Quo vadis: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m int., formatowanie |
+1 (przeniesiony) |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
* Głupota (...) w niczym nie jest gorsza od mądrości i w niczym się od niej nie różni. |
* Głupota (...) w niczym nie jest gorsza od mądrości i w niczym się od niej nie różni. |
||
* Kobieta piękna warta jest zawsze tyle złota ile waży, ale kobieta, która przy tym kocha, nie ma wprost ceny. |
|||
* To dobrze, filozofie, aleś w jednym tylko pobłądził: bogowie stworzyli cię rzezimieszkiem, tyś zaś został demonem, i dlatego nie wytrzymasz! |
* To dobrze, filozofie, aleś w jednym tylko pobłądził: bogowie stworzyli cię rzezimieszkiem, tyś zaś został demonem, i dlatego nie wytrzymasz! |
Wersja z 16:05, 21 mar 2012
Quo vadis – powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza z 1896 roku.
- Bogowie i ludzie szukają miłości.
- Dokąd idziesz (Panie)?
- Quo vadis (Domine)? (łac.)
- Opis: tytuł powieści. Według legendy pytanie to zadał św. Piotr, uciekając z Rzymu, napotkanemu Chrystusowi.
- Gimnastyki musiał cię uczyć tkacz, a obyczajów kowal.
- Postać: Petroniusz
- Opis: do Winicjusza.
- Głupota (...) w niczym nie jest gorsza od mądrości i w niczym się od niej nie różni.
- Kobieta piękna warta jest zawsze tyle złota ile waży, ale kobieta, która przy tym kocha, nie ma wprost ceny.
- To dobrze, filozofie, aleś w jednym tylko pobłądził: bogowie stworzyli cię rzezimieszkiem, tyś zaś został demonem, i dlatego nie wytrzymasz!
- Opis: Petroniusz do Chilona.
- Ty będziesz duszą mojej duszy.
- Opis: spotykane wcześniej u Zygmunta Krasińskiego w Fantazji życia wiersz 263 (utworze powstałym w latach 1841–1842, a wydanym w 1912 roku), występuje w wersji: Duszo mej duszy!
- Źródło: tom II, rozdział 17
- Życie jest śmiechu warte, więc się śmieję.
- Opis: kwestia wypowiedziana przez Petroniusza.
Zobacz też: