Emily Brontë: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
img |
szablon, - cytaty (pochodzące z "Wichrowych Wzgórz") |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==''Wichrowe wzgórza''== |
==''Wichrowe wzgórza''== |
||
(ang. '' Wuthering Heights'', tłum. Tomasz Bieroń) |
(ang. '' Wuthering Heights'', tłum. Tomasz Bieroń) |
||
{{osobne|Wichrowe Wzgórza}} |
|||
* Błogość mej duszy zabija ciało, lecz nie wystarcza samej sobie. |
* Błogość mej duszy zabija ciało, lecz nie wystarcza samej sobie. |
||
| Linia 15: | Linia 16: | ||
==Inne== |
==Inne== |
||
* Dumni ludzie rodzą się smutni. |
|||
** Zobacz też: [[człowiek]], [[duma]], [[smutek]] |
|||
* Ja jednego dnia potrafię więcej potęgi włożyć w moją miłość niż on przez osiemdziesiąt lat, choćby kochał całą mocą swej marnej istoty. |
|||
* Masz, na co zasłużyłaś. Sama siebie zabiłaś. tak, teraz mnie całuj i teraz płacz! Żądaj ode mnie pocałunków o łez... będę dla ciebie tylko trucizną i wyrokiem potępienia. |
|||
* Marzyłam w ciągu mojego życia, marzenia, które zawsze ze mną zostawały, zmieniały moje poglądy, przechodząc wciąż przeze mnie, jak wino przechodzi wodę, odmieniały kolor moich myśli. |
* Marzyłam w ciągu mojego życia, marzenia, które zawsze ze mną zostawały, zmieniały moje poglądy, przechodząc wciąż przeze mnie, jak wino przechodzi wodę, odmieniały kolor moich myśli. |
||
* Miłość jest jak liście w lesie – czas ją zmienia, tak jak zima zmienia wygląd lasu. |
|||
** Zobacz też: [[miłość]], [[zima]], [[czas]], [[las]] |
|||
* Nie mogę żyć bez mego życia! Nie mogę żyć bez mojej duszy! |
|||
* Widzę niebiańską jaśniejącą chwałę i wiarę, którą świeci jednakowo. |
* Widzę niebiańską jaśniejącą chwałę i wiarę, którą świeci jednakowo. |
||
Wersja z 11:56, 5 kwi 2015
Emily Jane Brontë (1818–1848) – angielska prozaiczka i poetka.
Wichrowe wzgórza
(ang. Wuthering Heights, tłum. Tomasz Bieroń)
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Wichrowe Wzgórza.- Błogość mej duszy zabija ciało, lecz nie wystarcza samej sobie.
- Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal.
Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.
- Kocham ziemię pod jego stopami i powietrze nad jego głową, i każda rzecz, której dotyka, i każde słowo, jakie wypowiada.
Kocham to, jak wygląda, i każdy jego uczynek, i jego samego.
- Rozsądny człowiek powinien poprzestawać na towarzystwie swej własnej osoby.
- Tutejsze życie przypomina postawienie przed głodnym człowiekiem jednego dania, aby skoncentrował na nim cały swój apetyt. Z życiem miejskim jest tak, jakby zaprosić kogoś na ucztę przygotowaną przez francuskich kucharzy; cały posiłek z pewnością przyniesie mu nie mniejsze zadowolenie, lecz poszczególne dania ledwo zaznaczą się w jego pamięci.
Inne
- Marzyłam w ciągu mojego życia, marzenia, które zawsze ze mną zostawały, zmieniały moje poglądy, przechodząc wciąż przeze mnie, jak wino przechodzi wodę, odmieniały kolor moich myśli.