więcej tylko to, co rzeczywiście pragniesz powiedzieć – oto cała radość sztuki słowa.
- Kochać, a potem utracić to, co kochaliśmy – to wpisane jest w nasza naturę. Jeśli nie potrafimy znieść utraty, pochłania nas zło.
Listy starego diabła do młodego
(ang. The Screwtape Letters, tłum. Stanisław Pietraszko)
- Istnieją dwa równe i przeciwne sobie błędy, które mogą być popełnione przez ludzkość odnośnie demonów. Pierwszy, to niewiara w ich istnienie. Drugi, to wierzyć i być aż zanadto i niezdrowo nimi zainteresowanym.
- Jest to rodzaj książki, którą obdarowuje się chrześniaków: rodzaj lektury, która bywa czytana na głos podczas dni skupienia. Jest to nawet, co zauważyłem z gorzkim uśmiechem, rodzaj lektury grawitującej w kierunku gościnnych pokoi sypialnych, by tam wieść niczym nie zakłócony żywot w towarzystwie takich pozycji jak Poradnik drogowca, John Inglesant czy Życie pszczół.
- Opis: refleksja na temat sklasyfikowania książki przez czytelników.
- Źródło: przedmowa, wyd. 24
- Zobacz też: książka
- Poprawnie postawione pytanie brzmi: czy ja wierzę w diabły. Tak, wierzę. To znaczy, wierzę w istnienie aniołów i wierzę, że niektóre z nich przez nadużycie swej wolnej woli stały się wrogami Boga i, w następstwie tego, naszymi wrogami. Anioły te możemy nazywać diabłami.
Opowieści z Narnii
Lew, czarownica i stara szafa
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Lew, czarownica i stara szafa.
- – A więc on jest groźny? – zapytała Łucja.
– Groźny? – powtórzył pan Bóbr. – Nie słyszałaś, co powiedziała moja żona? Oczywiście, że jest groźny. Ale jest dobry. Powiedziałem wam, że on jest Królem.- Źródło: rozdział 8: Co wydarzyło się po obiedzie
- Opis: dyskusja na temat lwa Aslana.
- Kto raz został królem w Narnii, na zawsze nim pozostanie.
- Źródło: rozdział 17: Polowanie na Białego Jelenia
Książę Kaspian
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Książę Kaspian.
- – A niech to licho! – krzyknął Edmund. – Wcale mi się to nie podoba. Nigdy nie dojdziemy do tamtego lasu. Jesteśmy na wyspie!
- Oznajmiono im, że teraz królem jest Kaspian, a Narnia będzie odtąd należeć nie tylko do ludzi, ale i do mówiących zwierząt, karłów, driad, faunów i innych leśnych stworzeń.
Podróż „Wędrowca do Świtu”
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Podróż „Wędrowca do Świtu”.
- – Czy ty... czy tam jesteś również, panie? – zapytał Edmund.
– Jestem – rzekł Aslan. – Ale tam noszę inne imię. Musicie mnie rozpoznać pod tym imieniem.- Źródło: rozdział Na samym Końcu Świata
- Do mojego kraju można się dostać z każdego świata.
- Postać: Aslan
- Źródło: rozdział Na samym Końcu Świata
Srebrne krzesło
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Srebrne krzesło.
- Czworo bawiących się dzieci może stworzyć fantastyczny świat, który sprawia, że twój prawdziwy świat staje się pusty.
Koń i jego chłopiec
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Koń i jego chłopiec.
- Każdemu opowiadam tylko o nim samym.
- Postać: Aslan
- Źródło: rozdział Jak Bri stał się mądrzejszym koniem
- Lepsza jest jedna godzina życia w Narnii niż tysiąc lat w Kalormenie.
- Postać: Bri
- Źródło: rozdział Jak Szasta wyruszył w podróż
Siostrzeniec czarodzieja
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Siostrzeniec czarodzieja.
- Narnio, Narnio, Narnio, przebudź się! Kochaj. Myśl. Mów. Bądź chodzącymi drzewami. Bądź mówiącymi zwierzętami. Bądź uduchowionymi wodami.
- Postać: Aslan
- Źródło: rozdział Stworzenie Narnii
- – Synu – rzekł Aslan do niego – znam cię od dawna. A ty mnie znasz?
– Chyba nie, panie – odpowiedział dorożkarz. – W każdym razie nie tak, jak to się zwykle rozumie. Ale jeśli już mam być szczery, to jednak coś takiego czuję, jakbyśmy się już kiedyś spotkali.
