Dawid Jung: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Cytaty z rozmowy - Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014
m drobne redakcyjne, kat.
Linia 5: Linia 5:
** Źródło: ''Krzew bzu udziela lekcji milczenia''
** Źródło: ''Krzew bzu udziela lekcji milczenia''


== Historia pewnej dykcji poetyckiej (2014) ==
==Historia pewnej dykcji poetyckiej (2014)==

* Nasz od wielu lat trawiony nihilizm prędzej czy później odbije się nam czkawką, a wtedy nieprzygotowani, przegramy. I tutaj, w co przynajmniej jeszcze wierzę, powinna zaczynać się rola poety – mówić prawdę o świecie widzianym nie z perspektywy spikerów, ale marginaliów, resztek mądrości, czułości i wiary. Bez nich nie ma poezji.
* Nasz od wielu lat trawiony nihilizm prędzej czy później odbije się nam czkawką, a wtedy nieprzygotowani, przegramy. I tutaj, w co przynajmniej jeszcze wierzę, powinna zaczynać się rola poety – mówić prawdę o świecie widzianym nie z perspektywy spikerów, ale marginaliów, resztek mądrości, czułości i wiary. Bez nich nie ma poezji.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 65-66
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 65–66


*Jeśli przyjąć, że poezja jeszcze czegoś uczy, że pragniemy w niej nadal poszukiwać nas samych, winniśmy współczesności dać szansę. Zanim całkowicie, jako społeczeństwa, pozbędziemy się empatii zbiorowej i indywidualnej. Naturalnie zjawiska te już od dawna definiuje psychologia czy socjologia, niemniej jednak poeci dzisiaj muszą być w jakiejś części również naukowcami, powinni być interdyscyplinarni i rozwijać się wielokierunkowo jak polihistorzy.
* Jeśli przyjąć, że poezja jeszcze czegoś uczy, że pragniemy w niej nadal poszukiwać nas samych, winniśmy współczesności dać szansę. Zanim całkowicie, jako społeczeństwa, pozbędziemy się empatii zbiorowej i indywidualnej. Naturalnie zjawiska te już od dawna definiuje psychologia czy socjologia, niemniej jednak poeci dzisiaj muszą być w jakiejś części również naukowcami, powinni być interdyscyplinarni i rozwijać się wielokierunkowo jak polihistorzy.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66


*Każde pisarstwo, nawet gdybyśmy temu zaprzeczali, determinuje nasza seksualność.
* Każde pisarstwo, nawet gdybyśmy temu zaprzeczali, determinuje nasza seksualność.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66


*Jesteśmy Rzeczpospolitą zmarnowanych poetów. Mamy najdłuższe w tej dziedzinie tradycje na świecie. Chyba tylko niepiśmienne plemiona znad Amazonki są nam jeszcze w stanie dorównać. Nasza obecna sytuacja historycznoliteracka trochę przypomina najgorsze połączenie chorób – Alzheimera i biegunki. Niby biegniemy, ale nie wiemy dokąd.
* Jesteśmy Rzeczpospolitą zmarnowanych poetów. Mamy najdłuższe w tej dziedzinie tradycje na świecie. Chyba tylko niepiśmienne plemiona znad Amazonki są nam jeszcze w stanie dorównać. Nasza obecna sytuacja historycznoliteracka trochę przypomina najgorsze połączenie chorób – Alzheimera i biegunki. Niby biegniemy, ale nie wiemy dokąd.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 68
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 68


Linia 27: Linia 26:
* Póki poeci czytają poetów, póty jest nadzieja.
* Póki poeci czytają poetów, póty jest nadzieja.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 79
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 79
== Poemat o mówieniu prawdy (2014) ==
==Poemat o mówieniu prawdy (2014)==
* tutaj ziemia ma zapach osocza, jest chora.<br />jej mieszkańcy hibernują głęboko.<br />
* tutaj ziemia ma zapach osocza, jest chora.<br />jej mieszkańcy hibernują głęboko.
** Źródło: [cz. 10]
** Źródło: [cz. 10]


* kiedyś i mnie poniosą<br /> pijani grabarze a emeryci w komżach zaintonują gloria.<br />
* kiedyś i mnie poniosą<br />pijani grabarze a emeryci w komżach zaintonują gloria.
** Źródło: [cz. 13]
** Źródło: [cz. 13]


