Zofia Kossak-Szczucka: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Polscy pisarze dwudziestolecia międzywojennego" za pomocą HotCat |
m Dodano kategorię "Twórcy literatury polskiej w latach II wojny światowej" za pomocą HotCat |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
[[Kategoria:Twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej]] |
[[Kategoria:Twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej]] |
||
[[Kategoria:Polscy pisarze dwudziestolecia międzywojennego]] |
[[Kategoria:Polscy pisarze dwudziestolecia międzywojennego]] |
||
[[Kategoria:Twórcy literatury polskiej w latach II wojny światowej]] |
Wersja z 17:30, 22 wrz 2012
Zofia Kossak-Szczucka (Kossak-Szatkowska; 1889–1968) – polska powieściopisarka, współorganizatorka Żegoty.
Cytaty z Zofii Kossak-Szczuckiej
Dziedzictwo
- Apostołowie byli ubodzy i prości, a Kościół wtedy był wielki.
- Człowiek musi mieszkać jak człowiek, żeby być człowiekiem.
- Każdy człowiek jest skłonny szukać winnego własnych niepowodzeń.
- Kto nie ceni sam siebie, nie będzie ceniony przez innych.
- Ze wspomnieniem można żyć jak inni, którzy straty nie ponieśli. Można śmiać się i żartować, cieszyć się lub kłopotać tysiącem drobnych, błahych spraw. Z początku rana otwarta doskwiera nieznośnie, lecz życie szybko zadeptuje murawę na grobie, zabliźnia ranę na sercu i toczy się dalej, jak gdyby wszystko tak właśnie być miało.
Inne
- Kto jest bierny wobec zła, ten jest jego współuczestnikiem.
- Lud ten, nade wszystko inne siłę fizyczną ceniący, pobłażaniem gardził jako dowodem słabości, surowość uznawał, a za niesprawiedliwość mścił się zaciekle i strasznie. Skryty i chytry, trudny do poznania i przyswojenia... był przy tym, niestety, opłakanie niekulturalny i ciemny.
- Opis: o chłopach ukraińskich.
- Źródło: Pożoga (1922), Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2005.
- Moje książki i ja – to jedno. Cokolwiek kiedy pisałam, udolnie czy nieudolnie, było wyrazem mego przekonania i nie mogłabym cofnąć żadnej z dawnych wypowiedzi. Sens życia i cel życia – hierarchia uczuć i obowiązków względem Boga i człowieka, utrwalone są we mnie dozgonnie.
- Źródło: Dlaczego łopata, nie pióro?, Tygodnik, Londyn 1955
- (...) pisanie jest moim zawodem otwierającym drogę do serc czytelników; w czasie wojny formą walki z nieprzyjacielem, w pracy fizycznej wytchnieniem; zawsze poczuciem wykonywania służby społecznej
- Źródło: list do Zdzisławy Dec-Skarzyńskiej, 4 lutego 1967
- Pozwól mówić sercu, a słowa same się znajdą. Tylko serce trafia do serc, nie zimne rozumowanie.
- To każdy powinien robić, do czego go Bóg przeznaczył.
- Wszelkie zjawiska niepokoją ludzi, dopóki nie zostaną rozpoznane i zaklasyfikowane. Klasyfikacja pozwala włączyć daną rzecz w normalny tok życia.
- Zuchwalstwo popłaca. Z mydlenia oczu może wyjść rzeczywistość.
- Wszyscy mamy zrozumienie i poczucie gorącej odpowiedzialności, że musimy ratować życie nie narodzonych dzieci. Składana ustawicznie hekatomba niewinnych ofiar, wśród których znajdowali się zapewne, obok ludzi przeciętnych, geniusze, wielcy przywódcy narodu, artyści, myśliciele, uczeni – zubożyła naród w sposób nie dający się naprawić
Cytaty o Zofii Kossak-Szczuckiej
- Gdybym nie spotkał Zofii Kossak, to żyłbym zapewne, bo z woli Bożej żyję długo, ale nie byłbym tym samym człowiekiem.
- Autor: Władysław Bartoszewski
- Źródło: Wypowiedź podczas panelu dyskusyjnego z okazji promocji książki Zofii Kossak „Wspomnienia z Kornwalii” wydanej nakładem Wydawnictwa Literackiego w Krakowie 20 listopada 2007.