Sokrat Janowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Utworzono nową stronę "'''Sokrat Janowicz''' (biał. ''Сакрат Яновіч'', ''Sakrat Janowicz''; 1936–2013) – polski pisarz Białorusini|narodowości biało..."
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Sokrat Janowicz|Sokrat Janowicz]]''' (biał. ''Сакрат Яновіч'', ''Sakrat Janowicz''; 1936–2013) – polski pisarz [[Białorusini|narodowości białoruskiej]], tworzący po białorusku i po polsku.
'''[[w:Sokrat Janowicz|Sokrat Janowicz]]''' (biał. ''Сакрат Яновіч'', ''Sakrat Janowicz''; 1936–2013) – polski pisarz [[Białorusini|narodowości białoruskiej]], tworzący po białorusku i po polsku.

* (…) bez wizyty w Warszawie Aleksandra Łukaszenki nie ma co marzyć o żadnych radykalnych zmianach w obopólnych stosunkach. Kieszonkowy rząd białoruski nie jest władny podejmować autonomicznych decyzji.
** Autor: [[Sokrat Janowicz]]
** Źródło: ''Kilka uwag o stosunkach polsko-białoruskich'' w ''Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa'', Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2005, s. 231–232. ISBN 83-227-2388-1.

* Białoruś jest typową republiką chłopską, w której miasto nie ma nic do gadania. Dałoby się uniknąć w niej zabójczej stagnacji, gdyby nie było to chłopstwo kołchozowe, lecz, wzorem skandynawskiego, silnie właścicielskie.
** Źródło: ''Kilka uwag o stosunkach polsko-białoruskich'' w ''Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa'', Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2005, s. 232. ISBN 83-227-2388-1.


* Odruch kolonialnej uległości Białorusina jest aż nadto mocny, ale nie wieczny. Ne po zwierzęcemu bezwarunkowy.
* Odruch kolonialnej uległości Białorusina jest aż nadto mocny, ale nie wieczny. Ne po zwierzęcemu bezwarunkowy.
** ''Рэфлекс каланіяльнай падатлівасці ў псіхалогіі беларуса надта ж моцны, але не вечны. Не па-жывёльнаму безумоўны.'' (biał.)
** ''Рэфлекс каланіяльнай падатлівасці ў псіхалогіі беларуса надта ж моцны, але не вечны. Не па-жывёльнаму безумоўны.'' (biał.)
** Źródło: ''Żywie Biełaruś!'', „Niwa” nr 26–45 (1781–1800), od 1 lipca do 11 listopada 1990
** Źródło: ''Żywie Biełaruś!'', „Niwa” nr 26–45 (1781–1800), od 1 lipca do 11 listopada 1990




[[Kategoria:Białorusini]]
[[Kategoria:Białorusini]]

Wersja z 20:32, 1 cze 2013

Sokrat Janowicz (biał. Сакрат Яновіч, Sakrat Janowicz; 1936–2013) – polski pisarz narodowości białoruskiej, tworzący po białorusku i po polsku.

  • (…) bez wizyty w Warszawie Aleksandra Łukaszenki nie ma co marzyć o żadnych radykalnych zmianach w obopólnych stosunkach. Kieszonkowy rząd białoruski nie jest władny podejmować autonomicznych decyzji.
    • Autor: Sokrat Janowicz
    • Źródło: Kilka uwag o stosunkach polsko-białoruskich w Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2005, s. 231–232. ISBN 83-227-2388-1.
  • Białoruś jest typową republiką chłopską, w której miasto nie ma nic do gadania. Dałoby się uniknąć w niej zabójczej stagnacji, gdyby nie było to chłopstwo kołchozowe, lecz, wzorem skandynawskiego, silnie właścicielskie.
    • Źródło: Kilka uwag o stosunkach polsko-białoruskich w Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2005, s. 232. ISBN 83-227-2388-1.
  • Odruch kolonialnej uległości Białorusina jest aż nadto mocny, ale nie wieczny. Ne po zwierzęcemu bezwarunkowy.
    • Рэфлекс каланіяльнай падатлівасці ў псіхалогіі беларуса надта ж моцны, але не вечны. Не па-жывёльнаму безумоўны. (biał.)
    • Źródło: Żywie Biełaruś!, „Niwa” nr 26–45 (1781–1800), od 1 lipca do 11 listopada 1990