Monachomachia: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Literatura oświecenia"; Dodano kategorię "Polska literatura oświeceniowa" za pomocą HotCat |
+1 (przeniesiony) |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
* Minęły czasy szczęśliwej prostoty, trzeba się uczyć, upłynął wiek złoty. |
* Minęły czasy szczęśliwej prostoty, trzeba się uczyć, upłynął wiek złoty. |
||
* Nie żal skosztować, nie żal się i upić! |
|||
* Przeczytaj, osądź. Nie pochwalisz? Spalę... |
* Przeczytaj, osądź. Nie pochwalisz? Spalę... |
Wersja z 23:02, 19 sty 2012
Monachomachia – poemat heroikomiczny Ignacego Krasickiego.
- I śmiech niekiedy może być nauką,
Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa.
- Już się na perorę zdobywał nową
Doktor, gdy postrzegł likwor przeźroczysty
Wódka to była, co ją zwą kminkową.
Przy niej toruński piernik przeźroczysty,
Sucharki masą oblane cukrową,
Dar przeoryszy niegdyś uroczysty...
- Minęły czasy szczęśliwej prostoty, trzeba się uczyć, upłynął wiek złoty.
- Nie żal skosztować, nie żal się i upić!
- Przeczytaj, osądź. Nie pochwalisz? Spalę...
- Szanujmy mądrych, przykładnych, chwalebnych, śmiejmy się z głupich, choć i przewielebnych.