* ''język złożony''<br /> ''obala trony'' <br /> ''języki proste''<br /> ''porosną ostem''<br />
* ''język złożony''<br />''obala trony''<br />''języki proste''<br />''porosną ostem''
** Źródło: [kantyczka Świnki Adama], cz. 14
** Źródło: [kantyczka Świnki Adama], cz. 14


*less a ił - między nimi rozstrzygać będą <br />
* less a ił między nimi rozstrzygać będą
** Źródło: [Hamlet nagrywa się na mp3], cz. 16
** Źródło: [Hamlet nagrywa się na mp3], cz. 16


*tu leży twa duma i uśpiony szał,<br /> nie ważne kim byłeś, kto salut ci słał.<br />
* tu leży twa duma i uśpiony szał,<br />nie ważne kim byłeś, kto salut ci słał.
** Źródło: [piosenka Charona], cz. 24
** Źródło: [piosenka Charona], cz. 24


*kto poddaje się miłości,<br /> kapituluje jako zwycięzca.
* kto poddaje się miłości,<br />kapituluje jako zwycięzca.
** Źródło: cz. 26
** Źródło: cz. 26


*nigdy więcej miłości<br /> (której nie potrafimy wypowiedzieć ani odróżnić <br /> od głodu własnych ciał) nie pomyl <br /> z cierpliwością.
* nigdy więcej miłości<br />(której nie potrafimy wypowiedzieć ani odróżnić<br />od głodu własnych ciał) nie pomyl<br />z cierpliwością.
** Źródło: [z mostu na Tybrze], cz. 27
** Źródło: [z mostu na Tybrze], cz. 27


*twoje ciało, ampułka po zużytym leku, sprzączka<br /> zamykana na noc. a w środku prośba o sen, o piękno,<br /> które się nie starzeje.
* twoje ciało, ampułka po zużytym leku, sprzączka<br />zamykana na noc. a w środku prośba o sen, o piękno,<br />które się nie starzeje.
** Źródło: [tren na odejście], cz. 31
** Źródło: [tren na odejście], cz. 31


*nie było mnie w Tobie, Heloizo, nigdy, naprawdę. zawsze<br /> odgradzała mnie od Ciebie miłość, której chciałaś się nauczyć,<br />abyś mogła dzielić się ze mną czymś więcej niż tylko piersiami,<br />które, poeta ma rację, zostaną dla nikogo.
* nie było mnie w Tobie, Heloizo, nigdy, naprawdę. zawsze<br />odgradzała mnie od Ciebie miłość, której chciałaś się nauczyć,<br />abyś mogła dzielić się ze mną czymś więcej niż tylko piersiami,<br />które, poeta ma rację, zostaną dla nikogo.
** Źródło: [piosenka dla Heloizy], cz. 32
** Źródło: [piosenka dla Heloizy], cz. 32


*Troja upadnie, Ulissesie,<br /> jak ginie, czego kochać nas nie nauczono.
* Troja upadnie, Ulissesie,<br />jak ginie, czego kochać nas nie nauczono.
** Źródło: cz. 33
** Źródło: cz. 33


Linia 137: Linia 136:




{{DEFAULTSORT:Jung, Dawid}}
{{SORTUJ:Jung, Dawid}}
[[Kategoria:Polscy działacze społeczni]]
[[Kategoria:Polscy działacze kulturalni]]
[[Kategoria:Polscy historycy literatury]]
[[Kategoria:Polscy historycy literatury]]
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]]
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]]

Wersja z 18:39, 12 sty 2017

Dawid Jung, 2007

Dawid Jung (ur. 1980) – polski poeta, edytor, krytyk literacki i teatralny, tenor, historyk literatury, tłumacz.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • I ciebie wyliże ta podła suka śmierć, więc lepiej się
    strzeż, odszukaj tego, który ma monopol
    na światło.
    Powiedz mu, że ćwiczę mimikrę.
    • Źródło: Krzew bzu udziela lekcji milczenia

Historia pewnej dykcji poetyckiej (2014)

