Stanisław Ryłko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
kard. Stanisław Ryłko
 
m ort., format, dr zmiana
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:AbpRylko.jpg|mały|<center>Arcybiskup Stanisław Ryłko podczas Mszy św. w Ludźmierzu</center>]]
[[Plik:AbpRylko.jpg|mały|<center>Arcybiskup Stanisław Ryłko podczas mszy św. w Ludźmierzu</center>]]
'''[[w:Stanisław Ryłko|Stanisław Ryłko]]''' (ur. 1945) – [[Polacy|polski]] duchowny [[Kościół katolicki|katolicki]], kardynał, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich.
'''[[w:Stanisław Ryłko|Stanisław Ryłko]]''' (ur. 1945) – [[Polacy|polski]] duchowny [[Kościół katolicki|katolicki]], kardynał, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich.
* Być misjonarzem, świadkiem wiary stanowi integralną część naszej chrześcijańskiej tożsamości. Cały Kościół jest misyjny ze swojej natury. A w naszych czasach misja ewangelizacyjna Kościoła napotyka wiele niełatwych wyzwań na polu religijnym, społecznym, kulturalnym, ekonomicznym i politycznym.
* Być misjonarzem, świadkiem wiary stanowi integralną część naszej chrześcijańskiej tożsamości. Cały Kościół jest misyjny ze swojej natury. A w naszych czasach misja ewangelizacyjna Kościoła napotyka wiele niełatwych wyzwań na polu religijnym, społecznym, kulturalnym, ekonomicznym i politycznym.
** Źródło: S. Leszczyński, [http://pl.radiovaticana.va/storico/2012/09/04/kongres_katolik%C3%B3w_%C5%9Bwieckich_afryki_w_jaunde_%E2%80%93_wywiad_z_kard/pol-618290 ''Kongres Katolików Świeckich Afryki w Jaunde''], pl.radiovaticana.va, 4 września 2012
** Źródło: S. Leszczyński, [http://pl.radiovaticana.va/storico/2012/09/04/kongres_katolik%C3%B3w_%C5%9Bwieckich_afryki_w_jaunde_%E2%80%93_wywiad_z_kard/pol-618290 ''Kongres Katolików Świeckich Afryki w Jaunde''], pl.radiovaticana.va, 4 września 2012


* Dzisiaj zbyt dużo uwagi poświęca się tzw. “prorokom nieszczęść”, jak ich mawiał Paweł VI. Mnożą się analizy i diagnozy sytuacji wiary w dzisiejszym społeczeństwie tchnące wielkim pesymizmem czy wręcz jakimś katastrofizmem. Nie neguję istnienia problemów, a uważam, iż nie możemy być ślepi na dobro jakie dzieje się w Kościele i w świecie. Duch Święty wcale nie przestał działać w naszych czasach! Ruchy kościelne pokazują, że pomimo postępującego procesu sekularyzacji, w życiu wielu świeckich dokonał się dzisiaj wielki “skok jakościowy”, gdy idzie o przeżywanie wiary, radykalizm wyborów ewangelicznych, czy też zaangażowanie w misję ewangelizacyjną Kościoła. Nie brak wśród świeckich objawów autentycznej dojrzałości chrześcijańskiej i świadectw prawdziwej świętości. Rośnie też nowe pokolenie młodzieży, nazywane często “pokoleniem Jana Pawła II”, którego nie zadowala konsumpcyjny styl życia narzucony przez współczesną kulturę, które szuka głębszego sensu swej egzystencji i znajduje go w Chrystusie, w Ewangelii, w Kościele. Tym dwom ważnym znakom nadziei staramy się służyć w Papieskiej Radzie ds. Świeckich i dawać o nich świadectwo.
* Dzisiaj zbyt dużo uwagi poświęca się tzw. „prorokom nieszczęść”, jak ich mawiał Paweł VI. Mnożą się analizy i diagnozy sytuacji wiary w dzisiejszym społeczeństwie tchnące wielkim pesymizmem czy wręcz jakimś katastrofizmem. Nie neguję istnienia problemów, a uważam, iż nie możemy być ślepi na dobro jakie dzieje się w Kościele i w świecie. Duch Święty wcale nie przestał działać w naszych czasach! Ruchy kościelne pokazują, że pomimo postępującego procesu sekularyzacji, w życiu wielu świeckich dokonał się dzisiaj wielki „skok jakościowy”, gdy idzie o przeżywanie wiary, radykalizm wyborów ewangelicznych, czy też zaangażowanie w misję ewangelizacyjną Kościoła. Nie brak wśród świeckich objawów autentycznej dojrzałości chrześcijańskiej i świadectw prawdziwej świętości. Rośnie też nowe pokolenie młodzieży, nazywane często „pokoleniem Jana Pawła II”, którego nie zadowala konsumpcyjny styl życia narzucony przez współczesną kulturę, które szuka głębszego sensu swej egzystencji i znajduje go w Chrystusie, w Ewangelii, w Kościele. Tym dwom ważnym znakom nadziei staramy się służyć w Papieskiej Radzie ds. Świeckich i dawać o nich świadectwo.
** Źródło: o. Stanisław Tasiemski OP, [http://pl.radiovaticana.va/storico/2007/11/24/nowy_polski_kardyna%C5%82_stanis%C5%82aw_ry%C5%82ko_-_wywiad/pol-169441 ''Nowy polski kardynał Stanisław Ryłko - wywiad''], pl.radiovaticana.va, 24 listopada 2011
** Źródło: o. Stanisław Tasiemski OP, [http://pl.radiovaticana.va/storico/2007/11/24/nowy_polski_kardyna%C5%82_stanis%C5%82aw_ry%C5%82ko_-_wywiad/pol-169441 ''Nowy polski kardynał Stanisław Ryłko wywiad''], pl.radiovaticana.va, 24 listopada 2011


