Sajat-Nowa: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Utworzono nową stronę "'''Sayat Nova''' (1712 lub 1722 – 1795) – ormiański poeta i bard *Słodka tak sztuka TWA, że minstrel nie ucierpi śpiewając pieśni tobie<br/>L..." |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[w:Sayat Nova|Sayat Nova]]''' (1712 lub 1722 – 1795) – ormiański poeta i bard |
'''[[w:Sayat Nova|Sayat Nova]]''' (1712 lub 1722 – 1795) wł.'''Harutyun Sayatyan''' – ormiański poeta i bard |
||
*Słodka tak sztuka TWA, że minstrel nie ucierpi śpiewając pieśni tobie<br/>Lecz gdy cię tak miłuje ty boczysz się – na próżno wyśpiewuje troski sobie<br/><br/>Płomień miłości takiż jest, nie dogorywa, będzie płonąć, płonąć, wiecznie płonąć<br/>Nie obrócisz się ku mnie gdybym w morzu płomieni tych chciał ochłonąć<br/><br/>Niestety, jakże minstrel zniesie błyskawic blask co serce ćwiartuje<br/>Ni paktów ni traktatów nie znasz – sztuka twa absolutnie panuje<br/><br/>Jeżeli napotykasz góry wysokie, jak wosk je roztapiasz<br/>Gdy miasta staną na twej drodze, w ruiny dumę ich obracasz<br/><br/>Po prawdzie, nie pójdziesz na ugody z kimś, kto wyśpiewuje pieśni tobie<br/>Nie ma z tego zaszczytów Sayat Nova, że tobie o swych troskach powie |
*Słodka tak sztuka TWA, że minstrel nie ucierpi śpiewając pieśni tobie<br/>Lecz gdy cię tak miłuje ty boczysz się – na próżno wyśpiewuje troski sobie<br/><br/>Płomień miłości takiż jest, nie dogorywa, będzie płonąć, płonąć, wiecznie płonąć<br/>Nie obrócisz się ku mnie gdybym w morzu płomieni tych chciał ochłonąć<br/><br/>Niestety, jakże minstrel zniesie błyskawic blask co serce ćwiartuje<br/>Ni paktów ni traktatów nie znasz – sztuka twa absolutnie panuje<br/><br/>Jeżeli napotykasz góry wysokie, jak wosk je roztapiasz<br/>Gdy miasta staną na twej drodze, w ruiny dumę ich obracasz<br/><br/>Po prawdzie, nie pójdziesz na ugody z kimś, kto wyśpiewuje pieśni tobie<br/>Nie ma z tego zaszczytów Sayat Nova, że tobie o swych troskach powie |
Wersja z 13:17, 22 lis 2013
Sayat Nova (1712 lub 1722 – 1795) wł.Harutyun Sayatyan – ormiański poeta i bard
- Słodka tak sztuka TWA, że minstrel nie ucierpi śpiewając pieśni tobie
Lecz gdy cię tak miłuje ty boczysz się – na próżno wyśpiewuje troski sobie
Płomień miłości takiż jest, nie dogorywa, będzie płonąć, płonąć, wiecznie płonąć
Nie obrócisz się ku mnie gdybym w morzu płomieni tych chciał ochłonąć
Niestety, jakże minstrel zniesie błyskawic blask co serce ćwiartuje
Ni paktów ni traktatów nie znasz – sztuka twa absolutnie panuje
Jeżeli napotykasz góry wysokie, jak wosk je roztapiasz
Gdy miasta staną na twej drodze, w ruiny dumę ich obracasz
Po prawdzie, nie pójdziesz na ugody z kimś, kto wyśpiewuje pieśni tobie
Nie ma z tego zaszczytów Sayat Nova, że tobie o swych troskach powie- Źródło: allpoetry.com
- Zobacz też: Kwiat Granatu