  • Nasz od wielu lat trawiony nihilizm prędzej czy później odbije się nam czkawką, a wtedy nieprzygotowani, przegramy. I tutaj, w co przynajmniej jeszcze wierzę, powinna zaczynać się rola poety – mówić prawdę o świecie widzianym nie z perspektywy spikerów, ale marginaliów, resztek mądrości, czułości i wiary. Bez nich nie ma poezji.
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 65–66
  • Jeśli przyjąć, że poezja jeszcze czegoś uczy, że pragniemy w niej nadal poszukiwać nas samych, winniśmy współczesności dać szansę. Zanim całkowicie, jako społeczeństwa, pozbędziemy się empatii zbiorowej i indywidualnej. Naturalnie zjawiska te już od dawna definiuje psychologia czy socjologia, niemniej jednak poeci dzisiaj muszą być w jakiejś części również naukowcami, powinni być interdyscyplinarni i rozwijać się wielokierunkowo jak polihistorzy.
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
  • Każde pisarstwo, nawet gdybyśmy temu zaprzeczali, determinuje nasza seksualność.
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
  • Jesteśmy Rzeczpospolitą zmarnowanych poetów. Mamy najdłuższe w tej dziedzinie tradycje na świecie. Chyba tylko niepiśmienne plemiona znad Amazonki są nam jeszcze w stanie dorównać. Nasza obecna sytuacja historycznoliteracka trochę przypomina najgorsze połączenie chorób – Alzheimera i biegunki. Niby biegniemy, ale nie wiemy dokąd.
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 68
  • Życie na stałe w Polsce i utrzymywanie się z własnej twórczości wymaga nieprzeciętnych skłonności masochistycznych. Nie jestem masochistą całorocznym.
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 71
  • U mnie ars bene moriendi to rodzaj obsesji. Studia z przemijania. Ale z czego innego ma wyrastać prawdziwa sztuka, jak nie z tajemnicy, transcendencji?
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 74
  • Póki poeci czytają poetów, póty jest nadzieja.
    • Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 79

Poemat o mówieniu prawdy (2014)

  • tutaj ziemia ma zapach osocza, jest chora.
    jej mieszkańcy hibernują głęboko.
    • Źródło: [cz. 10]
  • kiedyś i mnie poniosą
    pijani grabarze a emeryci w komżach zaintonują gloria.
    • Źródło: [cz. 13]
  • język złożony
    obala trony
    języki proste
    porosną ostem
    • Źródło: [kantyczka Świnki Adama], cz. 14
  • less a ił – między nimi rozstrzygać będą
    • Źródło: [Hamlet nagrywa się na mp3], cz. 16
  • tu leży twa duma i uśpiony szał,
    nie ważne kim byłeś, kto salut ci słał.
    • Źródło: [piosenka Charona], cz. 24
  • kto poddaje się miłości,
    kapituluje jako zwycięzca.
    • Źródło: cz. 26
  • nigdy więcej miłości
    (której nie potrafimy wypowiedzieć ani odróżnić
    od głodu własnych ciał) nie pomyl
    z cierpliwością.
    • Źródło: [z mostu na Tybrze], cz. 27
  • twoje ciało, ampułka po zużytym leku, sprzączka
    zamykana na noc. a w środku prośba o sen, o piękno,
    które się nie starzeje.
    • Źródło: [tren na odejście], cz. 31
  • nie było mnie w Tobie, Heloizo, nigdy, naprawdę. zawsze
    odgradzała mnie od Ciebie miłość, której chciałaś się nauczyć,
    abyś mogła dzielić się ze mną czymś więcej niż tylko piersiami,
    które, poeta ma rację, zostaną dla nikogo.
    • Źródło: [piosenka dla Heloizy], cz. 32
  • Troja upadnie, Ulissesie,
    jak ginie, czego kochać nas nie nauczono.
    • Źródło: cz. 33

Free Over Blood. New Polish Poets Series

(Off Press Publishing, Londyn 2011)

  • na wzgórzach rozniećcie ogień
    niech barbarzyńcy zobaczą ilu nas jest
  • (…) powietrze nad tobą
    jest soczyste, cokolwiek zrobisz, gdziekolwiek
    pójdziesz zostawisz po sobie nie własną śmierć,
    lecz rozpoczęty akapit

312685 powodów (2006)