* Humanizm bez Boga staje się humanizmem nieludzkim, wcześniej czy później zwraca się przeciw człowiekowi.
* Humanizm bez Boga staje się humanizmem nieludzkim, wcześniej czy później zwraca się przeciw człowiekowi.
** Źródło: [http://polska.newsweek.pl/kosciol-szykuje-ofensywe--kard--rylko--nie-mozna-milczec-wobec-zagrozen-dla-rodziny,92750,1,1.html ''Kościół szykuje ofensywę. Kard. Ryłko: Nie można milczeć wobec zagrożeń dla rodziny''], polska.newsweek.pl, 3 czerwca 2012
** Źródło: [http://polska.newsweek.pl/kosciol-szykuje-ofensywe--kard--rylko--nie-mozna-milczec-wobec-zagrozen-dla-rodziny,92750,1,1.html ''Kościół szykuje ofensywę. Kard. Ryłko: Nie można milczeć wobec zagrożeń dla rodziny''], polska.newsweek.pl, 3 czerwca 2012


* Począwszy od czasów kleryckich, w Seminarium Duchownym w Krakowie, całe moje życie kapłańskie związane jest z osobą kard. Wojtyły a później Ojca Świętego Jana Pawła II. Uważam to za wielki dar Opatrzności, za który stale Bogu dziękuję i ciągle z niepokojem zadaję sobie pytanie, na ile potrafiłem go w swoim kapłańskim i biskupim życiu wykorzystać... Nie tylko udzielił mi On wszystkich święceń, łącznie z pełnią kapłaństwa w biskupstwie, ale był przede wszystkim niedościgłym wzorem Kapłana i Pasterza rozmiłowanego w Chrystusie i w Kościele. Sobór Watykański II mówi o “ojcostwie sakramentalnym” biskupa wobec swoich kapłanów: w tym sensie w osobie Jana Pawła II widziałem zawsze prawdziwego Ojca. A trzyletni okres pracy w Watykańskim Sekretariacie Stanu, kiedy bezpośrednio współpracowałem z Janem Pawłem II, uważam za najważniejszy w moim kapłańskim życiu…
* Począwszy od czasów kleryckich, w Seminarium Duchownym w Krakowie, całe moje życie kapłańskie związane jest z osobą kard. Wojtyły a później Ojca Świętego Jana Pawła II. Uważam to za wielki dar Opatrzności, za który stale Bogu dziękuję i ciągle z niepokojem zadaję sobie pytanie, na ile potrafiłem go w swoim kapłańskim i biskupim życiu wykorzystać… Nie tylko udzielił mi On wszystkich święceń, łącznie z pełnią kapłaństwa w biskupstwie, ale był przede wszystkim niedościgłym wzorem Kapłana i Pasterza rozmiłowanego w Chrystusie i w Kościele. Sobór Watykański II mówi o „ojcostwie sakramentalnym” biskupa wobec swoich kapłanów: w tym sensie w osobie Jana Pawła II widziałem zawsze prawdziwego Ojca. A trzyletni okres pracy w Watykańskim Sekretariacie Stanu, kiedy bezpośrednio współpracowałem z Janem Pawłem II, uważam za najważniejszy w moim kapłańskim życiu…
** Źródło: o. Stanisław Tasiemski OP, [http://pl.radiovaticana.va/storico/2007/11/24/nowy_polski_kardyna%C5%82_stanis%C5%82aw_ry%C5%82ko_-_wywiad/pol-169441 ''Nowy polski kardynał Stanisław Ryłko - wywiad''], pl.radiovaticana.va, 24 listopada 2011
** Źródło: o. Stanisław Tasiemski OP, [http://pl.radiovaticana.va/storico/2007/11/24/nowy_polski_kardyna%C5%82_stanis%C5%82aw_ry%C5%82ko_-_wywiad/pol-169441 ''Nowy polski kardynał Stanisław Ryłko wywiad''], pl.radiovaticana.va, 24 listopada 2011


