Michaił Chodorkowski

Michaił Chodorkowski, 2001

Michaił Borysowicz Chodorkowski (ros. Михаил Борисович Ходорковский; ur. 1963) – przedsiębiorca rosyjski.

• Oświadczyłem przed sądem, że wszystko, co zrobiłem było zgodne z prawem.
  • Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 października 2010

• Póki grom nie uderzy, nasza elita się nie zmieni. Na wszystkie prezydenckie próby reform, odpowiedzią będzie sabotaż. Na zmiany instytucjonalne zdecydowania nie starczy.
  • Źródło: „Rzeczpospolita”, 1 listopada 2010

• Sąd skazał mnie za to, że osobiście ukradłem Jukosowi 350 milionów ton ropy naftowej, o 20 milionów więcej niż firma faktycznie wyprodukowała. Ani sędziowie, ani oskarżyciel nie byli potem w stanie wyjaśnić, skąd pochodziłoby w takim przypadku 15 miliardów dolarów zysków Jukosu i jaka była podstawa żądania zapłacenia 30 miliardów podatku. Uważam, że w kraju demokratycznym podobne absurdy miałyby konsekwencje dla tych, którzy z nimi wystąpili.
  • Źródło: gazeta.pl, Chodorkowski w wywiadzie: wierzę, że mnie zwolnią. Przyszłością Rosji jest demokracja, 26 stycznia 2011

O Michale Chodorkowskim

• Celem tego spotkania jest okazanie pomocy Chodorkowskiemu, ponieważ jest on więźniem politycznym. Jesteśmy wszyscy przekonani, że jest to sprawa polityczna. Nie został on skazany zgodnie z prawem.
  • Autor: Elie Wiesel, „Rzeczpospolita”, 25 czerwca 2010

• Jest to sprawa sądowa, nie będę się wtrącać, ale ten człowiek ma krew na rękach.
  • Autor: Władimir Putin, „Rzeczpospolita”, 7 września 2010

• Michaił Chodorkowski będzie symbolem niedemokratycznej Rosji i wyrok sądu w Moskwie ten symbol umacnia.
  • Autor: Adam Bodnar, gazeta.pl, 27 grudnia 2010

• W 1993 roku bliscy władzy oligarchowie (nawiasem mówiąc, wśród nich byli też przyszli właściciele Jukosu – Chodorkowski i Lebiediew) wozili czołgistom pieniądze workami, kupując tych, którzy gotowi byli strzelać do współobywateli. Wszyscy dobrze o tym wiedzą. Zginęło około 900 osób, z czego 700 potajemnie. Ale przed Putinem armia, milicja, FSB pozostają w izolacji od państwa. Jelcyn im nie płaci, nie likwiduje ich i nie reformuje. On po prostu pozwala im zdobywać dochód, jak im się podoba, faktycznie ich nie kontrolując.
  • Autor: Gleb Pawłowski, rozmowa Tatiany Żurżenko i Iwana Krastewa, Anatomia bezalternatywności, przeł. Róża Maj, „Krytyka Polityczna”, Nr 27–28/2011.
  • Opis: o przebiegu prywatyzacji w Rosji.