Philip Roth: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m formatowanie automatyczne, sekcje
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Philip Roth|Philip Roth]]''' (ur. 1933) – żydowsko-amerykański pisarz.
'''[[w:Philip Roth|Philip Roth]]''' (ur. 1933) – żydowsko-amerykański pisarz.
==''Cień pisarza''==
<small>(ang. ''The Ghost Writer'', tłum. Jan Zieliński)</small>
* Druga szansa... to jest ta ułuda. Szansę mamy tylko jedną. Działamy po omacku… robimy, co możemy… dajemy to, co mamy. Nasze zwątpienie jest także naszą pasją, a pasja jest naszym zadaniem. Reszta to już obłęd sztuki.

* W tym czasie Andrea mówiła do mnie: – Felix też przepada za tym opowiadaniem. Szkoda, że go pan nie widział w samolocie. Co chwila potrząsał głową i wciąż się zaśmiewał. Gdzie ma pan to zamiar wydrukować? Może Felix pogada z... Wymieniła nazwisko: Knabel. Ale dla kogoś, czyje opowiadania ukazywały się dotąd tylko w kwartalniku uniwersyteckim, skutek był nie mniejszy, niż gdyby powiedziała: „Po tym przyjęciu muszę wracać do hotelu, żeby w barze przeprowadzić wywiad z marszałkiem Tito, ale w tym czasie Felix mógłby z holu wznieść się do nieba i porozmawiać o pańskim zabawnym opowiadaniu z autorem «Braci Karamazow». Poznaliśmy go z Feliksem na Syberii, zwiedzając tamtejsze więzienia”.


==''Everyman''==
==''Everyman''==
<small>(tłum. Jolanta Kozak)</small>
<small>(tłum. Jolanta Kozak)</small>

* Ale kłamstwo... kłamstwo to tania ohyda, nędzne manipulowanie drugą osobą. Kłamca przygląda się spokojnie, jak ten drugi żyje w nieświadomości – jak się tym upokarza. Kłamstwo jest takie pospolite, a z drugiej strony, gdy się go samemu doświadczy – takie zdumiewające. Okłamywani żyją z wciąż wydłużającą się listą obelg, aż w końcu wy, kłamcy, zaczynacie nimi pogardzać – prawda, że tak jest?

* Ciało rozpada się, lecz kości zostają. Kości to jedyna nadzieja tych, którzy nie pokładają nadziei w życiu pozagrobowym i wierzą głęboko, że Bóg jest fikcją, a obecne życie – jedynym.
* Ciało rozpada się, lecz kości zostają. Kości to jedyna nadzieja tych, którzy nie pokładają nadziei w życiu pozagrobowym i wierzą głęboko, że Bóg jest fikcją, a obecne życie – jedynym.


Linia 8: Linia 16:


* Kiedy człowiek jest młody, najbardziej liczy się powłoka jego ciała, wygląd zewnętrzny. Na starość coraz bardziej liczy się wnętrze, a nasz wygląd mało kogo obchodzi.
* Kiedy człowiek jest młody, najbardziej liczy się powłoka jego ciała, wygląd zewnętrzny. Na starość coraz bardziej liczy się wnętrze, a nasz wygląd mało kogo obchodzi.

* Ale kłamstwo… kłamstwo to tania ohyda, nędzne manipulowanie drugą osobą. Kłamca przygląda się spokojnie, jak ten drugi żyje w nieświadomości – jak się tym upokarza. Kłamstwo jest takie pospolite, a z drugiej strony, gdy się go samemu doświadczy – takie zdumiewające. Okłamywani żyją z wciąż wydłużającą się listą obelg, aż w końcu wy, kłamcy, zaczynacie nimi pogardzać – prawda, że tak jest?

* Ciało rozpada się, lecz kości zostają. Kości to jedyna nadzieja tych, którzy nie pokładają nadziei w życiu pozagrobowym i wierzą głęboko, że Bóg jest fikcją, a obecne życie – jedynym.


==''Konające zwierzę'' (2011)==
==''Konające zwierzę'' (2011)==
Linia 21: Linia 25:
* O nie, to nie jest uwodzenie. To komedia. Komedia nawiązywania kontaktu, który nie jest kontaktem – który nawet nie może równać się z kontaktem nawiązywanym bez sztuczności drogą pożądania. A to jest nachalna konwencjonalizacja, stwarzanie na siłę czegoś wspólnego, próba przesublimowania żądzy w zjawisko stosowne społecznie.
* O nie, to nie jest uwodzenie. To komedia. Komedia nawiązywania kontaktu, który nie jest kontaktem – który nawet nie może równać się z kontaktem nawiązywanym bez sztuczności drogą pożądania. A to jest nachalna konwencjonalizacja, stwarzanie na siłę czegoś wspólnego, próba przesublimowania żądzy w zjawisko stosowne społecznie.
** Zobacz też: [[komedia]]
** Zobacz też: [[komedia]]

==''Lekcja anatomii''==
<small>(ang. ''The Anatomy Lesson'')</small>

* Gdy przestajesz być sobą, nie możesz być pisarzem, gdyż to właśnie pierwiastek osobisty popycha cię do dalszego działania, lecz jeżeli chwilę jeszcze pozostaniesz uczepiony wątków osobistych, to znikniesz we własnym odbycie.

