Przysłowia łużyckie

Łużyce w Europie

Łużyce – kraina geograficzno – historyczna w Niemczech (i częściowo w Polsce) położona między Kwisą i Łabą, zamieszkana przez Niemców i Słowian.

• Bez pracy nie ma życia.

• Czego teraz nie zrobisz, jest na wieki stracone.

• Dla głupców milczenie jest najwyższym kunsztem.

• Dobra robota nie potrzebuje pochwały.

• Gdy się jutro drzewo złuszczy, nie zabraknie puszczy.

• Im milszy gość, tym więcej przy uczcie radości.

• Ksiądz żyje z tacy, a chłop z pracy.

• Łgarz musi mieć dobrą pamięć.

• Na ośle pytania – mądre usta milczą.

• Nie każdy księdzem, co na farze mieszka.

• Posłuszeństwo jest początkiem mądrości.

• Potrzebny jest do biesiady duch zgodny i bez zwady.

• Pracowitość przyniesie chleb, lenistwo nędzę wylęgnie.

• Radość jest jak cień, w którym wędrowiec może odpocząć, ale nie śmie w nim pozostać.

• U biedaka każdy dzień w roku jest postem.

• Zegar może się zatrzymać, czas – nigdy.

• Złote ręce zawsze potrzebne.