– To dobrze – rzekł Lew. – Znasz mnie lepiej, niż ci się wydaje, a będziesz żył, by poznać mnie jeszcze lepiej.- Źródło: rozdział Digory i jego wuj mają kłopoty
Ostatnia bitwa
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Ostatnia bitwa.
- A jednak przez całe życie szukałem Tasza. A Wspaniały rzekł: Mój umiłowany synu, gdybym to nie ja był tym, za kim tęskniłeś nie szukałbyś tak długo i tak szczerze. Bo wszyscy znajdą to, czego naprawdę szukają.
- Źródło: rozdział 15: Dalej wzwyż i dalej w głąb
- Opis: fragment relacji Emeta z jego rozmowy z Aslanem.
- Jeśli ktokolwiek wyrządza okrucieństwo w moje imię, wówczas, choć wymawia imię Aslana służy Taszowi, i to Tasz przyjmuje jego czyn. Czy zrozumiałeś to, moje dziecko? A ja powiedziałem: Panie ty wiesz, że zrozumiałem.
- Źródło: rozdział 15: Dalej wzwyż i dalej w głąb
- Opis: fragment relacji Emeta z jego rozmowy z Aslanem.
Problem cierpienia
(ang. The Problem of Pain; tłum. Andrzej Wojtasik)
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Problem cierpienia.
- Człowiek nie może umniejszyć Bożej chwały, odmawiając Mu czci, tak jak szaleniec nie może zgasić słońca, pisząc słowo „ciemność” na ścianach swojej celi.
- W naszych przyjemnościach Bóg zwraca się do nas szeptem, w naszym sumieniu przemawia zwykłym głosem, w naszym cierpieniu – krzyczy do nas; cierpienie to Jego megafon, który służy do obudzenia głuchego świata.
- Zakładamy i często wierzymy, że to, co jest w istocie negatywnym nawykiem, stanowi wyjątkowy, jednorazowy akt. Odwrotny zaś błąd popełniamy odnośnie do naszych cnót – jak słaby tenisista, który mówi, że miał „zły dzień”, podczas gdy tak naprawdę zaprezentował swoją normalną, kiepską formę, a swoje rzadkie sukcesy uważa za „rzecz normalną”.
Smutek
(ang. A Grief Observed; tłum. Jadwiga Olędzka)
- A smutek nadal przypomina strach. A może raczej uczucie niepewności. Lub oczekiwania – oczekiwania, że coś się wydarzy. Nadaje to życiu stałe piętno tymczasowości.
- Częścią każdego cierpienia jest, że tak powiem, cień lub odbicie tego cierpienia; fakt, że nie tylko cierpisz, ale także musisz wciąż o tym myśleć.
- Mówcie mi o prawdziwości religii, a posłucham chętnie. Mówcie o obowiązku religii, będę słuchał ulegle. Ale nie mówcie, że religia daje pociechę, bo zacznę podejrzewać, że nic nie rozumiecie.
- Musiałem się jeszcze nauczyć, że wszystkie relacje międzyludzkie kończą się cierpieniem – oto cena, jakiej nasza niedoskonałość pozwoliła Szatanowi zażądać za nasze prawo do miłości.
- Najwięcej warte może być jednak to, co najmniej rozumiemy.
- Raz będąc już blisko końca, powiedziałem, „Jeśli będziesz mogła, jeśli to dozwolone, przyjdź do mnie, gdy znajdę się na łożu śmierci.” „Dozwolone? – odrzekła. – Niebo z trudem by mnie zatrzymało. A jeśli chodzi o piekło, rozwaliłabym je na kawałki.”
- Trudno o cierpliwość w stosunku do ludzi, którzy mówią: „Śmierci nie ma” albo „Śmierć nie ma znaczenia”. Śmierć istnieje. I jakakolwiek by była, ma znaczenie. Wszystko, co się wydarza, ma jakieś następstwa, i zarówno to, jak i te następstwa to rzeczy nieodwracalne i nieodwołalne. Tak samo można by powiedzieć, że nie mają znaczenia narodziny.
Inne
- Doprawdy, najpewniejszą drogą do Piekła jest droga stopniowa – łagodna, miękko usłana, bez nagłych zakrętów, bez kamieni milowych, bez drogowskazów.
- Gdzie byłbym teraz, gdyby Bóg spełniał wszystkie głupie prośby, z którymi się do Niego zwracałem?
- Źródło: O modlitwie. Listy do Malkolma (ang. Letters to Malcolm), tłum. Magda Sobolewska
- Wierzę w chrześcijaństwo tak, jak w słońce: nie tylko dlatego, że je widzę, lecz także dzięki temu, że widzę wszystko pozostałe.
- Zobacz też: chrześcijaństwo, wiara