* Przecież on nie jest chory – walczy z myśleniem o sobie jako chorym. Istota bólu chwytała w sidła każdą myśl, każde uczucie. Bólu, który bez końca powracał w kółko, pomniejszając wszystko oprócz poczucia izolacji – po pierwsze ból, który wypełnia świat, a potem usiłowanie przezwyciężenia go. Dłużej już tego nie ścierpi.

* Właściwie to lubię feministki, dlatego że są tak cholernie głupie. Ciągle mówią o wyzysku. Wyzysk jest dla nich zawsze wtedy gdy mężczyzna uprawia seks z kobietą.


==Inne==
==Inne==
Linia 36: Linia 49:
* W pewnym stadium upodlenia człowiek zrobi wszystko, żeby wyjaśnić, co się z nim dzieje, nawet gdy wie, że wyjaśnienia nie tłumaczą niczego, że jedno chybione wyjaśnienie goni drugie.
* W pewnym stadium upodlenia człowiek zrobi wszystko, żeby wyjaśnić, co się z nim dzieje, nawet gdy wie, że wyjaśnienia nie tłumaczą niczego, że jedno chybione wyjaśnienie goni drugie.
** Źródło: ''Upokorzenie'' (ang. ''The Humbling''), tłum. Jolanta Kozak
** Źródło: ''Upokorzenie'' (ang. ''The Humbling''), tłum. Jolanta Kozak

* W tym czasie Andrea mówiła do mnie: – Felix też przepada za tym opowiadaniem. Szkoda, że go pan nie widział w samolocie. Co chwila potrząsał głową i wciąż się zaśmiewał. Gdzie ma pan to zamiar wydrukować? Może Felix pogada z... Wymieniła nazwisko: Knabel. Ale dla kogoś, czyje opowiadania ukazywały się dotąd tylko w kwartalniku uniwersyteckim, skutek był nie mniejszy, niż gdyby powiedziała: „Po tym przyjęciu muszę wracać do hotelu, żeby w barze przeprowadzić wywiad z marszałkiem Tito, ale w tym czasie Felix mógłby z holu wznieść się do nieba i porozmawiać o pańskim zabawnym opowiadaniu z autorem «Braci Karamazow». Poznaliśmy go z Feliksem na Syberii, zwiedzając tamtejsze więzienia”.
** Źródło: ''Cień pisarza'' (ang. ''The Ghost Writer''), tłum. Jan Zieliński

* Druga szansa… to jest ta ułuda. Szansę mamy tylko jedną. Działamy po omacku… robimy, co możemy… dajemy to, co mamy. Nasze zwątpienie jest także naszą pasją, a pasja jest naszym zadaniem. Reszta to już obłęd sztuki.
** Źródło: ''Cień pisarza'' (ang. ''The Ghost Writer'')

* Właściwie to lubię feministki, dlatego że są tak cholernie głupie. Ciągle mówią o wyzysku. Wyzysk jest dla nich zawsze wtedy gdy mężczyzna uprawia seks z kobietą.
** Źródło: ''Lekcja anatomii'' (ang. ''The Anatomy Lesson'')

* Gdy przestajesz być sobą, nie możesz być pisarzem, gdyż to właśnie pierwiastek osobisty popycha cię do dalszego działania, lecz jeżeli chwilę jeszcze pozostaniesz uczepiony wątków osobistych, to znikniesz we własnym odbycie.
** Źródło: ''Lekcja anatomii'' (ang. ''The Anatomy Lesson'')

* Przecież on nie jest chory – walczy z myśleniem o sobie jako chorym. Istota bólu chwytała w sidła każdą myśl, każde uczucie. Bólu, który bez końca powracał w kółko, pomniejszając wszystko oprócz poczucia izolacji – po pierwsze ból, który wypełnia świat, a potem usiłowanie przezwyciężenia go. Dłużej już tego nie ścierpi.
** Źródło: ''Lekcja anatomii'' (ang. ''The Anatomy Lesson'')


* Żyd który uciekł, nigdy nie ucieka do końca.
* Żyd który uciekł, nigdy nie ucieka do końca.

Wersja z 13:54, 16 mar 2014

Philip Roth (ur. 1933) – żydowsko-amerykański pisarz.

Cień pisarza

(ang. The Ghost Writer, tłum. Jan Zieliński)

  • Druga szansa... to jest ta ułuda. Szansę mamy tylko jedną. Działamy po omacku… robimy, co możemy… dajemy to, co mamy. Nasze zwątpienie jest także naszą pasją, a pasja jest naszym zadaniem. Reszta to już obłęd sztuki.
  • W tym czasie Andrea mówiła do mnie: – Felix też przepada za tym opowiadaniem. Szkoda, że go pan nie widział w samolocie. Co chwila potrząsał głową i wciąż się zaśmiewał. Gdzie ma pan to zamiar wydrukować? Może Felix pogada z... Wymieniła nazwisko: Knabel. Ale dla kogoś, czyje opowiadania ukazywały się dotąd tylko w kwartalniku uniwersyteckim, skutek był nie mniejszy, niż gdyby powiedziała: „Po tym przyjęciu muszę wracać do hotelu, żeby w barze przeprowadzić wywiad z marszałkiem Tito, ale w tym czasie Felix mógłby z holu wznieść się do nieba i porozmawiać o pańskim zabawnym opowiadaniu z autorem «Braci Karamazow». Poznaliśmy go z Feliksem na Syberii, zwiedzając tamtejsze więzienia”.

