Złoto Gór Czarnych: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Superjurek (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
Superjurek (dyskusja | edycje) m notka |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
*III. Ostatnia walka Dakotów (1979)<br /> |
*III. Ostatnia walka Dakotów (1979)<br /> |
||
{{IndeksPL}} |
{{IndeksPL}} |
||
==O== |
|||
* Odebranie przeciwnikowi broni i pokonanie gołymi rękami przynosiło większą chwałę niż zabicie i oskalpowanie. |
|||
** Opis: refleksje Ah’mika po pokonaniu Tehawanki. |
|||
** Źródło: rozdział 3 ''(cz.I Orle Pióra)'' |
|||
==K== |
==K== |
Wersja z 02:01, 30 gru 2013
Złoto Gór Czarnych – trylogia indiańska napisana przez Alfreda Szklarskiego oraz jego żonę Krystynę Szklarską. Składają się na nią kolejno:
- I. Orle pióra (1974)
- II. Przekleństwo złota (1977)
- III. Ostatnia walka Dakotów (1979)
A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż |
O
- Odebranie przeciwnikowi broni i pokonanie gołymi rękami przynosiło większą chwałę niż zabicie i oskalpowanie.
- Opis: refleksje Ah’mika po pokonaniu Tehawanki.
- Źródło: rozdział 3 (cz.I Orle Pióra)
K
- Każdy polował jedynie dla zaspokojenia swych potrzeb, nikt bezmyślnie nie tępił zwierzyny.
- Opis: narrator opisuje obyczaje indiańskie
- Źródło: rozdział 2 (cz. I Orle Pióra)
W
- Wybacz matko mojej matki, że oglądamy cię w tak przykrym stanie. Zakłóciliśmy twój zimowy sen i ścigaliśmy. Surowa zima przepłoszyła zwierzynę z tych okolic, mamy mało pożywienia, jesteśmy głodni. Teraz, dzięki tobie, nasi starcy, kobiety i dzieci będą syci przez wiele wieczorów.
- Opis: Ah'mik przeprasza niedźwiedzia za upolowanie go.
- Źródło: rozdział 4 (cz. I Orle Pióra)