Franz Kafka

Franz Kafka (1883-1924), pisarz austriacki

• Chrystus - to przepaść pełna światła... ten, kto w nią spojrzy, musi się w nią rzucić.
  • Zobacz też: Jezus Chrystus

• Często człowiek, jeśli patrzy uważnie, poznaje siebie już po twarzy lokaja u drzwi.
  • Źródło: Karne zadanie (z dzienników 1910-1923)
  • Zobacz też: człowiek

• Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.
  • Zobacz też: człowiek

• Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.
  • Zobacz też: człowiek

• Istnieją dwa grzechy główne, z których wywodzą się wszystkie inne: niecierpliwość i opieszałość. Przez niecierpliwość ludzie zostali wypędzeni z raju, przez opieszałość nie powracają tam.
  • Zobacz też: człowiek, raj, grzech

• Jedynie uciekając od świata, można się nim cieszyć.

• Kat ma zawsze złą reputację.
  • Zobacz też: kat

• Kłamie się możliwie mało, kiedy się kłamie możliwie mało, a nie kiedy ma się ku temu niewiele okazji.

• Mieć uczucie, że się jest spętanym, a równocześnie inne uczucie, że po uwolnieniu z pęt byłoby jeszcze gorzej.
  • Źródło: Karne zadanie (z dzienników 1910-1923)

• Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.
  • Źródło: Karne zadanie (z dzienników 1910-1923)

• Najwyższej koncentracji obcy jest wysiłek.

• Okazja do malutkiej rozpaczy.

• Osamotnienie niesie tylko kary.
  • Źródło: Karne zadanie (z dzienników 1910-1923)

• Psy myśliwskie jeszcze igrają na dziedzińcu, ale zwierzyna im nie ujdzie, choć teraz tak szybko pędzi już przez lasy.

• Różnica pomiędzy siłą narodu a jednostki jest tak ogromna, że wystarczy, by naród z bliska ogarnął ulubieńca swym ciepłem, co będzie dla niego dostateczną ochroną.
  • Zobacz też: siła

• Słuszna droga idzie po linie, która nie jest rozpięta wysoko, ale tuż nad ziemią. Ludzie, zdaje się, więcej się o nią potykają, niż po niej chodzą.

• Świat jest zły i jeszcze mu się to ułatwia.
  • Zobacz też: świat

• Twórczość jest zawsze tylko ekspedycją w kierunku prawdy.
  • Zobacz też: twórczość, prawda

• Tylko nasze pojęcie czasu pozwala nam mówić o sądzie ostatecznym. W gruncie rzeczy jest to sąd doraźny.
  • Zobacz też: czas, sąd

• W walce pomiędzy tobą a światem sekunduj światu.

• Wszystko jawi mi się jako konstrukcja.
  • Źródło: Karne zadanie (z dzienników 1910-1923)

• Został na nas nałożony jedynie obowiązek negacji; to, co pozytywne, zostało nam już dane

• Zrozumieć szczęście, to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy od dwóch stóp, które go pokrywają.
  • Zobacz też: szczęście

• Zwierzenia byłyby najbardziej prawdziwe, gdyby się je potem odwoływało.