James Madison: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 17:52, 30 wrz 2012

James Madison (1751–1836) – amerykański polityk, dyplomata i prawnik; czwarty prezydent USA. Urząd sprawował w latach 1809–1817.

Demokracje, gdziekolwiek się pojawiły, były spektaklami zawirowań i sporów, gdziekolwiek były odkrywano ich sprzeczność z osobistym bezpieczeństwem lub prawem własności. A im dłużej trwały, tym gwałtowniej się rozpadały.
- Źródło: Federalist Papers, art. 10
- Zobacz też: demokracja

Od niemal piętnastu stuleci możemy obserwować chrześcijaństwo w roli oficjalnej religii. I jakie są tego owoce? Wszędzie z grubsza i z niewielką jeno przesadą to tylko arogancja i indolencja kleru, ignorancja i służalczość laikatu, u jednych i drugich zaś zabobony, bigoteria i skłonność do prześladowań.
- Źródło: przemówienie do Zgromadzenia Ogólnego stanu Wirginia (1785), cyt. za: Richard Dawkins, Bóg urojony, Warszawa 2007, str. 73.
- Zobacz też: antyklerykalizm

Zniewolenie religijne osłabia umysł i zakłada na niego kajdany, czyniąc go niezdatnym do jakiegokolwiek szlachetnego czynu czy wzniosłego przedsięwzięcia.
- Źródło: list do Williama Bradforda, 4/1 (1774)

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 ** Zobacz też: [[demokracja]]
-* Od prawie piętnastu wieków chrześcijaństwo jako prawna instytucja miało okazję się sprawdzić. I jakie są tego owoce? W większym lub mniejszym stopniu na całym świecie, duma i nieróbstwo księży, ignorancja i służalczość wśród wiernych, a w obu grupach, zabobonność, dewotyzm i chęć prześladowania innych.
+* Od niemal piętnastu stuleci możemy obserwować chrześcijaństwo w roli oficjalnej religii. I jakie są tego owoce? Wszędzie z grubsza i z niewielką jeno przesadą to tylko arogancja i indolencja kleru, ignorancja i służalczość laikatu, u jednych i drugich zaś zabobony, bigoteria i skłonność do prześladowań.
-** Źródło: przemówienie do Zgromadzenia Ogólnego Stanu Virginia (1785)
+** Źródło: przemówienie do Zgromadzenia Ogólnego stanu Wirginia (1785), cyt. za: Richard Dawkins, ''Bóg urojony'', Warszawa 2007, str. 73.
+** Zobacz też: [[antyklerykalizm]]
 * Zniewolenie religijne osłabia umysł i zakłada na niego kajdany, czyniąc go niezdatnym do jakiegokolwiek szlachetnego czynu czy wzniosłego przedsięwzięcia.