Juliusz Kydryński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
HochErik (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
 
HochErik (dyskusja | edycje)
→‎Cytaty: Kategoryzacjia i, szablon sortuj
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 15: Linia 15:
**Opis: o [[Kazimierz Rudzki|Kazimierzu Rudzki]]
**Opis: o [[Kazimierz Rudzki|Kazimierzu Rudzki]]
** Źródło: Juliusz Kydryński, ''Dwie komedie wesołe i dwie tragiczne'', ''[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14898 „Życie Literackie” nr 4, 26 stycznia 1958, s. 9].
** Źródło: Juliusz Kydryński, ''Dwie komedie wesołe i dwie tragiczne'', ''[http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14898 „Życie Literackie” nr 4, 26 stycznia 1958, s. 9].




{{SORTUJ:Kydryński, Juliusz}}
[[Kategoria:Więźniowie KL Auschwitz]]
[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury francuskojęzycznej]]
[[Kategoria:Polscy krytycy teatralni]]
[[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]]
[[Kategoria:Polscy prozaicy]]
[[Kategoria:Polscy krytycy filmowi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1921]]
[[Kategoria:Zmarli w 1994]]
[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury angielskojęzycznej]]
[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury niemieckojęzycznej]]

Wersja z 00:32, 23 sie 2018

Juliusz Kydryński (1921 — 1994) – polski prozaik, krytyk teatralny i filmowy oraz tłumacz z języków angielskiego, niemieckiego i francuskiego, starszy brat Lucjana Kydryńskiego .

Cytaty

  • (…) anonsując Eroicę jako istotne wzbogacenie szeregu pozytywnych pozycji naszej kinematografii – zwracam uwagę na szczególne jej zalety, do których zaliczam: całą fotografię filmu, bardzo dobry (nareszcie!!!) dialog i kilka sekwencji bardzo wysokiej klasy (…).
    Przyznaję jednak, że wolałbym, aby Eroiki nie psuł… sam tytuł oraz pretensjonalność używania terminów muzycznych dla nazwania nowel, ale (…) darowuję chętnie te braki za ś w i e t n ą grę E. Dziewońskiego (…), J. Nowaka (…), J. Kosteckiego (…), a przede wszystkim jedynego, niezastąpionego i niepowtarzalnego Kazimierza Rudzkiego (…).
  • Nową i ładną twarz prezentuje (…) Ewa chce spać. Twarz należy do Barbary Kwiatkowskiej. (…) jak szkoda, że skoro już udało się znaleźć nie tylko śliczną dziewczynę, lecz także bardzo zdolną aktorkę, to każe się jej grać w obrazie tak żenująco słabym. Ewa chce spać (…) ma miejsca zabawne i dobre, w całości jednak jest jakimś dziwnym tworem, oscylującym między co najmniej kilku koncepcjami artystycznymi, a nie utrzymanym w żadnej, wykorzystującym w sposób tak nieudolny, że aż rozbrajający, pomysły, oglądane niedawno w – o ileż lepszych – filmach zagranicznych, pozbawionym jakiegokolwiek ładu kompozycyjnego i w ogóle sensu.