Clive Staples Lewis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Emotikony Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Anulowanie wersji 495434 autorstwa 5.173.66.121 (dyskusja)
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Statue of C.S. Lewis, Belfast.jpg|mały|Pomnik C.S. Lewisa w Belfaście, rodzinnym mieście pisarza]]
[[Plik:Statue of C.S. Lewis, Belfast.jpg|mały|Pomnik C.S. Lewisa w Belfaście, rodzinnym mieście pisarza]]
'''[[w:Clive Staples Lewis|Clive Staples Lewis]]''' (1898–1963) – angielski pisarz, historyk, filozof i teolog.Ja kocham opowieści z narni znam je na pamiec♥️♥️♥️<3 oglądnij film i poczytaj.
'''[[w:Clive Staples Lewis|Clive Staples Lewis]]''' (1898–1963) – angielski pisarz, historyk, filozof i teolog.
____________Yuki_______Pozdro_______

==''Brzemię chwały''==
==''Brzemię chwały''==
(ang. ''The Weight of Glory and Other Addresses''; tłum. Dariusz Bakalarz, Jan Muranty)
(ang. ''The Weight of Glory and Other Addresses''; tłum. Dariusz Bakalarz, Jan Muranty)

Wersja z 09:44, 12 kwi 2019

Pomnik C.S. Lewisa w Belfaście, rodzinnym mieście pisarza

Clive Staples Lewis (1898–1963) – angielski pisarz, historyk, filozof i teolog.

Brzemię chwały

(ang. The Weight of Glory and Other Addresses; tłum. Dariusz Bakalarz, Jan Muranty)

  • Bycie chrześcijaninem oznacza przebaczanie tego, czego nie da się usprawiedliwić, ponieważ Bóg przebacza nam to, co nie ma usprawiedliwienia...
  • On ma prawo do wszystkiego, bo On jest miłością i musi błogosławić. A nie może nas pobłogosławić, jeśli nas nie ma. Gdy staramy się zatrzymać w sobie pewien obszar tylko dla siebie, próbujemy utrzymywać strefę śmierci. Zatem, z racji miłości, On żąda wszystkiego. Nie można się z Nim targować.

Cztery miłości

(ang. The Four Loves; tłum. Piotr Szymczak)

  • Bo najważniejsze na najniższym wznosi się i opiera.
  • Ci, co powiadają: „Im lepiej poznaję ludzi, tym więcej kocham psy”, ci co znajdują w zwierzętach wytchnienie od wymagań, które im stawia towarzystwo ludzi, niech się dobrze zastanowią nad prawdziwą przyczyną swoich uczuć.
  • Czyż można złożyć na ołtarzu miłości cenniejszy dar niż własne sumienie?
  • Gdyby przyroda nie wzbudziła we mnie pewnych określonych tęsknot, cała wielka dziedzina tego, co dziś nazywam „miłością” Bożą, nie istniałaby nigdy dla mnie.
  • Jeśli będziemy usiłowali żyć wyłącznie przywiązaniem, przywiązanie „zemści się na nas”.
  • Jeśli przywiązanie zapanuje niepodzielnie nad życiem człowieka, ziarno zła zacznie kiełkować. Miłość, która została bogiem, stanie się demonem.
  • Kochać to znaczy być wrażliwym.
  • (...) lepiej tracić niż nigdy nie spotkać.
  • Ludzie, którzy wzajemnie siebie nudzą, powinni się rzadko widywać, a ci, co siebie wzajemnie interesują – często.
  • Mało osób ceni przyjaźń, bo mało osób ją odczuwa.
  • Nie odkryjesz sojusznika, poety, filozofa czy chrześcijanina, patrząc mu w oczy, jak gdyby był twoją kochanką. Walcz raczej u jego boku, czytaj z nim, dyskutuj i módlcie się razem.
  • Przyjaciele, czy chcą tego, czy nie, napotykają wokół siebie samotność, ową barierę wznoszącą się między nimi i stadem ludzkim.
  • Przyjaźń rodzi się w momencie, gdy jedna osoba mówi do drugiej: „Co? Ty też? Myślałem, że tylko ja”.
  • Sądząc z mojego doświadczenia właśnie przywiązanie wzbudza w nas te zamiłowania, ucząc z początku dostrzegać, potem znosić, potem uśmiechać się, potem cieszyć się, a w końcu doceniać ludzi, którzy się „tu przypadkiem znaleźli”. Stworzeni dla nas? Bogu dzięki nie, są sobą, bardziej dziwaczni, niż można było uwierzyć, i więcej warci, niż można było przypuszczać.
  • Z początku polubiłem „takiego i takiego”, dlatego że po prostu się tu znalazł, a z biegiem czasu zauważyłem, że koniec końców „coś w nim jest”.

