Jerzy Hoffman: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
poprawiony link (nowy url po zmianie technologicznej portalu)
Alessia (dyskusja | edycje)
→‎O Jerzym Hoffmanie: +1, int., drobne redakcyjne
Linia 22: Linia 22:


==O Jerzym Hoffmanie==
==O Jerzym Hoffmanie==
* Hoffman daje mi zawsze takie wyzwania, że nie wiadomo, czy Bogu dziękować, czy pomyśleć: "A niech to szlag!"
** Autor: [[Daniel Olbrychski]]
** Źródło:''Gwiazdy na wojnie'', „To i Owo” nr 32, 6 sierpnia 2013, s. 10.

* Hoffman to żywy scenariusz. Myślę, że jeśli nie powstanie o nim film biograficzny, to kino straci.
* Hoffman to żywy scenariusz. Myślę, że jeśli nie powstanie o nim film biograficzny, to kino straci.
** Autor: [[Borys Szyc]], „Twój styl”, nr 10(255), październik 2011
** Autor: [[Borys Szyc]]
** Źródło: „Twój styl”, nr 10 (255), październik 2011


* Hoffman zademonstrował nową stronę swojego talentu, jako reżyser wielkiego widowiska przygodowo-historycznego.
* Hoffman zademonstrował nową stronę swojego talentu, jako reżyser wielkiego widowiska przygodowo-historycznego.
Linia 29: Linia 34:
** Opis: o filmie ''Pan Wołodyjowski''.
** Opis: o filmie ''Pan Wołodyjowski''.


* Kiedyś polski reżyser mógł co najwyżej być pijany w trzy „d”, teraz Jerzy Hoffman kręci film w technice 3D (...).
* Kiedyś polski reżyser mógł co najwyżej być pijany w trzy „d”, teraz Jerzy Hoffman kręci film w technice 3D ().
** Autor: [[Jacek Szczerba]]
** Autor: [[Jacek Szczerba]]
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75475,8089619,Hoffman_kreci_o_roku_1920.html wyborcza.pl, 2 lipca 2010]
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75475,8089619,Hoffman_kreci_o_roku_1920.html Wyborcza.pl, 2 lipca 2010]


==Zobacz też==
==Zobacz też==

Wersja z 16:12, 4 wrz 2013

Jerzy Hoffman

Jerzy Hoffman (ur. 1932) – polski reżyser i scenarzysta filmowy żydowskiego pochodzenia.

Wypowiedzi

  • Chciałem zdobywać widzów rozmachem, bogactwem i wyrazistością filmowych wizji. Szczególnie fascynowała mnie historia.
    • Źródło: wywiad udzielony Krzysztofowi Demidowiczowi, „Film”, 2000 nr 3
  • Co się nie udało w zamysłach federacyjnych Piłsudskiego, musi dojść do świadomości Polaków i Ukraińców, a nie rozliczenia i patrzenie w przeszłość, z ciągłym przypominaniem sobie wzajemnych krzywd. Krzywd było wiele, były też okrucieństwa i nikt nie przekreśli tego, co się wydarzyło na Wołyniu. Oni jednak też mogliby nam wyliczać. Tylko po co? Rozsądek powinien wziąć górę nad emocjami. Jeśli potrafiliśmy te emocje przezwyciężyć w stosunku do Niemców, a trudno sobie wyobrazić, żeby było coś porównywalnego z okupacją niemiecką, nie możemy bez przerwy tkwić w grobach na Ukrainie.
  • Dokument stał się dla nas szkołą polskiej rzeczywistości i oczywiście szkołą warsztatu (...) Zaplecze doświadczeń dokumentalnych nauczyło nas przywiązywania wagi do realiów, do zwracania uwagi na szczegóły (...) do troski o to wszystko, co budzi wiarę widza w autentyczność pokazywanych mu wydarzeń.
    • Źródło: „Film”, 1975 nr 15
  • Mody bywają różne i z reguły są przelotne.
  • Wyjątkowość Wysockiego rozpoznawało się natychmiast, z miejsca i na zawsze poddając się jego sile i urokowi.(...) Wołodia nigdy nie żałował czasu ani głosu. Po prostu brał gitarę i zaczynał śpiewać. Był nieprawdopodobnie spontaniczny i tak samo spontanicznie był odbierany. Nie tylko w kameralnym gronie przyjaciół i znajomych. Zdarzało się zarówno w wielkich miastach, jak na głębokiej prowincji, że ludzie, widząc Wysockiego na ulicy, otwierali okna i puszczali jego pieśni z nastawionych na cały regulator magnetofonów. I pomyśleć, że Wołodia do śpiewania przywiązywał znacznie mniejszą wagę niż do teatru. W aktorstwie właśnie lokował swe główne ambicje, choć w obu dziedzinach był absolutnie niepowtarzalny.
  • Wysocki, będący w ZSRR pod uważną obserwacją, stale obawiający się utraty paszportu, stanowczo prosił, by nie nagrywać tych w pełni improwizowanych występów. Jedynym z naszych gości, który nie dostosował się do tej znanej wszystkim prośby artysty, był właśnie kilkunastoletni wówczas Jacek Kaczmarski. Wysocki zauważył jego magnetofon, przerwał recital i w ostrych słowach zrugał chłopaka. Mnie zaś nie pozostało nic innego jak wyprosić przyszłego barda z mieszkania.

O Jerzym Hoffmanie

  • Hoffman daje mi zawsze takie wyzwania, że nie wiadomo, czy Bogu dziękować, czy pomyśleć: "A niech to szlag!"
    • Autor: Daniel Olbrychski
    • Źródło:Gwiazdy na wojnie, „To i Owo” nr 32, 6 sierpnia 2013, s. 10.
  • Hoffman to żywy scenariusz. Myślę, że jeśli nie powstanie o nim film biograficzny, to kino straci.
    • Autor: Borys Szyc
    • Źródło: „Twój styl”, nr 10 (255), październik 2011
  • Hoffman zademonstrował nową stronę swojego talentu, jako reżyser wielkiego widowiska przygodowo-historycznego.

Zobacz też