Uzda: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +3 |
m r2.6.6) (Robot dodał sk:Uzda |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
[[Kategoria:Koń]] |
[[Kategoria:Koń]] |
||
[[Kategoria:Przedmioty użytkowe]] |
[[Kategoria:Przedmioty użytkowe]] |
||
[[sk:Uzda]] |
Wersja z 01:25, 30 sty 2013
Uzda, ogłowie – główna część rzędu jeździeckiego lub uprzęży. Uprząż rzemienna na głowę konia (rzadziej osła lub muła) z wędzidłem wkładanym do pyska zwierzęcia.
- Bat jest na konia, uzda na osła, rózga zaś jest na plecy głupców
- Źródło: Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, Księga Przysłów 26, 3.
- Jedzenia i picia, i zbytnie żarcie nieprzystojne jest człowiekowi, ale najwięcej tym, którzy na sobie osobę urzędu noszą, bo ciało rozmaitymi niemocami zaraża, samego człowieka do statecznych spraw niesposobnego a na koniec wszetecznym i zuchwałym, a jako bez uzdy konia z drogi błądzącym czyni.
- Autor: Andrzej Frycz Modrzewski
- Źródło: O naprawie Rzeczypospolitej, wyd. E. Wende & Ska, Warszawa 1914, tłum. Cyprian Bazylik.
- Nie okiełznał ich uzdą jeździec, ani opasał popręgiem. Nie znieważył ich rzemień kiścienia, ani dotknęło pogłaskanie. Nie obciążała ich przenigdy praca, ani ogłuszył zgiełk boju o ludzkie krzywdy.
- Autor: Stefan Żeromski
- Źródło: Powieść o udałym Walgierzu, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa 1929, s. 27.
- Oto uzda twarda,
Co by w granicach winna trzymać człeka;
Lecz was żer nęci, tak, że wróg odwieczny
Właśnie jak wędką ciągnie was ku sobie.
Mała więc korzyść z uzdy i zachęty.- Autor: Dante Alighieri
- Źródło: Boska Komedia. Czyściec, Pieśń XIV, wyd. J. K. Żupański, Poznań 1870, tłum. Antoni Robert Stanisławski.