* ŚDM to czas wielkiego zasiewu ewangelicznego, gdzie młodzi są nie tylko rolą uprawną, która przyjmuje ziarno Słowa Bożego, ale także tymi, którzy sieją, czyli aktywnymi podmiotami ewangelizacji wśród swoich rówieśników.
* ŚDM to czas wielkiego zasiewu ewangelicznego, gdzie młodzi są nie tylko rolą uprawną, która przyjmuje ziarno Słowa Bożego, ale także tymi, którzy sieją, czyli aktywnymi podmiotami ewangelizacji wśród swoich rówieśników.

Wersja z 00:42, 15 gru 2013

Arcybiskup Stanisław Ryłko podczas mszy św. w Ludźmierzu

Stanisław Ryłko (ur. 1945) – polski duchowny katolicki, kardynał, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich.

  • Być misjonarzem, świadkiem wiary stanowi integralną część naszej chrześcijańskiej tożsamości. Cały Kościół jest misyjny ze swojej natury. A w naszych czasach misja ewangelizacyjna Kościoła napotyka wiele niełatwych wyzwań na polu religijnym, społecznym, kulturalnym, ekonomicznym i politycznym.
  • Dzisiaj zbyt dużo uwagi poświęca się tzw. „prorokom nieszczęść”, jak ich mawiał Paweł VI. Mnożą się analizy i diagnozy sytuacji wiary w dzisiejszym społeczeństwie tchnące wielkim pesymizmem czy wręcz jakimś katastrofizmem. Nie neguję istnienia problemów, a uważam, iż nie możemy być ślepi na dobro jakie dzieje się w Kościele i w świecie. Duch Święty wcale nie przestał działać w naszych czasach! Ruchy kościelne pokazują, że pomimo postępującego procesu sekularyzacji, w życiu wielu świeckich dokonał się dzisiaj wielki „skok jakościowy”, gdy idzie o przeżywanie wiary, radykalizm wyborów ewangelicznych, czy też zaangażowanie w misję ewangelizacyjną Kościoła. Nie brak wśród świeckich objawów autentycznej dojrzałości chrześcijańskiej i świadectw prawdziwej świętości. Rośnie też nowe pokolenie młodzieży, nazywane często „pokoleniem Jana Pawła II”, którego nie zadowala konsumpcyjny styl życia narzucony przez współczesną kulturę, które szuka głębszego sensu swej egzystencji i znajduje go w Chrystusie, w Ewangelii, w Kościele. Tym dwom ważnym znakom nadziei staramy się służyć w Papieskiej Radzie ds. Świeckich i dawać o nich świadectwo.
  • Począwszy od czasów kleryckich, w Seminarium Duchownym w Krakowie, całe moje życie kapłańskie związane jest z osobą kard. Wojtyły a później Ojca Świętego Jana Pawła II. Uważam to za wielki dar Opatrzności, za który stale Bogu dziękuję i ciągle z niepokojem zadaję sobie pytanie, na ile potrafiłem go w swoim kapłańskim i biskupim życiu wykorzystać… Nie tylko udzielił mi On wszystkich święceń, łącznie z pełnią kapłaństwa w biskupstwie, ale był przede wszystkim niedościgłym wzorem Kapłana i Pasterza rozmiłowanego w Chrystusie i w Kościele. Sobór Watykański II mówi o „ojcostwie sakramentalnym” biskupa wobec swoich kapłanów: w tym sensie w osobie Jana Pawła II widziałem zawsze prawdziwego Ojca. A trzyletni okres pracy w Watykańskim Sekretariacie Stanu, kiedy bezpośrednio współpracowałem z Janem Pawłem II, uważam za najważniejszy w moim kapłańskim życiu…