  • chwilowo
    pozujemy do rozkładu
    • Źródło: Fotografia rodzinna
  • Gdzie to jest, że
    głodni poeci nie uwodzą śmierci,
    do pustych trybun
    śpiewają treny.
    • Źródło: Piosenka z musicalu „Patriota”
  • historię piszą analfabeci
    • Źródło: Expose
  • Jak każdy stąd
    chciał uniknąć biurokracji.
    Zwierzchnictwa piasku.
    • Źródło: Raport
  • Kiedyś tutaj będziesz
    powtórzysz te same słowa
    zmienią się tylko organizatorzy:
    wojny i pokoju.
    • Źródło: Kanon
  • każdy ma swoich barbarzyńców z północy
    • Źródło: Litania, ma nadzieję, przechodnia
  • ktoś kto
    ziemią i tresowanym robactwem pielęgnuje
    kości naszych wieszczów nie zasługuje
    na współczucie
    • Źródło: Expose
  • Ktoś nazywa mnie szeleszczącym zgiełkiem
    i wkłada w usta dendryt śniegu. Czy wiecie, jak oblizują się umarli
    w szatach z poliestru. Tracheotomia, krzyczą obłąkani,
    więc nieście mnie w zastępach kurzu, ku wyniesieniom
    z rzecznych den.
    • Źródło: Pieśń topielicy
  • Mój okręt, dlaczego tutaj, wśród tych, co śmieją się
    z poezji.
    • Źródło: Zrób mi tulufa, mówi
  • Poeci nie,
    ich chude gardła zdolne przepuścić znikomy transfer
    światła mówią ściszoną wiązką,
    emisją martwych filozofów.
    • Źródło: Niosą w kurzu resztki kopyt
  • przeszum drzew
    jest pieśnią umarłych, a oni wrócą
    bogatsi o zwęglone twarze.
    • Źródło: Apel do klona
  • razem czuwaliśmy przy kościach
    wieszczów i grafomanów,
    bo chciałem zrozumieć czy jest, tak, czym jest
    noszenie ryżowych pól między ich biodrami
    gdy po raz kolejny każą mi rodzić się w ziemi Judy
    i obmywać ich tłuste, zgrzybiałe stopy.
    • Źródło: Miałem ich wszystkich
  • słuchaj wiatru, On powie ci więcej niż wszystkie
    biblioteki kontynentu, niż wszystkie lamenty kraju,
    wpatruj się w jego wężowe uniki śmierci, w oczy
    proszące o obecność dłoni, najtańszą ckliwość,
    dla której już tylu poległo i jeszcze polegnie.
    • Źródło: E-mail z ewakuowanej planety
  • Uczeszą włosy kostnymi grzebykami
    i wcisną głęboko miedziane spirale.
    Będziemy uprawiać filozofię wśród
    glazurowej ceramiki.
    • Źródło: Dziewczęta z Koryntu stoją przy barze
  • Zabijcie Klio, dzieciak ma downa,
    flecik Euterpe wbijcie w jej krtań.
    • Źródło: Kantyczka przechodnia

Cytaty z wywiadów

  • Czasami warto wsłuchać się w głos martwych poetów, nawet, jeśli od kilkuset lat dla reszty świata nie istnieją. To kwestia przyzwoitości. I nasz karnawał kiedyś się skończy, ktoś przyjdzie i pozamiata, wyniesie nasze bibeloty. A później cisza. Nie można się z tym godzić.
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
    • Zobacz też: historia, literatura
  • Człowiek w świecie bez poezji i muzyki jest tylko elementem łańcucha pokarmowego.
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
    • Zobacz też: człowiek, poezja, muzyka
  • Gdy mieszkałem w Londynie, Berlinie lub Wiedniu, gdzie wykonywałem partie operowe m.in. w „Rafaelu” Areńskiego, pojawiała się we mnie jednak tęsknota za wielkopolskim krajobrazem, przyrodą. Myślę, że wtedy powstały moje najlepsze wiersze.
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
    • Zobacz też: przyroda
  • Sztuka jest fizycznym dowodem, że potrafimy tworzyć Piękno i Dobro.
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
    • Zobacz też: piękno, dobro, sztuka
  • Sztuka zamraża wyobraźnię danego artysty. Jeśli mu się uda – na pokolenia. Dzięki sztuce możemy podziwiać cudze wyobraźnie, światy intymne i tajemnicze. Młodość jest od popełniania błędów, zbierania tematów i testowania empatii.
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
    • Zobacz też: sztuka, młodość
  • Zło nie mija bezpowrotnie, dlatego poeci czuwają. Nauka dobra i piękna jest wymagająca, szczególnie współcześnie, gdy łatwiej ulec iluzji, utopii. Poczucie wolności zniewala najszybciej. O tym też musimy pamiętać.
    • Źródło: Medale Młodej Sztuki, z wywiadu dla „Głosu Wielkopolskiego”, nr 48 (21.289) 27 lutego 2014, s. 10.
    • Zobacz też: zło, dobro, piękno, wolność