Everyman

(tłum. Jolanta Kozak)

  • Ale kłamstwo... kłamstwo to tania ohyda, nędzne manipulowanie drugą osobą. Kłamca przygląda się spokojnie, jak ten drugi żyje w nieświadomości – jak się tym upokarza. Kłamstwo jest takie pospolite, a z drugiej strony, gdy się go samemu doświadczy – takie zdumiewające. Okłamywani żyją z wciąż wydłużającą się listą obelg, aż w końcu wy, kłamcy, zaczynacie nimi pogardzać – prawda, że tak jest?
  • Ciało rozpada się, lecz kości zostają. Kości to jedyna nadzieja tych, którzy nie pokładają nadziei w życiu pozagrobowym i wierzą głęboko, że Bóg jest fikcją, a obecne życie – jedynym.
  • Jak długo można gapić się na ocean, choćby się go uwielbiało od dzieciństwa? Jak długo można obserwować przypływy i odpływy, bez gorzkiej myśli, która dopaść może każdego, kto wpatruje się w morze, że życie zostało ci dane, jak każdemu, tylko jeden raz, przypadkowo, kapryśnie i bez określonego powodu?
  • Kiedy człowiek jest młody, najbardziej liczy się powłoka jego ciała, wygląd zewnętrzny. Na starość coraz bardziej liczy się wnętrze, a nasz wygląd mało kogo obchodzi.

Konające zwierzę (2011)

(ang. The Dying Animal, tłum. Jolanta Kozak)

  • Miłość powoduje w nas pęknięcie. Byłeś całością – i nagle pękasz, otwierasz się. Ona była obcym ciałem wprowadzonym w twoją pełnię. A ty przez półtora roku usiłowałeś to obce ciało przyswoić. Ale nigdy nie odzyskasz pełni, dopóki go z siebie nie wyrzucisz.
  • O nie, to nie jest uwodzenie. To komedia. Komedia nawiązywania kontaktu, który nie jest kontaktem – który nawet nie może równać się z kontaktem nawiązywanym bez sztuczności drogą pożądania. A to jest nachalna konwencjonalizacja, stwarzanie na siłę czegoś wspólnego, próba przesublimowania żądzy w zjawisko stosowne społecznie.

Lekcja anatomii

(ang. The Anatomy Lesson)

  • Gdy przestajesz być sobą, nie możesz być pisarzem, gdyż to właśnie pierwiastek osobisty popycha cię do dalszego działania, lecz jeżeli chwilę jeszcze pozostaniesz uczepiony wątków osobistych, to znikniesz we własnym odbycie.
  • Przecież on nie jest chory – walczy z myśleniem o sobie jako chorym. Istota bólu chwytała w sidła każdą myśl, każde uczucie. Bólu, który bez końca powracał w kółko, pomniejszając wszystko oprócz poczucia izolacji – po pierwsze ból, który wypełnia świat, a potem usiłowanie przezwyciężenia go. Dłużej już tego nie ścierpi.
  • Właściwie to lubię feministki, dlatego że są tak cholernie głupie. Ciągle mówią o wyzysku. Wyzysk jest dla nich zawsze wtedy gdy mężczyzna uprawia seks z kobietą.

Inne

  • Czy osoba dowolnej płci jest w stanie oczarować nas, jeśli w obcowaniu z nią nie ma podtekstu erotycznego? Jak inaczej można człowieka oczarować? Nijak.
  • Jestem Raskolnikowem masturbacji – lepkie dowody winy są wszędzie!
    • Źródło: Kompleks Portnoya (ang. Portnoy's Complaint), tłum. Anna Kołyszko)
  • Jest to doświadczenie złożone, ciekawe, zobowiązujące moralnie i zgoła wyjątkowe, przez co bardzo mi odpowiada.
    • Opis: o byciu Żydem.
  • Praca – są ludzie, którzy łakną pracy, jakiejkolwiek, niechby była ciężka czy niewdzięczna, żeby się pozbyć bólu życia i wygnać z głowy zabójcze myśli.
    • Źródło: Wzburzenie (ang. Indignation), tłum. Jolanta Kozak
  • W pewnym stadium upodlenia człowiek zrobi wszystko, żeby wyjaśnić, co się z nim dzieje, nawet gdy wie, że wyjaśnienia nie tłumaczą niczego, że jedno chybione wyjaśnienie goni drugie.
    • Źródło: Upokorzenie (ang. The Humbling), tłum. Jolanta Kozak
  • Żyd który uciekł, nigdy nie ucieka do końca.