Teofil Lenartowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +2, sortowanie |
m +2 |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
* Kiedy kulka grzmotnie,<br />Kto westchnie za ciebie?<br />Nad grobem samotnie,<br />Konik nóżką grzebie.<br />Oczy jakby łzawe,<br />W dół spuszczona głowa,<br />Istne serce prawe,<br />Tylko brak mu słowa<br />I tylko od bólu<br />Rży w dalekim polu. |
* Kiedy kulka grzmotnie,<br />Kto westchnie za ciebie?<br />Nad grobem samotnie,<br />Konik nóżką grzebie.<br />Oczy jakby łzawe,<br />W dół spuszczona głowa,<br />Istne serce prawe,<br />Tylko brak mu słowa<br />I tylko od bólu<br />Rży w dalekim polu. |
||
** Źródło: ''Koń przyjaciel'' |
** Źródło: ''Koń przyjaciel'' |
||
* Ludzie chcąc być zanadto sprawiedliwymi, przechodzą sprawiedliwość, a przeszedłszy, muszą być niesprawiedliwymi; równowaga w sądach zda się być umysłom naszym niedostępną równie jak doskonałość. |
|||
** Źródło: ''Listy o Adamie Mickiewiczu'', wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 61. |
|||
** Opis: list z Florencji, [[s:Listy o Adamie Mickiewiczu/Florencya, 2 lipca 1874 roku|2 lipca 1874 r.]] |
|||
* Och, kraj nasz tak błogi,<br />Że widząc te niwy,<br />Choć człowiek ubogi,<br />A jednak szczęśliwy |
* Och, kraj nasz tak błogi,<br />Że widząc te niwy,<br />Choć człowiek ubogi,<br />A jednak szczęśliwy |
||
Linia 35: | Linia 39: | ||
** Źródło: ''Przygrywka do piosnek wiejskich'', z tomu ''Piosenki wiejskie dla ochronek'', Poznań 1862 |
** Źródło: ''Przygrywka do piosnek wiejskich'', z tomu ''Piosenki wiejskie dla ochronek'', Poznań 1862 |
||
** Zobacz też: [[serce]], [[słowo]], [[śpiewać]] |
** Zobacz też: [[serce]], [[słowo]], [[śpiewać]] |
||
* Uwielbiam pokorę, ale upokarzającego uważam za zbrodniarza. |
|||
** Źródło: ''Listy o Adamie Mickiewiczu'', wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 56. |
|||
** Opis: list z Florencji, [[s:Listy o Adamie Mickiewiczu/Florencya, 2 lipca 1874 roku|2 lipca 1874 r.]] |
|||
* W mojej Polsce wieczna zima,<br />Tam posągów, łuków nie ma,<br />Lecz jest miłość bratnich dusz (...). |
* W mojej Polsce wieczna zima,<br />Tam posągów, łuków nie ma,<br />Lecz jest miłość bratnich dusz (...). |
Wersja z 05:41, 19 maj 2013
Teofil Aleksander Lenartowic (1822–1893) – polski etnograf, rzeźbiarz i poeta romantyczny.
- Aniołowie przylecieli
W porankową cichą porę:
Złote jabłka otrząsnęli
Złote liście, złotą korę.- Źródło: Złoty kubek
- Dziwne to miasto ta włoska Werona
I ta fantazja ludu równowzora
O pięknej Julii brzmi tu każda strofa
Jakby to było nie dawniej jak wczora- Źródło: Werona
- Gdyby życie było jedną chwilą, byłoby tragedią, ale rozwleczone na akty jest tragikomedią.
- Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 19.
- Opis: list z Florencji, 5 czerwca 1874 r.
- Jakże błogo, jak szczęśliwie
Po majowej biegać łące,
Pod zielonych wierzb warkocze;
Piękną Różę kochać tkliwie,
Patrzeć w oczy jej palące
I wciąż słuchać, jak szczebiocze.- Źródło: Jabłka i wiśnie
- Kiedy kulka grzmotnie,
Kto westchnie za ciebie?
Nad grobem samotnie,
Konik nóżką grzebie.
Oczy jakby łzawe,
W dół spuszczona głowa,
Istne serce prawe,
Tylko brak mu słowa
I tylko od bólu
Rży w dalekim polu.- Źródło: Koń przyjaciel
- Ludzie chcąc być zanadto sprawiedliwymi, przechodzą sprawiedliwość, a przeszedłszy, muszą być niesprawiedliwymi; równowaga w sądach zda się być umysłom naszym niedostępną równie jak doskonałość.
- Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 61.
- Opis: list z Florencji, 2 lipca 1874 r.
- Och, kraj nasz tak błogi,
Że widząc te niwy,
Choć człowiek ubogi,
A jednak szczęśliwy- Źródło: Czego nam potrzeba
- Płyńcie! płyńcie, łzy tęschnoty,
Nieutulne łzy tułacze,
Może jeśli dzień przepłaczę,
Noc przyniesie mi sen złoty.- Źródło: Dumka wygnańca
- Po szerokim polu modra Wisła płynie,
pochylone chaty drzemią na dolinie.
- Rosła kalina z liściem szerokiem,
Nad modrym w gaju rosła potokiem,
Dobry deszcz piła, rosę zbierała,
W majowym słońcu liście kapała.- Źródło: Kalina
- Pan Bóg spojrzy, pieśń się rodzi.
- Śpiewać dla was, rzecz nie lada.
Kto jedwabne słówka składa,
Kto nie dzieli z wami doli,
Nie zaśpiewa sercu k'woli.
- Uwielbiam pokorę, ale upokarzającego uważam za zbrodniarza.
- Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 56.
- Opis: list z Florencji, 2 lipca 1874 r.
- W mojej Polsce wieczna zima,
Tam posągów, łuków nie ma,
Lecz jest miłość bratnich dusz (...).- Źródło: Co we Włoszech, a co w Polsce
- Żeby narysować olbrzymią górę, należy być z daleka od niej i jak najniżej się pomieścić.
- Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 14.
- Opis: list z Florencji, 5 czerwca 1874 r.