Henryk Elzenberg: Różnice pomiędzy wersjami
m Polacy i Filozofowie na Polscy filozofowie |
m Henryk Elzenberg przeniesiono do Henryk Józef Marian Elzenberg: Tak się nazywał |
(Brak różnic)
|
Wersja z 00:13, 10 maj 2006
Henryk Elzenberg (1887-1967), polski filozof
- Czyż mam przestać zabiegać o swoje dobro przyzwoicie ludzkie dlatego, że przy tej okazji jakis tam łajdak osiągnie swoje łajdackie?
- Etyka jest nauką o mężnym zachowaniu się wobec bytu.
- Zobacz też: etyka
- Gdyby ludzie mieli więcej odwagi, byliby wszyscy tchórzami.
- Kto pracuje nad ukształtowaniem siebie, ten jest sam.
- Mądrość jest najsubtelniejszą, najbardziej uduchowioną z form panowania, nie nad ludźmi, lecz nad światem.
- Najpraktyczniej zacząć od wyrzeczenia, bo tak czy tak, na nim skończyć wypadnie.
- Należy w imię wielkiej miłości praktykować drobną życzliwość.
- Nie gardź sobą, że bitwę przegrałeś. Trzeba pewnej siły, by się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa.
- Od miernej porcji głupoty poczujesz się chory i nieswój; od potężnej – przyjdziesz do siebie.
- Piękno jest jednocześnie kształtem czegoś i czegoś zasłoną, drogą i zbłądzeniem z tej drogi.
- Piękność świata nie jest oparciem.
- Samobójstwo jest tą ostatnią rezerwą, tą ostatnią linią obronną, stanowiąca dla nas rękojmię, że poniżej pewnego poziomu poniżenia, upokorzenia, rozbicia wewnętrznego itp. nic i nikt nas zepchnąć nie może. Świadomość, że zawsze można popełnić samobójstwo, to nasze kryte tyły w walce życiowej. Zupełnie inaczej można się wtedy ustosunkować do każdej sprawy; życie nie tylko jest spokojniejsze, ale i o wiele piękniejsze.
- W ogromnej większości wypadków efektowna bywa myśl tylko dlatego, że nie przemyślana do końca.