Cyprian z Kartaginy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+1
+1
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Stcyprian.jpg|mały|św. Cyprian z Kartaginy]]
[[Plik:Stcyprian.jpg|mały|św. Cyprian z Kartaginy]]
'''[[w:Cyprian z Kartaginy|św. Cyprian z Kartaginy]]''' (łac. ''Tascius Caecilius Cyprianus''; 210–258) – ojciec Kościoła, święty katolicki i prawosławny, biskup Kartaginy, teolog i męczennik za wiarę.
'''[[w:Cyprian z Kartaginy|św. Cyprian z Kartaginy]]''' (łac. ''Tascius Caecilius Cyprianus''; 210–258) – ojciec Kościoła, święty katolicki i prawosławny, biskup Kartaginy, teolog i męczennik za wiarę.
* Bóg jest jeden i Chrystus jeden i jeden Kościół i stolica jedna na Piotrze głosem Pańskim postawiona. Poza jednym ołtarzem nikt nie może ustawić innego ołtarza, ani też po jednym kapłaństwie ustanawiać innego kapłaństwa. Ktokolwiek, gdzie indziej zbierał ten rozprasza.
** Źródło: ''List 40, 5''.

* Jak może ktoś mówić, że wierzy w Chrystusa, skoro nie czyni tego, co Chrystus nakazuje.
* Jak może ktoś mówić, że wierzy w Chrystusa, skoro nie czyni tego, co Chrystus nakazuje.



Wersja z 07:12, 11 maj 2014

św. Cyprian z Kartaginy

św. Cyprian z Kartaginy (łac. Tascius Caecilius Cyprianus; 210–258) – ojciec Kościoła, święty katolicki i prawosławny, biskup Kartaginy, teolog i męczennik za wiarę.

  • Bóg jest jeden i Chrystus jeden i jeden Kościół i stolica jedna na Piotrze głosem Pańskim postawiona. Poza jednym ołtarzem nikt nie może ustawić innego ołtarza, ani też po jednym kapłaństwie ustanawiać innego kapłaństwa. Ktokolwiek, gdzie indziej zbierał ten rozprasza.
    • Źródło: List 40, 5.
  • Jak może ktoś mówić, że wierzy w Chrystusa, skoro nie czyni tego, co Chrystus nakazuje.
  • Nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za Matkę.
    • Źródło: De catholicae unitate Ecclesiae: PL 4, 503 A.
  • Nie podobna być męczennikiem temu, kto nie jest w Kościele; nie dojdzie do królestwa, kto porzuca tego, który królować powinien. Nie mogą być z Bogiem ci, którzy nie chcą zachować jedności ducha w Kościele. Próżno dają się palić w płomieniach i na stosach, albo życie swe oddają w paszczękach dzikich zwierząt; wszystko to nie będzie zwycięstwem wiary, lecz karą niewierności. Można śmierć ponieść, a nie mieć prawa do wieńca nagrody.
    • Źródło: De catholicae unitate Ecclesiae, N. 14.
    • Zobacz też: herezja
  • Poza Kościołem nie ma zbawienia.
    • Extra Ecclesiam nulla salus. (łac.)
    • Opis: zasada teologiczna Kościoła rzymskokatolickiego.