Krótki film o zabijaniu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m dr
m
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Krótki film o zabijaniu|Dekalog V]]''' lub '''Krótki film o zabijaniu''' – film dramatyczny produkcji polskiej z 1988 roku, reż. [[Krzysztof Kieślowski]], piąta część cyklu [[film]]owego ''[[Dekalog (serial telewizyjny)|Dekalog]]''. Autorami scenariusza są Krzysztof Kieślowski i [[Krzysztof Piesiewicz]].
'''[[w:Krótki film o zabijaniu|Dekalog V]]''' lub '''Krótki film o zabijaniu''' – polski dramat psychologiczny z 1988 w reżyserii [[Krzysztof Kieślowski|Krzysztofa Kieślowskiego]], piąta część cyklu filmowego ''[[Dekalog (serial telewizyjny)|Dekalog]]''. Autorami scenariusza są Krzysztof Kieślowski i [[Krzysztof Piesiewicz]].


==Wypowiedzi postaci==
==Wypowiedzi postaci==

Wersja z 17:23, 6 lip 2018

Dekalog V lub Krótki film o zabijaniu – polski dramat psychologiczny z 1988 w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego, piąta część cyklu filmowego Dekalog. Autorami scenariusza są Krzysztof Kieślowski i Krzysztof Piesiewicz.

Wypowiedzi postaci

Piotr Balicki

  • Od czasów Kaina żadna kara nie poprawiła i nie odstraszyła świata od popełniania przestępstwa.
  • Prawo nie powinno naśladować natury – powinno ją naprawiać. Prawo jest pomysłem ludzi na regulowanie ich wzajemnych stosunków. To jacy jesteśmy i jak żyjemy wynika z prawa, którego przestrzegamy, i... które łamiemy. Człowiek jest wolny. Jego wolność ogranicza tylko prawo do wolności innego człowieka. Kara... Kara jest zemstą. Zwłaszcza jeśli zmierza do zrealizowania krzywdy, a nie zapobiega zbrodni. Ale w czyim imieniu mści się prawo? Czy naprawdę w imieniu niewinnych? Czy prawdziwi niewinni stanowią prawo?
  • Przegrałem. Tak, zupełnie.
    • Opis: rozmowa telefoniczna po rozprawie.
  • Uprawiając ten zawód można chyba naprawić błędy ogromnej maszyny, która się nazywa aparatem sprawiedliwości. Na pewno można próbować naprawić. Ciekawi mnie też to, może najbardziej, że będę mógł poznać i zrozumieć ludzi, których w żadnym innym zawodzie nie mógłbym spotkać.
    • Opis: w trakcie egzaminu.

Jacek Łazar

  • Oni wszyscy byli, tutaj, przeciwko mnie.
    • Opis: rozmowa z Piotrem przed egzekucją.
  • Proszę pana... Ja nie chcę.
    • Opis: do Piotra, wyprowadzany z celi.
  • Proszę pani, czy to prawda, że ze zdjęcia można poznać, czy ktoś żyje czy nie?
    • Opis: rozmowa u fotografa.
    • Zobacz też: zdjęcie

Inne postacie

  • A wyrok musiał być taki. Pan nie popełnił żadnego błędu, ani jako prawnik, ani jako człowiek.
    • Postać: Sędzia
    • Opis: do Piotra, po rozprawie w sądzie.
  • Pan jest za delikatny, żeby wykonywać ten zawód.
    • Postać: Sędzia
    • Opis: do Piotra, po rozprawie w sądzie.
  • Wykonać wyrok.
    • Postać: Naczelnik więzienia
    • Opis: w celi śmieci.

Dialogi

Strażnik przy bramie: Co słychać?
Kat: Ciepło.
  • Opis: w dniu egzekucji.

Naczelnik: Może papierosa? (Podsuwa Jackowi paczkę papierosów).
Jacek Łazar: Wolałbym bez filtra.
  • Opis: w celi śmierci.
  • Zobacz też: papieros

Jacek Łazar: Niech pan stanie, to tam. Dalej nie można przejechać.
Taksówkarz: I tak dalej bym nie pojechał.
  • Opis: w taksówce, chwilę przed zabójstwem.

Strażnik więzienny: Pan naczelnik i pan prokurator, pytają pana mecenasa, czy już?
Piotr Balicki: Niech pan powie panu prokuratorowi, że ja nigdy nie powiem „już”.
  • Opis: w celi, przed egzekucją.

Mężczyzna na ulicy: Przepraszam pana, pan może na Dolny Mokotów?
Jacek Łazar: Nie, na Wolę.
Mężczyzna na ulicy: Bardzo nam się spieszy... (Jacek nie odpowiadając wsiada do taksówki).
Jacek Łazar (do taksówkarza): Na Dolny Mokotów.
Taksówkarz: A ten facet dokąd chciał?
Jacek Łazar: Na Wolę.
  • Opis: na postoju taksówek.

Sędzia: To, co się stanie, obciąża mnie. Nie pociesza to pana?
Piotr Balicki: Nie.
  • Opis: po rozprawie w sądzie.

Jacek Łazar: To już koniec, panie mecenasie?
Piotr Balicki: Koniec.
  • Opis: na sali rozpraw.
  • Zobacz też: koniec