John Henry Newman

John Henry Newman w wieku 23 lat

John Henry Newman (1801–1890) – angielski kardynał, filozof, teolog, pisarz, konwertyta.

• Jestem powołany, aby czynić to lub być tym, do czego nikt inny nie jest powołany, mam swe miejsce w Bożych planach na bożej ziemi, którego nikt inny nie ma. Czy jestem ubogi, bogaty, pogardzany lub też szanowany – Bóg zna i woła mnie po imieniu.

• Każdy dzień mojego życia strzeżony jest w Twym sercu, mój Boże. Cały spoczywam w Twoich rękach.

• Kościół nie chce niczego udawać, chce wykonywać pracę. Uważa on ten świat i wszystko, co w nim jest, za czystą ułudę, za proch i popiół w porównaniu z wartością jednej tylko duszy. Utrzymuje on, że jeżeli nie może w sposób sobie właściwy, przysparzać dobra duszom, próżne są wszelkie jego działania... Uważa, że działanie tego świata i działanie duszy są po prostu niewspółmierne, że każde z nich ma właściwą sobie sferę; Kościół pragnąłby raczej zbawić duszę jednego jedynego dzikiego bandyty z Kalabrii czy skomlącego żebraka z Palermo niż zbudować sto linii kolei żelaznej wzdłuż i wszerz Włoch albo przeprowadzić reformę sanitarną z najdrobniejszymi szczegółami w każdym mieście Sycylii, chyba że te wszystkie dzieła na skalę narodową zmierzają do jakiegoś dobra poza nimi.
  • Źródło: Certain Difficulties Felt by Anglicans in Catholic Teaching Cosidered, tom 1, „Longmans", London 1908, s. 239-240.
  • Zobacz też: Dusza, Katolicyzm, Wszechświat

• Papież staje się bogiem, nikt nie ośmiela mu się przeciwstawić, nie orientuje się w prawdziwych wydarzeniach i popełnia okrutne czyny, choć tego nie zamierza.
  • Źródło: Tomasz Bielecki, Błogosławiony patron wiarygodności Kościoła, „Gazeta Wyborcza”, 20 września 2010.

• Św. Paweł (...) pracował więcej niż wszyscy Apostołowie; a dlaczego? Nie po to, aby cywilizować świat, nie po to, by wygładzać oblicze społeczeństwa, nie po to, by upowszechniać wiedzę czy rozwijać umysł, czy dla jakiegokolwiek wielkiego świeckiego celu (...) Nie po to, aby całą ziemię przeobrazić w niebo, lecz po to, by niebo sprowadzić na ziemię. To właśnie było prawdziwym zwycięstwem Ewangelii (...) To sprawiało, że ludzie zostawali świętymi.
  • Źródło: Parochial and Plain Sermons, tom IV, „Longmans", London 1900, s. 151-156.
  • Zobacz też: Paweł z Tarsu, Świętość

• W tym zmiennym świecie jest coś wielkiego, posiadać niezmienną przyjaźń.
  • Zobacz też: przyjaźń