Bezsenność (powieść): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m int. |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
* (...) uważał, że starość to legenda, sen, coś, co przytrafia się ludziom przeciętnym... ale nie jemu. |
* (...) uważał, że starość to legenda, sen, coś, co przytrafia się ludziom przeciętnym... ale nie jemu. |
||
** Źródło: część 3, rozdział 11 |
** Źródło: część 3, rozdział 11 |
||
** Zobacz też: [[legenda]], [[sen]] [[starość]] |
** Zobacz też: [[legenda]], [[sen]], [[starość]] |
||
* Zwykłe życie, toczące się tak jak toczy się życie, czyli najczęściej między wierszami i na marginesach. |
* Zwykłe życie, toczące się tak jak toczy się życie, czyli najczęściej między wierszami i na marginesach. |
Wersja z 01:13, 16 lis 2014
Bezsenność (oryg. Insomnia) – powieść autorstwa Stephena Kinga wydana w 1994 roku. Tłumaczenie – Krzysztof Sokołowski.
- (...) bo krótki czas i tak jest lepszy niż żaden.
- Źródło: część 1, rozdział 2
- Zobacz też: czas
- (...) dom to coś, co się ludziom przytrafia, jak cera albo kolor oczu.
- (...) gdybyśmy mieli ogony, połowa z nas kręciłaby się za nimi przez cały dzień i próbowała je sobie odgryźć.
- Źródło: część 1, rozdział 5
- Zobacz też: ogon
- Igra z ogniem, a jak ktoś igra z ogniem, nie powinien płakać, kiedy się poparzy.
- (...) kiedy głupota dosięga określonego dna, nie da się z nią żyć.
- Źródło: epilog
- Zobacz też: głupota
- Kiedy przekroczony zostaje pewien poziom zła, nic się już nie poprawia, może być tylko gorzej i gorzej.
- Źródło: prolog
- Zobacz też: zło
- (...) lepiej żyć w gniewie niż w świecie składającym się wyłącznie z szarości.
- Ludzie, którzy mają całkowicie puste łby, zawsze żyją najdłużej.
- Źródło: część 1, rozdział 11
- Miłość nie leci z kranu jak woda, nie możesz jej odkręcać i zakręcać, kiedy tylko zechcesz.
- (...) piętnaście po czwartej rano wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.
- Źródło: część 1, rozdział 1
- (...) przekonanie o własnej wyższości bywa niezłą ochroną przed rzeczywistością.
- Źródło: część 1, rozdział 4
- Zobacz też: rzeczywistość
- (...) starość jest jak obrzydliwy deser podany po doskonałym posiłku.
- Źródło: część 1, rozdział 3
- Zobacz też: deser
- Szaleńcy zawsze są pewni tego, co widzieli i słyszeli. Nie same halucynacje, tylko właśnie ta pewność czyni ich szaleńcami.
- Źródło: część 1, rozdział 10
- Zobacz też: halucynacje
- (...) uważał, że starość to legenda, sen, coś, co przytrafia się ludziom przeciętnym... ale nie jemu.
- Zwykłe życie, toczące się tak jak toczy się życie, czyli najczęściej między wierszami i na marginesach.
- Źródło: epilog
- Zobacz też: życie