Ucieczka z kina "Wolność": Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Filmy nagrodzone Złotą Kaczką" za pomocą HotCat |
|||
Linia 15: | Linia 15: | ||
* Tylko żebyś pan nie fałszował! |
* Tylko żebyś pan nie fałszował! |
||
** Opis: do |
** Opis: do kierownika kina, który pragnie śpiewać. |
||
* Zabraniam (...) wszystkim kierownikom kina śpiewać. Zabraniam aktorom odmawiać umierać (...). |
* Zabraniam (...) wszystkim kierownikom kina śpiewać. Zabraniam aktorom odmawiać umierać (...). |
Wersja z 23:08, 30 maj 2013
Ucieczka z kina «Wolność» – polski dramat psychologiczny z 1990 r. w reżyserii Wojciecha Marczewskiego i z jego scenariuszem.
Wypowiedzi postaci
- (...) jeżeli nie godność, to co człowiekowi w życiu zostaje?
- Postać: profesor
Cenzor
- Cenzura jest potrzebna. Cenzurowanie jest sztuką. Dobry cenzor powinien być artystą. Poza tym to jest gra.(...) z chwilą zlikwidowania cenzury jako instytucji obowiązek cenzurowania spadnie na was.
- Czekają na cud. Wierzą, że Bóg się nad nimi zlituje, da im nowe żony, lepsze dzieci.(...) Chcą zmienić swoje życie, tak jak ci na ekranie
- Opis: o tłumie przed kinem.
- (...) ludzie przestali się buntować, więc zaczęła się buntować materia.
- Tylko żebyś pan nie fałszował!
- Opis: do kierownika kina, który pragnie śpiewać.
- Zabraniam (...) wszystkim kierownikom kina śpiewać. Zabraniam aktorom odmawiać umierać (...).
Sekretarz
- Ci z ekranu mówią naprawdę to, co chcą?
- Jak nie ma konkretów, to w ogóle nie ma o czym rozmawiać.
O filmie
- Postać cenzora nie cieszy się u naszych twórców szczególnym wzięciem. Trudno się dziwić. Nawet diabelskie rogi wydają się być zbyt zaszczytną charakteryzacją dla tego bezbarwnego funkcjonariusza kłamstwa. Jednakże Marczewski znalazł dla niego interesujące emploi. Cenzor w jego filmie, jako współautor nierzeczywistej wizji świata, jest jedyną osobą, do której przemówić potrafi rzeczywistość zrewoltowana. On bowiem żyje na granicy obłędu. Tak więc zadaniem Janusza Gajosa w głównej roli było ukazanie reakcji natury trywialnej i cynicznej na dręczące wyzwanie prawdy. Z tego trudnego zadania Gajos wywiązał się brawurowo, tworząc jedną z najlepszych kreacji w swojej aktorskiej karierze.
- Autor: Jan Józef Szczepański, Bardzo poważny żart Marczewskiego, „Film” 1990, nr 52