Diamentowa Sutra

Sutra Diamentowa
jako najstarszy zachowany druk na świecie (868 r.)

Diamentowa Sutra – słynna sutra tzw. drugiego obrotu Kołem Dharmy, gdzie Budda objawia pustość wszelkich zjawisk jako ich prawdziwą Naturę. Cytaty na podstawie angielskiego tłumaczenia A.F. Price'a chińskiego przekładu Kumaradżiwy (IV w. n.e.), tłum. polskie Karma Jesze Dordże, Mu Dziu.

• Ci, którzy widzą moje ciało jako zwykłą formę i słyszą mój głos jako zwykły głos, wkroczyli na błędną ścieżkę – tacy ludzie w rzeczywistości mnie nie widzą.

• (...) ci, którzy znajdują zadowolenie w ograniczonych doktrynach, zawierających pojęcia jaźni, osobowości, istoty albo odrębnej indywidualności, niezdolni są do uznania, przyjęcia, studiowania i otwartego objaśniania tej rozprawy.

• Gdziekolwiek są materialne cechy, tam jest ułuda; ale ktokolwiek postrzega, że wszystkie cechy są w rzeczywistości nie-cechami, ten postrzega Tathagatę.

• Moja nauka Dharmy, powinna być porównywana do tratwy. (Po dotarciu do celu) Nauka Buddy musi być porzucona; a tym bardziej błędna nauka!

• Słowa nie mogą objaśnić prawdziwej natury wszechświata. Tylko zwykli ludzie, spętani pożądaniami robią użytek z tej arbitralnej metody.

• Prawda jest niewyrażalna i nie do ogarnięcia. Ona ani istnieje ani nie istnieje. Ta niewyrażalna zasada stanowi podstawę różnych doktryn wszystkich mędrców.

• Umysł powinien być utrzymywany w niezależności od wszelkich myśli, które w nim powstają. Jeżeli umysł polega na czymkolwiek, wtedy nie ma on żadnego pewnego schronienia.