Maria Antonina Austriaczka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
Poszerzona treść, zgodna z faktyczną historią.
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 3: Linia 3:
* Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!
* Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!
** ''S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche!'' (fr.)
** ''S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche!'' (fr.)
** Opis: rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami pałacu. Zapytała: „dlaczego tak wyją za oknem” i jeden z dworzan wyjaśnił jej, że „nie mają chleba”. Stwierdzenie to jest przypisywane Marii Antoninie - prawdopodobnie wypowiedziała je jednak jej poprzedniczka - Maria Leszczyńska (żona króla Ludwika XV).
** Opis: rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami pałacu. Stwierdzenie to jest przypisywane Marii Antoninie - wypowiedziała je jednak najprawdopodobniej jej poprzedniczka - Maria Leszczyńska (żona króla Ludwika XV). Wątpliwości wynikają z tego, że cytat pojawił się w tekstach Jeana Jacques'a Rousseau, kiedy Maria Antonina miała zaledwie 10 lat i żyła na austriackim dworze.


* Wybacz mi, panie.
* Wybacz mi, panie.

Wersja z 08:30, 14 cze 2016

Maria Antonina

Maria Antonina Habsburg (1755–1793) – królowa Francji od 1774 r., żona Ludwika XVI, córka cesarzowej Marii Teresy Habsburg.

  • Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!
    • S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche! (fr.)
    • Opis: rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami pałacu. Stwierdzenie to jest przypisywane Marii Antoninie - wypowiedziała je jednak najprawdopodobniej jej poprzedniczka - Maria Leszczyńska (żona króla Ludwika XV). Wątpliwości wynikają z tego, że cytat pojawił się w tekstach Jeana Jacques'a Rousseau, kiedy Maria Antonina miała zaledwie 10 lat i żyła na austriackim dworze.
  • Wybacz mi, panie.
    • Pardonnez-moi, Monsieur.
    • Opis: ostatnie słowa, tuż przed położeniem głowy pod nóż gilotyny, kiedy nastąpiła katu na nogę.