Dopóki mamy twarze

(ang. Till We Have Faces; tłum. Albert Gorzkowski)

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Dopóki mamy twarze.
  • Ci, którzy kochają, muszą czasami ranić.
  • Czy myślisz, że marzenie nie odczuwałoby nieśmiałości, jeśli ktoś mógłby je zobaczyć na jawie?
  • Dziecko, wyrazić dokładnie to, co masz na myśli, wyrazić w całości, ni mniej ni więcej tylko to, co rzeczywiście pragniesz powiedzieć – oto cała radość sztuki słowa.
  • Kochać, a potem utracić to, co kochaliśmy – to wpisane jest w nasza naturę. Jeśli nie potrafimy znieść utraty, pochłania nas zło.

Listy starego diabła do młodego

(ang. The Screwtape Letters, tłum. Stanisław Pietraszko)

  • Istnieją dwa równe i przeciwne sobie błędy, które mogą być popełnione przez ludzkość odnośnie demonów. Pierwszy, to niewiara w ich istnienie. Drugi, to wierzyć i być aż zanadto i niezdrowo nimi zainteresowanym.
  • Jest to rodzaj książki, którą obdarowuje się chrześniaków: rodzaj lektury, która bywa czytana na głos podczas dni skupienia. Jest to nawet, co zauważyłem z gorzkim uśmiechem, rodzaj lektury grawitującej w kierunku gościnnych pokoi sypialnych, by tam wieść niczym nie zakłócony żywot w towarzystwie takich pozycji jak Poradnik drogowca, John Inglesant czy Życie pszczół.
    • Opis: refleksja na temat sklasyfikowania książki przez czytelników.
    • Źródło: przedmowa, wyd. 24
    • Zobacz też: książka
  • Poprawnie postawione pytanie brzmi: czy ja wierzę w diabły. Tak, wierzę. To znaczy, wierzę w istnienie aniołów i wierzę, że niektóre z nich przez nadużycie swej wolnej woli stały się wrogami Boga i, w następstwie tego, naszymi wrogami. Anioły te możemy nazywać diabłami.

Opowieści z Narnii

Lew, czarownica i stara szafa

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Lew, czarownica i stara szafa.
  • – A więc on jest groźny? – zapytała Łucja.
    – Groźny? – powtórzył pan Bóbr. – Nie słyszałaś, co powiedziała moja żona? Oczywiście, że jest groźny. Ale jest dobry. Powiedziałem wam, że on jest Królem.
    • Źródło: rozdział 8: Co wydarzyło się po obiedzie
    • Opis: dyskusja na temat lwa Aslana.
  • Kto raz został królem w Narnii, na zawsze nim pozostanie.
    • Źródło: rozdział 17: Polowanie na Białego Jelenia

Książę Kaspian

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Książę Kaspian.
  • – A niech to licho! – krzyknął Edmund. – Wcale mi się to nie podoba. Nigdy nie dojdziemy do tamtego lasu. Jesteśmy na wyspie!
  • Oznajmiono im, że teraz królem jest Kaspian, a Narnia będzie odtąd należeć nie tylko do ludzi, ale i do mówiących zwierząt, karłów, driad, faunów i innych leśnych stworzeń.

Podróż „Wędrowca do Świtu”

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Podróż „Wędrowca do Świtu”.
  • – Czy ty... czy tam jesteś również, panie? – zapytał Edmund.
    – Jestem – rzekł Aslan. – Ale tam noszę inne imię. Musicie mnie rozpoznać pod tym imieniem.
    • Źródło: rozdział Na samym Końcu Świata
  • Do mojego kraju można się dostać z każdego świata.
    • Postać: Aslan
    • Źródło: rozdział Na samym Końcu Świata

Srebrne krzesło

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Srebrne krzesło.
  • Czworo bawiących się dzieci może stworzyć fantastyczny świat, który sprawia, że twój prawdziwy świat staje się pusty.

Koń i jego chłopiec

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Koń i jego chłopiec.
  • Każdemu opowiadam tylko o nim samym.
    • Postać: Aslan
    • Źródło: rozdział Jak Bri stał się mądrzejszym koniem
  • Lepsza jest jedna godzina życia w Narnii niż tysiąc lat w Kalormenie.
    • Postać: Bri
    • Źródło: rozdział Jak Szasta wyruszył w podróż

Siostrzeniec czarodzieja

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Siostrzeniec czarodzieja.
  • Narnio, Narnio, Narnio, przebudź się! Kochaj. Myśl. Mów. Bądź chodzącymi drzewami. Bądź mówiącymi zwierzętami. Bądź uduchowionymi wodami.
    • Postać: Aslan
    • Źródło: rozdział Stworzenie Narnii
  • – Synu – rzekł Aslan do niego – znam cię od dawna. A ty mnie znasz?
    – Chyba nie, panie – odpowiedział dorożkarz. – W każdym razie nie tak, jak to się zwykle rozumie. Ale jeśli już mam być szczery, to jednak coś takiego czuję, jakbyśmy się już kiedyś spotkali.
    – To dobrze – rzekł Lew. – Znasz mnie lepiej, niż ci się wydaje, a będziesz żył, by poznać mnie jeszcze lepiej.
    • Źródło: rozdział Digory i jego wuj mają kłopoty