  • ŚDM to czas wielkiego zasiewu ewangelicznego, gdzie młodzi są nie tylko rolą uprawną, która przyjmuje ziarno Słowa Bożego, ale także tymi, którzy sieją, czyli aktywnymi podmiotami ewangelizacji wśród swoich rówieśników.
  • Trzeba strzec rodziny, bronić jej wobec tak licznych dzisiaj zagrożeń. Szczególnie trzeba dbać o ustanowienie mądrych praw, które szanują naturę małżeństwa i rodziny, które tych instytucji podstawowych dla egzystencji człowieka nie niszczą lecz wspomagają. Niestety wiemy, że często bywa inaczej. Nie możemy w tej dziedzinie milczeć i pozostawać obojętni.
  • W nowej ewangelizacji Afryki świeccy mają do odegrania niezwykle ważną i niezastąpioną rolę: wystarczy wspomnieć o misji licznych świeckich katechistów, którzy są wielkim oparciem dla wspólnot chrześcijańskich na tym kontynencie. Pilnym zadaniem świeckich jest podjąć własną część odpowiedzialności za życie i misję wspólnot parafialnych i diecezjalnych. Wiemy jednak, iż głównym zadaniem świeckich katolików – dzięki świeckiemu charakterowi ich powołania – jest nieść Ewangelię w świat, w dziedzinę ekonomii, kultury, życia publicznego i polityki. Nie mogą więc zamykać się w wąskim kręgu problemów wyłącznie wewnątrzkościelnych.
  • Współczesny świat przeżywa dzisiaj głęboki kryzys. Szerzący się relatywizm rodzi pustkę w dziedzinie wartości, sensu, prawdy. Brak trwałych i pewnych punktów odniesienia – wszystko jest płynne. W konsekwencji rośnie liczba ludzi wykorzenionych, ludzi, którzy zagubili gdzieś po drodze fundamenty własnej egzystencji. Obecny Ś[wiatowy] D[zień] M[łodzieży] chce być mocnym i jasnym przesłaniem skierowanym do młodych: fundament niezbędny do budowania domu własnego życia istnieje, a jest nim żywa osoba Jezusa Chrystusa! Tylko w Nim może człowiek znaleźć odpowiedź na najgłębsze pytania, niepokoje i pragnienia swego serca. Każdy ŚDM to moment ponownego wyboru Chrystusa jako Przyjaciela i Przewodnika. Benedykt XVI zapewnia młodych: nie ma nic ważniejszego i nic piękniejszego jak spotkać w życiu Chrystusa i z nim się zaprzyjaźnić! A kto przyjmie Chrystusa nie traci nic, a zyskuje wszystko.
  • Z Papieżem Benedyktem XVI czuję się głęboko związany i żywię wobec niego głęboką wdzięczność. Od wielu lat fascynuje mnie jego niezwykle bogata osobowość jako teologa i równocześnie człowieka o wielkiej wrażliwości na problemy współczesnego świata. Jest wielkim teologiem i równocześnie, jak mało kto, rozumie problemy współczesnego człowieka. Uderza również jego głęboka humanitas, prostota i bezpośredniość w kontaktach osobistych. Rozmowy z nim, w czasie prywatnych audiencji, na długo pozostaną mi w pamięci.