Artur Oppman: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 00:37, 24 kwi 2018

A syrena szła i śpiewała. A gdy już była tuż, tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na głos cały: – Kochałam cię, ty brzegu wiślany, kochałam was, ludzie prości i serca dobrego, byłam waszą pieśnią, waszym czarem życia! Czemuż wzięliście mnie w niewolę, czemuż chcieliście, abym w pętach, w więzieniu, na rozkaz książęcy śpiewała? Śpiewałam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego, ale na rozkaz śpiewać nie chcę i nie będę. Wolę skryć się na wieki w fale wiślane, wolę zniknąć sprzed waszych oczu i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy, o których nie śni się, ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić się jeszcze nie będzie, wtedy, w lata krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile, o zwycięstwie.
- Opis: legenda o Warszawskiej Syrence.
- Źródło: Legendy warszawskie. Syrena, wolnelektury.pl
- Zobacz też: Warszawa, Wisła

Zobacz zbiór multimediów na Wikimedia Commons:
Artur Oppman

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 * Z prawdziwym karabinem<br />U pierwszych stałem czat...<br />O, nie płacz nad twym synem,<br />Co za Ojczyznę padł!...<br />Z krwawą na kurtce plamą<br />Odchodzę dumny w dal...<br />Tylko mi Ciebie, mamo,<br />Tylko mi Polski żal...
 ** Źródło: ''Orlątko''
+{{commons|Category:Artur Oppman}}
 ==Zobacz też==