Charles Baudelaire: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +++ |
m Dodano kategorię "Pisarze modernizmu" za pomocą HotCat |
||
Linia 82: | Linia 82: | ||
[[Kategoria:Francuscy krytycy literaccy]] |
[[Kategoria:Francuscy krytycy literaccy]] |
||
[[Kategoria:Francuscy tłumacze]] |
[[Kategoria:Francuscy tłumacze]] |
||
[[Kategoria:Pisarze modernizmu]] |
|||
[[az:Şarl Bodler]] |
[[az:Şarl Bodler]] |
Wersja z 14:34, 22 wrz 2012
Charles Baudelaire (1821–1867) – francuski poeta.
- Cały spostrzegany świat jest tylko zbiorem obrazów i faktów.
- Zobacz też: świat
- Jeśli gwałt i trucizna, ognie i sztylety
Dotąd swym żartobliwym haftem nie wyszyły
Kanwy naszych przeznaczeń banalnej, niemiłej,
To dlatego, że brak nam odwagi — niestety!- Si le viol, le poison, le poignard, l’incendie,
N’ont pas encor brodé de leurs plaisants dessins
Le canevas banal de nos piteux destins,
C’est que notre âme, hélas ! n’est pas assez hardie. - Źródło: Przedmowa w: Kwiaty grzechu, wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 16, tłum. Antoni Lange.
- Si le viol, le poison, le poignard, l’incendie,
- Kobieta jest zaproszeniem do szczęścia.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Zobacz też: kobieta
- Kobieta nie umie oddzielić duszy od ciała. Jest istotą niezłożoną, jak zwierzęta.
- Kochałabym was i zapewniłabym wam wielkość, gdybyście mnie przekonali, że idziemy naprzód mimo woli, nieuchronnie – śpiąc; zdejmijcie z nas odpowiedzialność, zakryjcie przed nami upokarzające porównania, ujmijcie historię w sofizmaty, a będziecie się mogli nazywać mędrcami mędrców.
- Opis: sposób myślenia ludzi o autorytetach w sprawach religii wg Baudelaire'a.
- Krytyk ma prawo być z wszystkiego niezadowolony z rozpaczy przez nieistniejące arcydzieło.
- Miłość bardzo przypomina torturę albo zabieg chirurgiczny.(...) Ona albo on będzie wykonawcą, czy katem; drugie pacjentem, albo ofiarą.
- Zobacz też: miłość
- Miłość chce wyjść poza siebie samą, wcielić się w swoją ofiarę, jak zwycięzca w zwyciężonego, a mimo to zachować przywileje zdobywcy.
- Mogiła, powiernica snów moich tajemnych,
(Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna)
W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych,
Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna,
Żeś nie zaznała — za czem płaczą zmarłych oczy?
I czerw ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy.- Źródło: Wyrzut pośmiertny, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 34, tł. Bronisława Ostrowska.
- Muzyka dziurawi niebo.
- Zobacz też: muzyka
- Największym podstępem szatana jest wmówienie ludziom, że nie istnieje.
- Nie ma już starego Paryża... Kształt miasta zmienia się szybciej, niestety, niż serce śmiertelnika.
- La vieux Paris n'est plus... La forme d'une ville change plus vite, hélas!, que le cœur d'un mortel. (fr.)
- Opis: o Paryżu.
- Zobacz też: Paryż
- Nie należy sądzić, że diabeł kusi jedynie ludzi genialnych. Gardzi zapewne głupcami, ale nie lekceważy ich pomocy. Przeciwnie, pokłada w nich wielkie nadzieje.
- Zobacz też: diabeł
- Poeta jest podobny do tego chmur pana,
Który burze wyzywa, który drwi z łucznika;
Zaledwie gruntu ziemi stopą swą dotyka,
Wnet chodzić przeszkadzają mu skrzydła tytana.- Le Poëte est semblable au prince des nuées
Qui hante la tempête et se rit de l’archer ;
Exilé sur le sol au milieu des huées,
Ses ailes de géant l’empêchent de marcher. (fr.) - Źródło: Albatros w: Kwiaty grzechu, wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 21, tłum. Antoni Lange.
- Le Poëte est semblable au prince des nuées
- Praca jest mniej nudna niż zabawa.
- Zobacz też: praca
- Praca natychmiastowa, nawet zła, warta jest więcej niż marzycielstwo.
- Prawdziwi podróżnicy to ci tylko, którzy wyruszają, aby wyruszyć.
- Prawdziwy postęp (tzn. moralny) może dokonać się w jednostce i dzięki jednostce.
- Równie dumni i mroczni jesteście oboje:
Człowieku, nikt nie zbadał dna twego tajnicy!
Morze, nikt nie zna bogactw twych skrytej skarbnicy!
Tak zawistnie strzeżecie tajemnice swoje.- Źródło: Człowiek i morze, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 33, tł. Bronisława Ostrowska.
- Są pewne kobiety, które są podobne do wstęgi Ligi Honorowej. Nie pożąda się ich już więcej, ponieważ zbrudzili je pewni ludzie.
- Są urzeczenia tak potężne, że mogą być tylko cnotami.
- Serce czułe, gdy wichry w mrok pusty je miotą,
Zbiera wszystek czar z jasnych przeminionych dni...- Źródło: Harmonia wieczoru, [w:] Liryka francuska. Serya pierwsza, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 36, tł. Bronisława Ostrowska.
- Ukochane istoty są nieraz piołunowymi kielichami, które trzeba pić z zamkniętymi oczyma.
- W miłości irytujące jest to, że jest ona zbrodnią, wymagającą wspólnika.
- W miłości, jak we wszystkich niemal sprawach, zgoda serc jest wynikiem nieporozumienia.
- Zazwyczaj spełnianie obowiązków odpędza strach.
- Zmarszczka: fala na rzece czaru.
- Życie jest szpitalem, w którym każdy pacjent jest opanowany chęcią zmiany swego łóżka. Są tylko trzy istoty godne szacunku: kapłan, wojownik, poeta. Wiedzieć, zabijać i tworzyć. Wszyscy inni są do obciosania i pańszczyzny, stworzeni do obory, czyli do wykonywania tak zwanych zawodów.
- Zobacz też: życie