Plastuś: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Postacie literackie" za pomocą HotCat |
+1 |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Plastuś.JPG|mały|<center>Pomnik Plastusia w Łodzi</center>]] |
[[Plik:Plastuś.JPG|mały|<center>Pomnik Plastusia w Łodzi</center>]] |
||
'''[[w:Plastuś|Plastuś]]''' – fikcyjna postać, znana z twórczości [[Maria Kownacka|Marii Kownackiej]] (książek ''Plastusiowy pamiętnik'' oraz ''Przygody Plastusia'') oraz serii filmów animowanych |
'''[[w:Plastuś|Plastuś]]''' – fikcyjna postać, znana z twórczości [[Maria Kownacka|Marii Kownackiej]] (książek ''Plastusiowy pamiętnik'' oraz ''Przygody Plastusia'') oraz serii filmów animowanych. |
||
{{chronologiczny}} |
|||
* Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoju, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się myszka. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik. |
* Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoju, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się myszka. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik. |
||
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''Dlaczego nazywam się Plastuś'' |
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''Dlaczego nazywam się Plastuś'' |
||
** Zobacz też: [[plastelina]], [[piórnik]] |
|||
* Mój zeszycik ma w środku białe kartki, a okładkę czerwoną. Mój zeszycik jest taki duży, jak Tosi paznokieć, i leży w moim piórnikowym pokoiku na samym dnie. A potem pozbierałem wszystkie połamane noski od ołówka i piszę teraz nimi w zeszyciku swój pamiętnik. |
* Mój zeszycik ma w środku białe kartki, a okładkę czerwoną. Mój zeszycik jest taki duży, jak Tosi paznokieć, i leży w moim piórnikowym pokoiku na samym dnie. A potem pozbierałem wszystkie połamane noski od ołówka i piszę teraz nimi w zeszyciku swój pamiętnik. |
||
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''O pamiętniku w czerwonym zeszyciku'' |
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''O pamiętniku w czerwonym zeszyciku'' |
||
** Zobacz też: [[pamiętnik]] |
|||
* Dzisiaj rano, ledwo Tosia otworzyła piórnik, zaraz Zosia woła: - Tosiu, daj no mi scyzoryk, odkręcę tę śrubę w ławce! Scyzoryk nie zdążył się nasrożyć, a tu zgrzyt... zgrzyt... już miał ostrze wyszczerbione o żelazną śrubkę. Ale Zosia nie zważała na to, kręci dalej. Wtem ostrze ześlizguje się ze śrubki prosto w palec Zosi. |
|||
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''O Zosi niszczycielce historia smutna wielce'' |
|||
** Zobacz też: [[scyzoryk]], [[Zofia]] |
|||
* Ta Petronela to pani wielka: siedzi w lalczynym pokoiku za piecem na zielonej kanapie (z pudełka od papierosów), rozpiera się i nosa do góry zadziera. |
* Ta Petronela to pani wielka: siedzi w lalczynym pokoiku za piecem na zielonej kanapie (z pudełka od papierosów), rozpiera się i nosa do góry zadziera. |
||
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''Historia niewesoła wcale jak do klasy przyszły lale'' |
** Źródło: ''Plastusiowy pamiętnik'', rozdz. ''Historia niewesoła wcale jak do klasy przyszły lale'' |
||
** Zobacz też: [[Petronela]] |
|||
Wersja z 20:10, 17 kwi 2013
Plastuś – fikcyjna postać, znana z twórczości Marii Kownackiej (książek Plastusiowy pamiętnik oraz Przygody Plastusia) oraz serii filmów animowanych.
- Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
- Jestem malutki ludzik z plasteliny. Dlatego na imię mi Plastuś. Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoju, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się myszka. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoryk. Z początku nie wiedziałem jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
- Źródło: Plastusiowy pamiętnik, rozdz. Dlaczego nazywam się Plastuś
- Zobacz też: plastelina, piórnik
- Mój zeszycik ma w środku białe kartki, a okładkę czerwoną. Mój zeszycik jest taki duży, jak Tosi paznokieć, i leży w moim piórnikowym pokoiku na samym dnie. A potem pozbierałem wszystkie połamane noski od ołówka i piszę teraz nimi w zeszyciku swój pamiętnik.
- Źródło: Plastusiowy pamiętnik, rozdz. O pamiętniku w czerwonym zeszyciku
- Zobacz też: pamiętnik
- Dzisiaj rano, ledwo Tosia otworzyła piórnik, zaraz Zosia woła: - Tosiu, daj no mi scyzoryk, odkręcę tę śrubę w ławce! Scyzoryk nie zdążył się nasrożyć, a tu zgrzyt... zgrzyt... już miał ostrze wyszczerbione o żelazną śrubkę. Ale Zosia nie zważała na to, kręci dalej. Wtem ostrze ześlizguje się ze śrubki prosto w palec Zosi.
- Ta Petronela to pani wielka: siedzi w lalczynym pokoiku za piecem na zielonej kanapie (z pudełka od papierosów), rozpiera się i nosa do góry zadziera.
- Źródło: Plastusiowy pamiętnik, rozdz. Historia niewesoła wcale jak do klasy przyszły lale
- Zobacz też: Petronela