Zygmunt II August: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
m format, dr zmiana
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Zygmunt II August.jpg|mały|Zygmunt II August]]
[[Plik:Zygmunt II August.jpg|mały|<center>Zygmunt II August</center>]]
'''[[w:Zygmunt II August|Zygmunt II August]]''' (1520–1572) – król Polski i wielki książę litewski od 1548 roku, ostatni z dynastii Jagiellonów.
'''[[w:Zygmunt II August|Zygmunt II August]]''' (1520–1572) – król Polski i wielki książę litewski od 1548 roku, ostatni z dynastii Jagiellonów.
* Nie jestem królem sumień waszych.
* Nie jestem królem sumień waszych.


* Te sokoły mnie zgubią.
* Te sokoły mnie zgubią.
** Opis: o swoich kochankach: Zuzannie Orłowskiej, Annie Zajączkowskiej i Barbarze Giżance
** Opis: o swoich kochankach: Zuzannie Orłowskiej, Annie Zajączkowskiej i Barbarze Giżance.
** Źródło: [[Stanisław Grzybowski]] ''Dzieje Polski i Litwy (1506–1648)'', Kraków 2000.
** Źródło: Stanisław Grzybowski, ''Dzieje Polski i Litwy (1506–1648)''


==Cytaty o Zygmuncie Auguście==
==O Zygmuncie Auguście==
* August Zygmuntów nie wydał też Taty,<br>Choć go nie doszedł dojrzałymi laty<br>(Ze lwa nie ryś, lecz także lew się rodzi;<br>Toż się nam o tym cnym królu rzec godzi)<br>Nie wydał w cnocie i w grzecznej dzielności,<br>Nie wydał w sprawach rycerskich, w zacności<br>
* August Zygmuntów nie wydał też Taty,<br />Choć go nie doszedł dojrzałymi laty<br />(Ze lwa nie ryś, lecz także lew się rodzi;<br />Toż się nam o tym cnym królu rzec godzi)<br />Nie wydał w cnocie i w grzecznej dzielności,<br />Nie wydał w sprawach rycerskich, w zacności
** Opis: charakterystyka Zygmunta Augusta ze śpiewnika historycznego z końca XVI wieku
** Opis: charakterystyka Zygmunta Augusta ze śpiewnika historycznego z końca XVI wieku.
** Źródło: [[Janusz Tazbir]] w: ''Poczet królów i książąt polskich'', wyd. Czytelnik, Warszawa, 1991, s. 335.
** Źródło: [[Janusz Tazbir]] w: ''Poczet królów i książąt polskich'', wyd. Czytelnik, Warszawa 1991, s. 335.


* Król umarł przez potomka: tak się Bogu zdało,<br />Aby się ku lepszemu w tej Koronie miało.<br />Nie zostawił potomka, lecz wolność zostawił...
* Król umarł przez potomka: tak się Bogu zdało,<br />Aby się ku lepszemu w tej Koronie miało.<br />Nie zostawił potomka, lecz wolność zostawił…
** Źródło: [[Jan Głuchowski]] ''Interregnum'', 1572 r.
** Źródło: [[Jan Głuchowski]], ''Interregnum'', 1572
** Zobacz też: [[demokracja szlachecka]]
** Zobacz też: [[demokracja szlachecka]]


* Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (...) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (...).
* Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (…) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (…).
** Autor: [[Janusz Tazbir]]
** Autor: [[Janusz Tazbir]]


Linia 26: Linia 26:




{{DEFAULTSORT:Zygmunt II August}}
{{SORTUJ:Zygmunt II August}}
[[Kategoria:Władcy Polski]]
[[Kategoria:Władcy Polski]]

Wersja z 22:42, 24 maj 2015

Zygmunt II August

Zygmunt II August (1520–1572) – król Polski i wielki książę litewski od 1548 roku, ostatni z dynastii Jagiellonów.

  • Nie jestem królem sumień waszych.
  • Te sokoły mnie zgubią.
    • Opis: o swoich kochankach: Zuzannie Orłowskiej, Annie Zajączkowskiej i Barbarze Giżance.
    • Źródło: Stanisław Grzybowski, Dzieje Polski i Litwy (1506–1648)

O Zygmuncie Auguście

  • August Zygmuntów nie wydał też Taty,
    Choć go nie doszedł dojrzałymi laty
    (Ze lwa nie ryś, lecz także lew się rodzi;
    Toż się nam o tym cnym królu rzec godzi)
    Nie wydał w cnocie i w grzecznej dzielności,
    Nie wydał w sprawach rycerskich, w zacności
    • Opis: charakterystyka Zygmunta Augusta ze śpiewnika historycznego z końca XVI wieku.
    • Źródło: Janusz Tazbir w: Poczet królów i książąt polskich, wyd. Czytelnik, Warszawa 1991, s. 335.
  • Król umarł przez potomka: tak się Bogu zdało,
    Aby się ku lepszemu w tej Koronie miało.
    Nie zostawił potomka, lecz wolność zostawił…
  • Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (…) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (…).
  • Polacy mają takiego króla, jakiego Platon, Arystoteles, Ksenofont oraz cały zastęp filozofów i prawodawców wyobrażali sobie jako władcę doskonałego i jakiego pragnie natura i sam Bóg.
  • Zygmunt August łączył litewski upór dziadka Kazimierza z włoską subtelnością Sforzów; gospodarność matki i babki z Jagiellońskim humanitaryzmem.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Zygmunt_II_August&oldid=440692”