Ostatnia bitwa

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Ostatnia bitwa.
  • A jednak przez całe życie szukałem Tasza. A Wspaniały rzekł: Mój umiłowany synu, gdybym to nie ja był tym, za kim tęskniłeś nie szukałbyś tak długo i tak szczerze. Bo wszyscy znajdą to, czego naprawdę szukają.
    • Źródło: rozdział 15: Dalej wzwyż i dalej w głąb
    • Opis: fragment relacji Emeta z jego rozmowy z Aslanem.
  • Jeśli ktokolwiek wyrządza okrucieństwo w moje imię, wówczas, choć wymawia imię Aslana służy Taszowi, i to Tasz przyjmuje jego czyn. Czy zrozumiałeś to, moje dziecko? A ja powiedziałem: Panie ty wiesz, że zrozumiałem.
    • Źródło: rozdział 15: Dalej wzwyż i dalej w głąb
    • Opis: fragment relacji Emeta z jego rozmowy z Aslanem.

Problem cierpienia

(ang. The Problem of Pain; tłum. Andrzej Wojtasik)

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Problem cierpienia.
  • Człowiek nie może umniejszyć Bożej chwały, odmawiając Mu czci, tak jak szaleniec nie może zgasić słońca, pisząc słowo „ciemność” na ścianach swojej celi.
  • W naszych przyjemnościach Bóg zwraca się do nas szeptem, w naszym sumieniu przemawia zwykłym głosem, w naszym cierpieniu – krzyczy do nas; cierpienie to Jego megafon, który służy do obudzenia głuchego świata.
  • Zakładamy i często wierzymy, że to, co jest w istocie negatywnym nawykiem, stanowi wyjątkowy, jednorazowy akt. Odwrotny zaś błąd popełniamy odnośnie do naszych cnót – jak słaby tenisista, który mówi, że miał „zły dzień”, podczas gdy tak naprawdę zaprezentował swoją normalną, kiepską formę, a swoje rzadkie sukcesy uważa za „rzecz normalną”.

Smutek

(ang. A Grief Observed; tłum. Jadwiga Olędzka)

  • A smutek nadal przypomina strach. A może raczej uczucie niepewności. Lub oczekiwania – oczekiwania, że coś się wydarzy. Nadaje to życiu stałe piętno tymczasowości.
  • Częścią każdego cierpienia jest, że tak powiem, cień lub odbicie tego cierpienia; fakt, że nie tylko cierpisz, ale także musisz wciąż o tym myśleć.
  • Mówcie mi o prawdziwości religii, a posłucham chętnie. Mówcie o obowiązku religii, będę słuchał ulegle. Ale nie mówcie, że religia daje pociechę, bo zacznę podejrzewać, że nic nie rozumiecie.
  • Musiałem się jeszcze nauczyć, że wszystkie relacje międzyludzkie kończą się cierpieniem – oto cena, jakiej nasza niedoskonałość pozwoliła Szatanowi zażądać za nasze prawo do miłości.
  • Najwięcej warte może być jednak to, co najmniej rozumiemy.
  • Raz będąc już blisko końca, powiedziałem, „Jeśli będziesz mogła, jeśli to dozwolone, przyjdź do mnie, gdy znajdę się na łożu śmierci.” „Dozwolone? – odrzekła. – Niebo z trudem by mnie zatrzymało. A jeśli chodzi o piekło, rozwaliłabym je na kawałki.”
  • Trudno o cierpliwość w stosunku do ludzi, którzy mówią: „Śmierci nie ma” albo „Śmierć nie ma znaczenia”. Śmierć istnieje. I jakakolwiek by była, ma znaczenie. Wszystko, co się wydarza, ma jakieś następstwa, i zarówno to, jak i te następstwa to rzeczy nieodwracalne i nieodwołalne. Tak samo można by powiedzieć, że nie mają znaczenia narodziny.

Inne

  • Doprawdy, najpewniejszą drogą do Piekła jest droga stopniowa – łagodna, miękko usłana, bez nagłych zakrętów, bez kamieni milowych, bez drogowskazów.
  • Gdzie byłbym teraz, gdyby Bóg spełniał wszystkie głupie prośby, z którymi się do Niego zwracałem?
    • Źródło: O modlitwie. Listy do Malkolma (ang. Letters to Malcolm), tłum. Magda Sobolewska
  • Wierzę w chrześcijaństwo tak, jak w słońce: nie tylko dlatego, że je widzę, lecz także dzięki temu, że widzę wszystko pozostałe.

Zobacz też