Papieżyca Joanna

Papieżyca Joanna (łac. Ioanna Papissa / Ioannes Anglicus; znana także jako Jutta, Mulier Jutte, Gilberta, Agnes lub Glancia, ok. 818-858) – postać legendarna, rzekomo została papieżem w 855 pod imieniem Jan VIII.

O papieżycy Joannie

• Biegała, skacząc po stołach, ciskając w nich, co się da, kubki, a nawet Biblię. Gdy już ją złapali, zdążyła wyciągnąć z kufra sztuczną brodę i nałożyć na siebie. Mnisi przestraszeni takim przeobrażeniem w panice uciekli.
  • Autor: Emanuel Roidis
  • Opis: o próbie gwałtu na Joannie.
  • Źródło: Elwira Watała, Wielcy zboczeńcy, Warszawa 2007, ISBN 9788373992276.

• Po Leonie, papieżem był przez dwa lata, siedem miesięcy i cztery dni Jan Anglik (Ioannes Anglicus), urodzony w Moguncji. Zmarł on w Rzymie, po czym tron papieski przez miesiąc pozostawał pusty. Powiada się, że ten Jan był kobietą, która jako młoda dziewczyna udała się do Aten w męskim przebraniu razem z mężczyzną, który był jej kochankiem. Tam zgłębiała różne dziedziny wiedzy, tak długo, aż nie miała już nikogo równego sobie. Później wykładała w Rzymie, a jej studentami i słuchaczami byli nawet uczeni mężowie. W mieście szerzyła się jej sława, jako wybitnej osobistości o wielkiej wiedzy, tak, że wszyscy byli zgodni, iż to temu Janowi należy się godność papieża. Kiedy jednak już została papieżem, zaszła w ciążę ze swoim kochankiem. Nie wiedziała jednak, kiedy ma nastąpić poród. I tak zaczęła rodzić podczas procesji z bazyliki św. Piotra do bazyliki św. Jana na Lateranie, w uliczce między Koloseum a kościołem św. Klemensa. Mówią, że po jej śmierci została pochowana w tym samym miejscu. Każdy Ojciec Święty zawsze omija tę uliczkę i wielu ludzi wierzy, że czyni tak z powodu zgrozy i zgorszenia, jakie wywołało tamto wydarzenie. Jej imię nie zostało też umieszczone na liście Ojców Świętych, zarówno z powodu jej płci, jak i popełnionego wszeteczeństwa.
  • Autor: Marcin z Opawy
  • Źródło: Hanna Hartwig, Joanna Domniemana, polityka.pl, 5 marca 2010