Konfederacja targowicka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m format, dr zmiana
Linia 9: Linia 9:
** Źródło: Anna Grześkowiak-Krwawicz, ''Zdrada 3 maja? Malkontenci wobec Ustawy Rządowej'', w: ''Bo insza jest rzecz zdradzić, insza dać się złudzić. Problem zdrady w Polsce przełomu XVIII i XIX w.'', Warszawa 1995, s. 60, 63.
** Źródło: Anna Grześkowiak-Krwawicz, ''Zdrada 3 maja? Malkontenci wobec Ustawy Rządowej'', w: ''Bo insza jest rzecz zdradzić, insza dać się złudzić. Problem zdrady w Polsce przełomu XVIII i XIX w.'', Warszawa 1995, s. 60, 63.


* Wiszą zdrajcy takie czasy<br>Będą wisieć przez dni parę<br>Wrony drzeć z nich będą pasy<br>Jak się drze sztandary stare<br>Może wreszcie coś się zmieni<br>Coś wyniknie z tej roboty<br>Zanim zdejmą ich z szubienic<br>Żeby w trumnach złożyć złotych
* Wiszą zdrajcy takie czasy<br />Będą wisieć przez dni parę<br />Wrony drzeć z nich będą pasy<br />Jak się drze sztandary stare<br />Może wreszcie coś się zmieni<br />Coś wyniknie z tej roboty<br />Zanim zdejmą ich z szubienic<br />Żeby w trumnach złożyć złotych
** Autor: [[Jacek Kaczmarski]] (wg grafiki Jana Piotra Norblina), [http://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze_alfabetycznie/kaczmarskiego/w/wieszanie_zdrajcow.php ''Wieszanie zdrajców na Rynku Warszawskim w roku 1794 podczas Insurekcji Kościuszkowskiej''], 1980
** Autor: [[Jacek Kaczmarski]] (wg grafiki Jana Piotra Norblina), [http://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze_alfabetycznie/kaczmarskiego/w/wieszanie_zdrajcow.php ''Wieszanie zdrajców na Rynku Warszawskim w roku 1794 podczas insurekcji kościuszkowskiej''], 1980
** Opis: niektórzy targowiczanie zostali w 1794 powieszeni za zdradę państwa
** Opis: niektórzy targowiczanie zostali w 1794 powieszeni za zdradę państwa.

* W Starym Mieście, tu w Warszawie<br />dokazują cudów prawie:<br />szubienicę wystawili,<br />wielkich ludzi powiesili…
** Opis: z ballady dziadowskiej pt. ''Duma dziadów farskich''.
** Źródło: Wacław Panek, ''Gaude, Mater Polonia'', Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1990, s. 62.


* W Starym Mieście, tu w Warszawie<br>dokazują cudów prawie:<br>szubienicę wystawili,<br>wielkich ludzi powiesili...
** Opis: z ballady dziadowskiej pt. ''Duma dziadów farskich''
** Źródło: Wacław Panek, ''Gaude, Mater Polonia'', Instytut Wydawniczy "Nasza Księgarnia", Warszawa, 1990, s. 62.


[[Kategoria:Historia Polski]]
[[Kategoria:Historia Polski]]

Wersja z 00:14, 23 mar 2015

Talar konfederacji targowickiej z 1793

Konfederacja targowicka – konfederacja generalna koronna zawiązana oficjalnie w nocy z 18 na 19 maja 1792 roku w przygranicznym miasteczku Targowica w porozumieniu z carycą Rosji Katarzyną II (w rzeczywistości 27 kwietnia 1792 w Petersburgu) przez przywódców magnackiego obozu republikanów w celu przywrócenia starego ustroju Rzeczypospolitej, pod hasłami obrony zagrożonej wolności przeciwko reformom Konstytucji 3 maja, wprowadzającym monarchię konstytucyjną.

  • Dziewięciu tylko służalców Szczęsnego [Potockiego] podpisało się na niej i pana swego obrało marszałkiem, dziewięć osób ogłosiło naród cały, reprezentantów jego w Sejmie za buntowników, dziewięciu płatnych od Moskwy miesięcznie służalców, otoczonych wojskiem moskiewskim, nazwało króla, senat, posłów zdrajcami ojczyzny i obcą bronią przyszło zwalać dzieło z taką pracą, z takim wysileniem, z tylu ofiarami.
  • Nigdy jeszcze sztuka zwodzenia w tym u nas nie była widoczna stopniu, w którym się okazała w ostatnich czasach. (…) tego szlachetny naród polski doświadczył, sztuką i zwodzeniem wolność mu wydarto. Częściowo tylko, gdzie się udać mogło podkopywano gmach Rzeczypospolitej, gotowano rzeczy, aby go raptem wywrócić.
    • Autor: sygnatariusze aktu konfederacji targowickiej
    • Źródło: Anna Grześkowiak-Krwawicz, Zdrada 3 maja? Malkontenci wobec Ustawy Rządowej, w: Bo insza jest rzecz zdradzić, insza dać się złudzić. Problem zdrady w Polsce przełomu XVIII i XIX w., Warszawa 1995, s. 60, 63.
  • W Starym Mieście, tu w Warszawie
    dokazują cudów prawie:
    szubienicę wystawili,
    wielkich ludzi powiesili…
    • Opis: z ballady dziadowskiej pt. Duma dziadów farskich.
    • Źródło: Wacław Panek, Gaude, Mater Polonia, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1990, s. 62.